CHAPTER 21
Nagdaan ang mga araw, hindi lamang isa o dalawang beses naming ginawa ang bagay na iyon sa opisina ni Eiji sa tuwing matatapos ko ng maaga ang aking trabaho.
Ngayon ay panibagong araw na naman na kasama ko siya. Gaya ng nakaraan, tahimik siyang nakaupo sa couch nang hindi ako inaabala sa aking ginagawa, maliban na lamang kung ako mismo ang tatawag sa kaniya, o kung makita niyang wala na akong ginagawa.
Nang matapos ko ang ginagawa ay pabagsak akong napasandal sa aking kinauupuan. Kaagad na nakatayo si Eiji sa kaniyang kinauupuan para sa ‘massage’. Mahina akong napatawa at sinundan siya ng paningin.
Akma siyang pupuwesto sa harapan ko nang hilain ko ang pulsuhan niya paharap sa akin. “Sit on my lap, first.”
He gasped and was hesitant. “W-Why do you want me to sit on you?”
“Come on, it’s not the first time you would do it? Nakakalimutan mo na ba?”
Rumehistro ang pagkahiya sa mukha niya. “Pero bumigat na ‘ko,”
“Hmm?” Tiningnan ko ang katawan niya at hinawakan ang magkabilaan niya baywang.
Totoo ngang nagkaroon na siya ng laman at paniguradong bumigat na rin ang kaniyang timbang, hindi tulad noong una kong makita ang katawan niya. Mas nag-light at gumanda din ang kulay ng kaniyang balat, hindi tulad noon.
“‘Wag kang mag-alala, hindi mo parin naman ako mapipirat.” May ngiti sa labi kong tugon.
Kahit naman bumigat siya ay hindi parin naman nagkakalayo ang tangkad namin sa isa’t-isa. Sa tingin ko’y ilang kilo ng bigas pa ang dapat niyang kainin para maging isang ganap na lalaki.
“Come on, sit. You only need to listen to me, don’t you?”
Mukha pang ayaw niya, ngunit labag na labag parin sa kalooban na naupo sa magkadikit kong hita. Gaya noong unang beses ay pinapagaan niya ang kaniyang sarili at binubuhat ang sariling timbang habang nakatagilid ng upo. Kaya naman hinapit ko siya papalapit sa akin at pinansandal ang katawan niya sa akin.
“You’re not that heavy.” komento ko pa.
Mukhang hindi siya nag-agree doon, kaya binigatan na niya ang kaniyang sarili. Lumaki ang pagkakangiti ko. Much better.
“I like it more when you're the one who's sitting on my lap.” nakanguso niyang sabi.
“Heh, but didn’t you tell me you would try your best to serve me? This is how I like it.”
Dahil hindi siya makakaupo ng paharap sa akin dahil sa armchair na mayroon ako, kung kaya’t wala akong choice kundi mag-settle sa ganitong posisyon. Gayunpaman ay pinaharap ko ang itaas niyang katawan para isa-isahin ang pagtanggal sa butones ng polo-shirt niya.
Bumungad sa akin ang kaniyang leeg at collarbone na nababalot ng mga chikinini. Halos hindi na iyon mabura sa katawan niya at mas lalo pang nadadagdagan.
“O-Ouch!” Napadaing siya nang kagatin ko ang isa sa may mga markha na. “It hurts, Miss Ophelia!”
“There’s no space, what should I do?” Taas kilay ko pang tanong. “How about I get down to your nipple instead?”
“N-No, mas masakit ‘yon,” Aligaga siyang naghanap ng espasyo sa kaniyang collarbone saka iyon tinuro. “Pwede rito banda…”
Pinigilan ko ang mapatawa. “Alright.” saka iyon kinagat at sinipsip ng ilang minuto.
“Mhmm…” Inayos niya ang buhok ko at nilagay iyon sa likod ng aking tainga habang napapadaing sa sakit. Makailang beses kong nakita ang panginginig ng tuhod niya sa pagtitiis niyon.
