Chapter 10

123 6 0
                                    

“You like him? Do you like Ramirez?” tanong ng isang baritonong boses. “Tell me what you like about him.”

Napigil ni Lucille ang kanyang hininga kasabay ng kanyang pag-atras.

Napa-iling siya, “hindi ko kilala ang tinutukoy mo,” sambit niya habang ang boses ay nanginginig. Hindi niya magawang humakbang papasok sa kanyang kwarto, hindi ito dahil sa takot, dahil ito sa mabilis at malakas na pintig ng puso niya.

The man chuckled huskily. “I don't like it when someone touches what's mine.” He took a step forward, light from the living room reached his chest but not enough for his face to be seen. “The moment I took your virginity is the moment you became mine. No one can change that. Not you, not even Ramirez because I fucking own you since the night I took your virginity.”

Napalunok si Lucille at nagbaba ng tingin sa sahig. Walang kahit na anong ingay ang maririnig dahil pareho silang hindi na nagsalita pa. Makalipas ang ilang saglit ay dahan-dahan na nag-angat ng tingin si Lucille at sinubukan aninagin ang mukha ng lalaki pero bigo siya.

“Kung ganoon ay Ramirez pala ang kausap ko kanina?” Napuno ng pagtataka ang mukha ng lalaki ngunit hindi iyon nakikita ni Lucille.

“Hindi mo kilala kung sino ang kasama mo kanina lang?” kunot noo na tanong ni Vance na tinanguan lang ng dalaga bilang tugon. Napabuntong hininga na lang ang lalaki at hinagod palikod ang buhok. “That's Karson Ramirez. A friend of mine, ang nag-iwan ng chocolates sa labas ng bahay mo noong nakakain ka ng Tabs na chocolate.”

“Kung kaibigan mo naman pala siya, bakit nagagalit ka?” nagtatakang tanong ni Lucille.

“I don't like the question, kitty,” sagot ni Vance. “I also don't like it when someone touches what's mine.”

Vance swiftly pulled Lucille's arm, making her crush against his lean body. In that same moment, he pushed the door and locked it.

“Anong binabalak mo?” Lucille asked while staring at the silhouette that's towering her.

“I'll claim what's mine.” Vance claimed her lips aggressively that she can't help but moan. Ang bawat paggalaw ng labi ng lalaki ay may kasamang diin, mistulang isinasayaw siya at ang kanyang kaluluwa sa alapaap.

Nang maghiwalay ang kanilang mga labi ay sinubukan pang habulin ni Lucille ang labi ng lalaki ngunit nang mapagtanto niya ang ginagawa ay napatigil siya sa pagsubok na abutin ang labi nito.

“Ano ang pakiramdam ng kasama siya?” Tanong ni Vance, sa bawat salita na kanyang sinasabi, sumasagi ang labi nito sa labi ng dalaga at napapapikit na lang ang huli.

Dumilat si Lucille, naghinang ang kanilang mga mata. Sa unang pagkakataon ay nasilayan ni Lucille ang mga mata ng lalaki. His eyes, the color of warm cocoa, were framed by long, dark lashes that flutters in every blink.

“Everything feels different. Parang ang gaan ng lahat at masaya siyang kasama na hindi ko na namalayan pa ang takbo ng oras.”

Insecurity shot like a dagger straight to his heart, piercing it, shattering it into pieces. Nagbaba ng tingin si Vance, itinatago ang emosyon sa kanyang mga mata.

He's nothing compared to his friend. Kung ano si Karson, ayon naman ang kabaligtaran niya. He was humbled by Lucille's answer because he can't be like his friend. He's too far to be like his friend and the thought that Lucille likes Karson's behavior bothers him a lot.

Lucille cupped his face, tiny stubbles prickling her soft palm at the contact. “Look at me, Mr. Stranger,”  Lucille called out in a soft voice.

Nag-angat ng mukha ang lalaki, malamlam ang mga mata nito nang magtagpo ang kanilang mga tingin. Mabilis na inilapat ni Lucille ang kanyang labi sa labi ng lalaki at kaagad din na binigyang distansya ang kanilang mga mukha.

Na-estatwa ang lalaki sa nangyari ngunit agad itong nakabawi. Sa pagkakataong ito ay siya na ang umabot sa labi ng dalaga. Nang maghiwalay ay kanilang mga labi ay kapwa silang naghahabol ng hininga.

“There's a lot of things he can't make me feel. There's a lot of things I only get to experience when I am with you, Mr. Stranger.”

Umukit ang matamis na ngiti sa labi ni Vance at muling inangkin ang labi ng dalaga ngunit sa mapusok na paraan. Napahawak ang kaliwang kamay ni Lucille sa malaking braso nito at kapagkuwan ay nakagawa ng paraan para mailipat sa batok nito.

Ang malaking palad ng lalaki ay paulit-ulit na humahaplos pababa at pataas sa kanyang likuran, naghahatid ng mainit na pakiramdam. Mahigpit na napakapit si Lucille sa braso ng lalaki nang maramdaman niya na kinagat nito ang kanyang labi bago lubayan ang kanyang labi na namamanhid na.

“I need to go. I might do something,” he breathed out, his breath fanning her face.

“Can we do that something?” Lucille asked. “Please?”

He breathed out and claimed her now swollen lips. It's true that excessive kissing can take all your clothes away. They are both panting heavily as he continue thrusting his way in and out of her.

“I do hate it when somebody touches what's mine,” he growled, his lips brushing against her lips in every word he says.

“That's not my idea,” she said just to be interrupted by a moan that escaped her lips. “That's my brother's… ohh… he wanted me to date someone he set up on me.” Napatigil siya at nakagat ang pang-ibabang labi dahil sa biglaang pagbaon ng pagkalalaki ni Vance sa loob niya at sumagad ito sa kanya. “Isang beses lang at kapag hindi ko nagustuhan, hindi niya na ako pipilitin pa,” wika niya habang humihingal.

“If somebody in your life wants you to date someone again, what would you do?” Vance asked under his breath.

“Ayoko nang makipag-date kahit kanino— ahh shit…” pa-ungol na sagot ni Lucille habang naka-arko ang likuran dala ng matinding sarap na pinalalasap sa kanya ng binata.

Vance groaned and pulled himself up, adjusting Lucille's waist closer to him. “You.” Thrust. “Are mine.” Thrust. “Mine alone.” Thrust.

Lucille nodded continously while biting her lower lip. “I'm yours. Take me… Own me...”


Vance smiled, a look of pure adoration on his face. “My pleasure,” he whispered, sealing his promise with a passionate kiss. Their bodies moved in harmony, each thrust echoing the rhythm of their beating hearts. The room was filled with their soft moans and the sound of their bodies coming together.


As the pleasure built, Lucille clung to Vance, her nails digging into his back. Her breath hitched as she felt the familiar wave of pleasure building within her. “Mr. Stranger,” she moaned, her voice barely a whisper.


Vance looked into her eyes, his gaze intense. "Let go, Lucille. I've got you," he murmured, his voice soothing and reassuring. And with a few more thrusts, they both found their release, their bodies shaking with the intensity of their shared pleasure.

As they lay there, panting, hands intertwined as if it their hands was made for each other. Lucille placed her head on his chest, feeling his heart beating fast, the unsteady movement of his chest.

“Kailan ko pwedeng makita ang mukha mo?” maingat na tanong ng dalaga na ikinatigil naman ng lalaki.

“When I'm ready,” sagot nito.

“Will I be able to feel this moment again some other time?” muling tanong niya.

“You can always call me. We can cuddle until you fall asleep.” Hindi sumagot ang dalaga. “Lucille?” marahang tanong ng lalaki.

“Ano yon?”

“Don't date anyone else.”

Burning AffectionTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon