Umut Taneleri

Giriş

Merhaba uzun zaman sonra tekrar karşınızdayım.Bu sefer farklı bir konu ile geldim ve umarım beğenirsiniz.Kitap hakkında haberler gelecek bölümlerden kesitler paylaşağım bir Instagram hesabı açtım ve profilimde link var.Yorumlarınız benim için değerli lütfen yorum yapıp oy atmayı unutmayın ! Keyifli okumalar ❤️

Size de garip gelmiyor mu ? Aynaya baktığımızda tek gördüğümüz şey kendi yansımamız ve etrafımızda olan eşyalar oluyordu lakin içimizde devam eden fırtınalar asla gözükmüyordu....İçimde kıyamet kopsa bile aynaya baktığımda tek gördüğüm şey yüzüm oluyordu ve yüzümü de kolaylıkla gülümseyen bir ifadeye sokabiliyordum içim kan ağlarken bile...

Aynaya baktığımız da içimizde dinmeyen fırtına belki de daha çok bizi yaralayabileceği için onu aynada göremiyorduk ya da aslında görüyorduk da gördüğümüze inanmak istemiyorduk.... Son yarım saattir aynadaki yansımama bakarak bunları düşünüyordum.

Kendimi tam olarak hani tavada yağ çok kızar ya hatta böyle ateşler yükselerek kızar ve sende ani bir gaflete düşerek üzerine su dökersin... Ateşin normalde dökülen su ile sönmesi gerekirken bir anda daha çok coşup her yere sıçrar ve koca bir yangına dönüşür ya hah aynen onun gibi hissediyordum.Halbuki sadece tavanın ağzını kapatıp bu yangını büyümeden önleyebilecekken veya ıslak bir havlu ile sarılarak acısını alıp yangınını dindirebilecekken basit yola kaçarak daha da büyütülmüş bir yangın gibi hissediyordum.Evet tam olarak böyle hissediyordum....

Evleniyordum... Tanımadığım biri ile evlenmek için şu an odamda oturmuş gelmelerini bekliyordum.Aslında evlenmeyi hiç istemiyordum hatta aklımdan bile geçirmiyordum ama 6 yıl önce ben okulda, annemle babam da evdeyken doğalgazın patlaması ile ailemi kaybetmiş ve ailemin ölümüne kadar hiç yüzlerini görmediğim varlıklarından yeni haberim olan halamlara verilmiştim.Annemin tek çocuk olduğunu biliyordum ve babamın da öyle olduğunu sanıyordum yani onlar bana öyle söylemişlerdi...Başlarda neden onlarla tanışmadığımı sorgulamıştım çokça tabii annemle babamın ölümünü atlattıktan sonra.

12 yaşında olduğum için ne kadar diretmiş olsam da sözüm dinlenmemiş ve İstanbul'da kalamayıp halamlarla Mardin'e gelmiştik.İşte her şey o zaman başlamıştı.İlk önce 15 yaşıma kadar okumama izin vermiş daha sonra da "kız dediğin okur mu hiç !? Nerde görülmüş bir kızın okuduğu! Kız dediğin kırar dizini evinde oturur kocasına, ailesine hizmet eder eh zamanı gelince de çocuklarını doğurup onlara bakar !" Diyerek beni okula göndermemiş ve ev hanımlığı öğretmişlerdi.Halam evliydi ama çocuğu olmuyordu o nedenle beni çocuğu yerine koyup büyütmüştü.Allah yukarda hiç bir zaman ne bana seslerini yükseltmiş ne de vurmuşlardı.Tek kötü tarafları geri kafalılıktı.Buna da ne yapsam bir türlü çare bulamamıştım.....

Neden evlendiğime gelecek olursak da beni isteyen 37 yaşında 6 çocuklu dul bir adam ve bana sapıklık derecesinden takık 29 yaşında da bir çocuk vardı.İkisi de beni bir türlü rahat bırakmıyor ve sürekli gelip başlık parası olarak farklı farklı meblağlar sunuyorlardı....Evlendiğim kişi mi ? Müstakbel çok sevgili kocam (!) ise 23 yaşında ve ağanın oğluydu.Halam ve eniştem beni bunlardan birine vereceklerini ya benim birini seçmemi ya da onların en çok para verene beni vereceklerini söylemesi ile hiç düşünmeden bir anda Ağa'nın oğlu Uraz Karan'ı seçmiştim.Aslında kına ve diğer şeyleri de yapmak istemişlerdi ama ben kabul etmemiştim.Ailemin yokluğunu zaten hissediyordum ve kına gibi şeyleri yaparsak tek başıma dayanabileceğimi düşünmedeğim için yapmak istememiştim.Sadece kendi aramızda bir yemek yemiş ve yüzük vermişlerdi.Vermişlerdi çünkü Karan gelmemişti gerçi dediklerine göre önemli bir işi çıktığı için gelememişti...

Neden kaçmadığımı sorguluyorsunuzdur muhtemelen ama istesem de kaçamam eğer kaçarsam hemen beni bulur ve hiç acımadan öldürürlerdi.Daha önce bir çok kişi denemişti bunu ama kimse kaçamamıştı...Evet belki evlenirsem ölmekten de beter olacaktım ama bu sadece küçük bir ihtimaldi çünkü Karan Ağa'nın küçükken kaçırıldığı ve yaklaşık 1 yıl boyunca zorla bir yerde tutulduğu ; en sonunda bulunup eve geri döndüğünde ise içine kapanık hayalet gibi sessiz biri olduğu tüm herkes tarafından biliniyordu.Evin çalışanlarından biri çarşıda alışveriş yaparken bir anlık gaflete düşerek bunları anlatmıştı....Ha bir de Karanın temastan hoşlanmadığını da...
Bana dokunmayacağını bildiğim için daha rahat hissediyordum kendimi.En azından diğer sapıklar ile uğraşmayacaktım ve her an korku içinde yaşamayacaktım.

Aşağıdan gelen davul zurna sesi ile derin bir nefes alarak ayağa kalktım ve duvağımı yavaşça örttüm.Yönümü kapıya doğru dönerek amcamın oğlu Cem ve Can abiyi beklemeye başladım.Bir kaç dakika içinde yanıma gelerek bana sıkıca sarıldılar ve beni koruyamadıkları için defalarca özür dilediler."Abim çok özür dilerim seni koruyamadım.Ne olur bu abilerine darılma elimden ne geliyorsa denedim ama seni koruyamadım..."Cem abim dolu gözlerini saklamak için başını eğince söze Can abim girdi"Elisim... abim sana söylemem gereken şeyler var.Uraz Karan o...o çok iyidir sana zarar vermez korkmana gerek yok.Uraz benim çok yakın bir arkadaşım ve seninle evlenmesini ondan ben istedim.Bakma bana öyle abim,senin için yaptım ne yaptıysam.Şimdi senin gözünde nasıl biri oldum bilmiyorum ama zamanla beni anlarsın.Mutlu olacaksın abim bu dünyada bunu en çok hakeden kişi sensin bunu sakın aklından çıkarma.Biz her zaman senin yanındayız...Artık gitmemiz gerekiyor." Tek kelime etmeden onları başımla onaylayarak odamdan dışarıya çıktım çünkü biliyordum eğer konuşacak olursam ağlayacaktım ve ilk günden güçsüz görünmek istemiyordum.Yanıma gelen abilerim ile uzattıkları kollarına girdim ve dik bir şekilde ilerlemeye başladım...

Ben Elistim kan kusar kızılcık şerbeti içtim derdim...Ben Elistim gerektiğinde salak olan ama asla salak olmayıp kendini ezdirmeyen lafın altında kalmayandım...Ben Elis Doğandım ama az sonra Elis Karasoy olacaktım ve benim devrim başlayacaktı....Ben Elis Doğan namıdiğer Elis Karasoy başımı asla öne eğmeyen her daim güçlü ve gururlu duran ben artık yeni bir devri başlatıyordum ve artık her şey benim ve Karanın istediği gibi olacaktı....Bunu sağlayacaktım ne gerekiyorsa yapıp bu gücü sadece iyi şeyler için kullanacaktım...Ben Elis bu da benim hikayem benimleysen hadi herkesin burnundan getirmeye başlayalım bebeğim !