Umut Taneleri

Bölüm 2

Bugün pazar benden size torpil 🤭 2 bölüm birden 🥰 oy atmayı ve yorum yapmayı unutmayın lütfen ❤️❤️

Akşam Karanın sesi ile uyandım.Kâbus görüyordu."Hayır..Hayır lütfen dokunmayın ! Yapma dokunma bana ! Lütfen ! Yardım edin ! Hayır ! Dokunma...." Dedikleri ile şaşırarak Karanı uyandırmaya çalıştım."Karan ! Karan kalk ! Bir şey yok odamızdayız ! Karan !" Temastan rahatsız olduğu için ona dokunmadan uyandırmayı başardım.Hızla yatakta doğrulunca nefes nefese kalmıştı ve elleri titriyordu.Sakinleşmesi için komodinin üzerindeki sürahiden su doldurup ona uzattım.Suyu alıp hepsini içti.Gerilmiş sırtı ve terli yüzü ile gerçekten kötü görünüyordu."Karan neden diye sorma dedin tamam sormuyorum ama iyi misin ? Gerçekten iyi misin ?" Karan bir süre gözlerini kapatarak sakinleşmeye çalıştı."İyiyim.Sadece kötü bir rüyaydı sorun yok.Uyu sen ben duş alacağım." Karan yataktan çıkarak doğruca banyoya girdi.Bir süre çıkmasını bekleyerek uyumadım.En sonunda sadece beline bağladığı havlu ile banyodan çıkınca utanarak hemen uyuyor numarası yaptım ve yorgun gözlerim sebebiyle gerçekten uykuya daldım.

Sabah uyandığımda Karan tekli koltukta oturmuş bilgisayarı ile uğraşıyordu.Günaydın diyerek banyoya geçtim.Banyoda işim bitince giyinme odasına girdim ve kapıyı kapatarak dizlerimde biten beyaz dantelli güzel bir elbise giyerek takı çekmecesine koyduğum takılardan da yeşim annelerin taktığı takıları taktım.Küpe kolye ve bir kaç bilezik ile hazırdım.Odaya girerek makyaj masasına oturdum ve önce saçlarımı tarayıp ardından da hafif bir makyaj yaptım.Karana dönerek baktım.Hâlâ bilgisayarına odaklanmıştı."Karan geç kalmadan inelim mi ?" Karan beni başıyla onaylayarak bilgisayarını kapatıp ayağa kalktı.Beraber odadan çıkarak aşağıya inerek bahçeye yöneldik.Karan tekrardan elini belime koyarak ilerledi.

Bahçedeki koca masa doluydu ve herkesin bakışı bize dönmüştü.Şaşırdığım nokta ise bana koşarak sarılan kız olmuştu."Ay ne güzelsin yenge ! Abimle çok yakışmışsınız ! Unuttum ! Ben Deniz senin görümcen oluyorum sanırım ! Çok memnun oldum !" Karan şaşkın halimi farkederek araya girdi."Deniz tamam abim birazdan tanışırsınız.Herkes bizi bekliyor hadi oturalım artık." Deniz kafasını sallayarak konuştu."Ayy unutmuşum tamam abiciğim.Bu arada yengeciğim dün akşam Makedonya'dan geldiğim için yetişemedim düğününüze üzgünüm." Sorun değil diyerek Karanın bana çektiği sandalyeye herkese günaydın diyerek oturdum.Karanın solunda kalıyordum ve benim de sol yanımda Deniz oturmuştu.Karşımda oturan Hilal ile bana baktığını hissederek ona baktım.Çatık kaşları ile tek kaşını kaldırarak ona döndüm.Hilal vefat eden dayısının kızıydı ve dünden beri bana garip davranıyordu bu garip davranışlarının sebebini anlamamıştım ama ben de elissem sebebini anlamam çok sürmezdi.

Hilal ile bakışırken dolan tabağım ile Karana döndüm.Karan hafif eğilerek kulağıma doğru konuştu."Boşver onu Elis.Hadi yemeğini ye tabağındakiler bitecek." Uraz Karan'ı gülümseyerek onayladım.Aslında gülümsememin sebebi Hilali daha da kudurtmaktı ve amacıma da ulaşmıştım.Karan amacımı anlayınca hafif gülümseyerek göz kırptı ve yemeğine döndü.Karan ? Göz kırptı ? Bana gülümsedi ? Yanağında oluşan hafif çukur ile kalbim tekledi.Çok güzel gülüyordu şerefsiz...

Bana sorulan bir kaç soru dışında hiç konuşmadan yemeğimi bitirdim.Sorulan sorular de genelde rahat uyudun mu,az da olsa alışabildin eve - bize tarzı sorulardı.Ben yemeğimi bitirince Karan ayağa kalkarak ufak bir işi olduğunu ve halledip geleceğini söyledi.Ben de onunla beraber kalkıp kapıya kadar onu geçirdim.Karan kapıdan çıkınca arkasını dönerek konuştu."Tahminimce fazla geç kalmam ama bir şey olursa Denizden veya annemden beni arayabilirsin.Eğer geç kalmazsam da eve gelince dışarıya çıkar senin telefon işini de hallederiz.Ben gideyim artık görüşürüz." Karanı başımla onaylarak görüşürüz dedim ama henüz iki adım atmışken nefesini dışarıya vererek tekrardan bana döndü."Benimle gelmek ister misin ?" Sorduğu soru ile şaşkınca ona bakmaya başladım.En sonunda içime kaçan sesim ile konuşmayı başardım. "Neden ki ?" Karan sıkıntılı bir ifade ile söze girdi."Aslında seni Hilal ile yalnız bırakmak istemiyorum.Yanlış anlama onu korumak için değil seni korumak için.Nasıl desem o çok tehlikeli yani ne yapacağını kestiremiyorum.En azından evlerine dönene kadar bir kaç gün daha dikkatli olmanı ve kendine dikkat etmeni istiyorum." Karan konuşurken omzuma atılan el ile irkilerek yerimden sıçradım.Kim olduğuna bakınca Deniz olduğunu gördüm ve rahat bir nefes verdim."Ne yapıyorsunuz bakalım bensiz ?" Karanın dikkatli bakışları benden Denize döndü."Bir şey yapmıyoruz abim sadece Elisi bugün yanımda götürüyorum." Deniz anında somurtarak cevap verdi."Ama abi ! Bugün evde kimse olmayacak adettenmiş yemek dağıtacaklatmış.Herkes oraya gidiyor sadece Hilal cadısı var ! Ben onunla kalamam bari yengem kalsaydı ! Ya da dur ! Bende sizinle geleyim mi !? Lütfen lütfen lütfen !" Karan bana bakarak onay bekledi gözümü açıp kapayarak cevap verince Denize de başını salladı.Benden onay beklemesi içten içe hoşuma gitse de çaktırmadım.Deniz içeriye koşarak telefonunu almaya gitti biz de o sırada arabaya ilerledik.Şoför koltuğuna Karan geçerek oturmadan önce korumayı beklemeden benim kapımı açtı.Ona teşekkür ettim ve arabaya bindim.