Third Person POV
Bumalik na si Steph at Lester sa room 205.
"Anong nangyari sayo Lester?" Tanong ni Brook.
"Ah wala may tumawag lang." Sabi ni Lester.
"Umuwi na muna kayo, ako nalang muna ang magbabantay dito." Sabi ni Candy.
"Hindi pwede. Kanina kapa depress kaya dapat ikaw ang magpahinga." Sabi ni Steph.
"Pero hindi ko siya pwede iwan." Sabi ni Candy.
"Hindi mo naman talaga soya iiwan. Kasi uwiwi kalang naman at babalik din." Sabi ni Steph.
"Pero pano ang na..." sabi ni Candy na mabilis namang inunahan ni Steph sa pagsasalita.
"Wag kang mag-alala ako nalang ang bahala sa kaniya. Ako na muna ang magbabantay." Sabi ni Steph.
"Sandali pati ba kami uuwi rin?" Sabi ni Brook.
"Oo, baka nag-alala narin sina manang doon." Sagot ni Steph.
"Pero..." sabi ni Brook at Candy.
"Wala ng pero pero. Lester iuwi muna ang dalawang ito." Sabi pa ni Steph.
"Tara na!" Sabi ni Lester.
Wala ng magawa ang dalawa kaya sumunod nalang sila.
"Candy! Tatawagan kita kapag nagising nasiya." Sabi ni Steph.
"Salamat!" Sabi ni Candy at ngumiti na ito.
Umalis na ang tatlo at naiwan nalang dun si Steph para magbantay. Ilang sandali pa ng makatulog si Steph ng may naramdaman siyang bumabangon. Naalingpungatan siya at nagising. Minulat niya ang mata niya.
"Ano pong ginagawa niyo?" Sabi ni Steph habang inalalayaan ang medyo may edad ng matanda.
"Uuwi na ako." Sabi ni Claudia.
"Hindi po pwede." Hindi pagsang-ayon ni Steph.
"Kaya ko naman."
"Ang sabi po ng doctor ay magpahinga kayo."
"Katawan koto kaya alam ko kug anong makakabuti sa akin."
"Please po maupo nalang po kayo."
Pero kahit anong pagmamakaawa ni Steph ay hindi parin sumunod si Claudia.
BINABASA MO ANG
Ang Daddy Kong Casanova
PertualanganHi! I'm Stephanie Perrill. 23 years old. Single. Short hair. Nakatira ako sa U.S. dahil ayaw kong nakikita ang Daddy ko na may kasamang ibang babae. Wala na kasi ang Mommy ko. Maayos na ang buhay ko dito sa U.S.. I have my career and everything is f...
