Mafya mısın sen?

2.4

SELAMLAR

Bu bölüm efsoo yani demem o ki nefesinizi tutun kalkışa geçiyoruzzz

ÖNCELİKLE OY VER HEMEN 100 OY OLURSA BÖLÜMLER HIZLI GELİCEKTİR ONUN İÇİN HEMEN OY VER

İyi okumalar aşklarım

~

Camdan sızan ışıklarla birlikte elimdeki resmi yerine koydum. Kaç saatir burada durduğumu bilmeyecek kadar zaman geçmişti. Ellerimle yüzümde biriken yaşları sildim. 

Bir acı daha ruhumda yer edinmişti.

Artık isyan edecek gücüm bile yoktu. Sadece hayatımda olan insanların artık benden ayrılmamasını istiyordum. Eğer biri daha hayatımdan çıkarsa işte o zaman nasıl olurdum kendim bile bilmiyordum.

Aradan günler geçmişti, ruh halim berbat denecek kadar kötüydü. Benimle ilgilenen Leyla hanım bile işi akışına bırakın demişti. Yalnız kalmaya ihtiyacım vardı. Beni en iyi anlayan oydu.

Odaya tıkılıp kalmıyordum, sadece günümün bir çok saatini burada geçiriyordum. Bazen ağlıyordum, bazen onunla olan resimlerimize bakıyordum. Bunun haricinda yaptığım pek bir şey yoktu.

Yıldız sürekli benimle iletişimdeydi ama bir süre sessiz kaldığımı görüp işi akışına bırakmıştı. Her ne kadar belli etmesede o da üzgündü. İçinde biriken nefreti olduğunu biliyordum. 

Diğerleriyle mesajlaşma yoluyla konuşuyordum. Her ne kadar yalnız kalmam taraftarı olsalarda Karan umursamayarak her gün geliyordu. Fakat çıkmam için herhangi bir baskı yapmıyordu. Camda gördüğü siluetle yetiniyordu.

Bu günler içerisinde her şey bana çok saçma geliyordu. Bunlardan biride Karan'dı. Amacının ne olduğunu bilmiyordum. Bana karşı tavırları sorgulamama sebep oluyordu. Bu sorgulama aylar önceden beri devam ediyordu.

Salak değildim anlıyordum, fakat ben birine daha güveneceğimi bilmiyordum. Karan yakışıklıydı, zengindi her kızın istediği bütün kriterlere sahipti. Fakat keşke her şey bunlarla yetinse. 

Belkide onun için gelip geçiciydim fakat o benim için eğer bir ilişkide olursak asla gelip geçici olmazdı. Ona kendimden bile daha çok değer verirdim. 

İşte sırf bu salaklığım için ondan uzak durmaya çalışıyorum. Ama bu gün bu kuralı yıkıp yanına gideceğim. Her şeyin bir nedeni olduğu gibi davranışlarınında bir nedeni vardı.

Bu gün zihnimdeki sorulardan birini çözmeye gidiyordum.

Sinan'dan öğrendiğim kadarıyla kendi otelindeydi. Bizim gittiğimiz, bana kabus olan otel.

Fakat umursamayacaktım bunları, söz vermiştim kendime. Geride kalanlar için bu günden sonra tek göz yaşı bile dökmeyeceğim.

Ayağa kalkarak duşa girdim. Hızlı bir duşun ardından bornoz giyerek kaç aydır kendime yapmadığım bütün bakımları yaptım. Şuan yüzüm ilk defa canlı görünüyordu. Saçlarımı kuruttuktan sonra ona da gereken bakımı yaptım.

O kadar şeyden sonra aynanın karşısına hiç bir şey olmamış gibi geçmemde ayrı bir ironiydi. 

Bakımlarım bittikten sonra dolaba geçtim.

Altıma pileli mini şortlu etek, üzerime beyaz crop geçirdim. Deri ceketimide üzerime geçirerek aynadan kendime baktım.

O kadar gün sonra ilk defa doğru düzgün görünüyordum.