Bölüm 10

329 14 0
                                    

Bol bol yorum ve oy görmek istiyorum canlar iyi okumalar umarım beğenirsiniz 💙 ✨

Şaşkın bakışlarıma son vererek cevap verme ihtiyacı ile yutkunarak yerde olan bakışlarımı Karana çevirdim. "Yok yavrum,sadece serumumu çıkardı.İşlemler tamamsa artık evimize gidelim mi ?" Karan başıyla beni onaylayarak yanıma geldi ve önümde eğilerek Denizin getirdiği ayakkabıları giydirmeye başladı. "Ben giyebilirim Karan" diyerek mırıldansam da bana ters ters bakarak "Sen giyme,sen sadece dinlen ve kendine dikkat et.Geriye kalan her şeyi ben halledebilirim güzelim" Ona gülümseyerek sevgiyle baksam da o başını eğdiği için görememişti.Deniz de abisinin sözleri ile otuz iki diş sırıtarak beni dürttü ardından önce kaşıyla abisini sonra beni göstererek kalp yaptı.Ona gülerek bakışlarımı tekrardan Karana çevirdim.O sırada bağcıklarımı bağlayarak ayağa kalktı ve üzerindeki takım elbise ceketini çıkararak benim üzerime geçirdi.Tam ağzımı açıp karşı çıkacakken ters bakışları ile susarak şirince gülümsedim.

Karan beni taşımak için yönelince bu sefer susmadım."Yok artık Karan ! O kadar da değil " ayağa kalkarak yürümeye başladım ama başım döndüğü için sendeledim.Karan hemen taşımak için yönelince "Hayır dedim Karan.Koluma girip bana yardımcı olsan yeter " Karan başını sallayarak elini belime sardı ve bana destek oldu.İlerlerken Deniz bir anda önümüze geçerek telefonun ekranını bize gösterdi."Oha ! Yani şey çok güzel ! Sizin fotoğrafınızı çektim şu güzelliğe bakar mısınız !?" Ekranda gördüğüm fotoğraf ile kendimi tutamadan kocaman gülümsedim.Çok güzel çıkmıştık.Karana baktığımda gamzelerini gösterecek şekilde kocaman gülümsediğini gördüm.

"Deniz o benim telefonum mu ?" Deniz gülümseyerek başıyla abisini onayladı."Sosyal medya hesabımdan paylaşsana çok güzel" Deniz olabilecekmiş gibi daha çok gülümseyerek "Şifre ?" Karan göz devirerek "1909." Diyerek ilerlemeye başladı tabii bende onunla birlikte ilerlemeye başladım.

" Diyerek ilerlemeye başladı tabii bende onunla birlikte ilerlemeye başladım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

@ukkarasoy : benimki ❤️ @eliskarasoy
Bu gönderi yorumlara kapatılmıştır.

                   (Temsili fotoğraf)

Hastaneden çıkınca kapının önünde duran araba ile rahat bir nefes verdim.Gerçekten yorgun hissediyordum.Korumanın kapıyı açması ile hemen kendimi koltuğa attım.Karan da yanıma oturarak tekrar beni kendine çekti.Bir dakika ya hani bu adam temasa katlanamıyordu ? Eğer konuşursam tekrar kendini geri çekeceğini düşündüğüm için tek kelime etmeden gülümseyerek Karana bakmaya devam ettim.Deniz de şoför koltuğunun yanına binince arkamızdan gelen korumalar ile ilerlemeye başladık.Karan bana dönünce şaşırarak "Ne oldu Elis ?" demesiyle somurttum.Elis mi Elis kim ? Benim ismim güzelim değil miydi ya da bebeğim ? "Karan biraz eğilir misin lütfen ?" Karan iyice şaşırarak dediğimi yaptı.Birbirimizin gözlerinin içine bakarken daha fazla dayanamayarak aklımdakini yaparak Karanı hızlıca iki yanağından ardından da burnunun ucundan öptüm.

Umut Taneleri Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin