My Little Spidey//Taegyu//

1.0

Taehyun

Yaralarım ilk güne göre kapanmıştı. Bundan dolayı daha rahat hareket edebiliyordum. Birkaç gündür Soobin ve Yeonjun'u geçiştiriyorduk ama inanıyorlar mıydı bilmiyorum. Bunu düşünmeyi sonraya bırakıp mutfakta üstünde benim tişörtümle yemek yapan bebeği izlemeye başladım. Ne yaptığına dair bir fikrim yoktu ama ev aşırı güzel kokuyordu.

Onu korkutmamaya çalışarak yanına yanaşıp arkadan sarıldım. Kollarımın arasında minicik kalan bedeniyle kalbimin hızlanmasına engel olamadım. Güzel kokulu boyuna öpücükler kondurmaya başladım. Kıkırdayarak kafasını diğer tarafa eğdi. Bu hareketle daha fazla alan açmıştı bana öpmem için.
Öpücüklerime devam ederken bana doğru dönmeye çalıştı güzel bebek. Son kez sertçe boynunu öptüm. Hafif kırmızılıkla sırıttım ve kollarımı biraz gevşetip dönmesine izin verdim. Beomgyu bana doğru dönerken Beomgyu'yu rahatsız etmeden hızlıca ocağı kapattım.

Kollarını enseme atıp yavaşça dudaklarıma ufak bir öpücük kondurdu. Öpücüğe gülümseyip Beomgyu'yu belinden tuttuğum gibi ocağın yanındaki tezgaha oturtturdum. Beklemediği hamleyle şaşkınca bana bakarken ben tekrar dudaklarımızı birleştirdim.

Öpücüğüme karşı derince inleyip ellerini saçlarıma daldırmıştı. Tadına aşık olduğum dudakları öpmeye devam ederken kapının alacaklı gibi çalmasıyla dudaklarımızı ayırmıştık. Yanakları ve dudakları kıpkırmızı duran Beomgyu'yu öyle bırakıp kapıya gitmek istemiyordum.

-K-kapıyı açmayacak mısın?

-Seni böyle bırakmak istemiyorum güzelim.

-Olsun aç belki önemli biri gelmiştir.

Kafamla onu onaylayıp yavaşça kapıya doğru gittim. Arkamdan gelmişti Beomgyu direkt. Kapıyı açtığımda gibi karşımızda Soobin ve Yeonjun'u görmemiz bir olmuştu. Beomgyu gülümseyerek Soobin'e sarılırken bende Yeonjun'a sarıldım.
Onlar içeri geçerken bende kapıyı kapatıp onların yanına gittim. Koltuğa oturmuşlardı bende hızlıca Beomgyu'nun yanına oturdum.

-Kapıyı geç açmanızın sebebini anlamış olduk.

Yeonjun bunu diyip Beomgyu'ya doğru sırıttı. Beomgyu kızaran yanaklarıyla yavaşça bana sırnaşmıştı. Yeonjun'a susmasını işaret ederken Soobin kahkaha atmaya başlamıştı Beomgyu'nun utanmasına. Elimi güzelimin beline sarıp sarıldım ona.

-Şimdi asıl meseleye gelelim. Neden gelmiyorsunuz üniversiteye? Bir şey olduğunu anlıyoruz ama ne oldu da ikinizde gelmiyorsunuz?

Soobin'in bunu sormasıyla Beomgyu yavaşça kafasını kaldırıp bana bakmıştı. Ne diyeceğimi merak ediyor olmalıydı.

-Çıkıyoruz biz o yüzden birlikte vakit geçirmek istediğimiz için gelmiyoruz üniversiteye.

Beomgyu o güzel gözlerini biraz daha büyütüp bana bakmaya devam etti. Tabi bu sırada yanakları bir ton daha kızarmıştı. Ona çıkma teklifi edecektim ama şuan bu durumu ancak böyle kurtarabilirdim. Kimliğimi öğrenemezlerdi.

Hala bana kızarık yanaklarıyla bakan güzel bebeğin dudaklarına ufak bir öpücük kondurup Soobin ve Yeonjun'a çevirmiştim gözlerimi.
İkiside ağzı açık bir şekilde bize bakıyorlardı. Birkaç saniye sonra bu şaşkınlıkları imalı sırıtışlara dönmüştü. Şimdiden yapacakları imaları tahmin edebiliyordum.
Soobin ağzını açıp başlamıştı imalarına

-Beomie eğer ağrın varsa ağrı kesici verebilirim sana.

-Evet Beom, bu Taehyun sana sert davranıyorsa söyle bize vuralım Taehyun'u.

-Katılıyorum sevgilime ve sanırım biz sizi böldük en iyisi kalkalım biz değil mi Yeonjun?

-Bencede böldük baksana Beomgyu'nun boynuna kalkalım da devam etsinler sonra böldük diye Taehyun bizi keser.