Sinirle duvara vurduğu eline bakarken benim bile canım acımıştı. Onu çok kez görmüştüm ama bugün, bambaşkaydı. İlk kez ondan, yapacaklarından korkuyordum.
"Sen bu kıza ne yaşattın lan? Bu kız gözlerime bakarken korkuyor. Kaçıyor benden, gelemiyor b...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
9- "piknik ve yengelik"
Bölüm şarkısı: Yalın - Sevgili Kalp Sancım
🤍
"Kızım telefonun çalıyor baksana artık!"
"Tamam anne!"
"Konuşacağınaaçşunubaşımşişti ha."
Homurdanan annemin yanınakoşaradımgittiğimde telefonun dizinin dibinde olduğunu gördüm. Normalde bana söyler, kendisi açardı ama demek ki açmayacağı biriydi. Aslındaşuan beni bekleyen bir adet Mehtap olduğuiçin kimin aradığını tahmin etmek pekte zor olmuyordu. Eteklerim birbirine karışsa da hızla ilerledim ve telefonu elime aldım. Ekranda Mehtap'ın değil de onun ismini görmemle kalakaldım.
Ben bu çocuğun yalnızca ismini gördüğümde bile böyle eriyip gidecekmıydım? Eyvahlar olsun ki ben fenasal şekilde neler var neler yoksa yakmıştım!
"Kız açsanaşu telefonu, canıçıktıoğlanınçaldırçaldır!" Annemin etimi kıstırması ile sessizce izledim. Gözlerim ona döndüğündeateşçıkan hareleri ile korkarak telefonukulağıma getirdiğimde yavaş adımlarla oturma odasını terk ettim. Şuan annemin meraklı bakışları ve keskin kulakları ile cebelleşmek en son isteyeceğimşey bile değildi.
"Alo."
"Alo, nasılsın Ahu?"
"İyiyim, çok iyiyim. Sen nasılsın?"
Aramıza giren mesafelerdolayısıyla yeniden bir ayrılıksüreciyaşadığımıziçin uzun süredir sesini duyamıyordum. Yarası iyileştikten birkaçgün sonra görevegitmişlerdi ve iki hafta sürmüştü. Döndüklerinden beri konuşamamamıştık, birkaçgündür askeriyeden çıkamıyorlardı. Normaldedehiçbirşey söylemez yalnızcaiyiolduklarını haber verirlerdi ama bu sefer ona bile fırsat bulamamışlardı. Mehtap eş durumunda olduğuiçin o bilgi alabilmiş olsa da ben henüzhiçbirşeyi gibi olduğumiçin ortada kalakalmıştım. Yine de en azından Mehtap'a haberin gitmesi içime serin sular serpmiş, en sonunda ciğerlerime derin bir nefesin geçişini sağlamıştı. Çokşükür ki iyiydi, yine dönmüştü.
