Zaman su gibi geçip gidiyordu. Okulun ilk dönemi bitmişti ve tatil dönemi gelmişti. Gamze tatil için ne yapacağını düşünüyordu. Çok uzun bir tatil dönemi değildi ama olsun dinlenebilecekti.
Gamze okuma koltuğuna oturdu ve düşünmeye başladı. Ailesi olmadan da ayakta durabiliyordu. Sonunda başarmıştı. Gerçekten de onlarsız ne kadar uzun bir zaman geçirmişti. Onları özlüyor muydu peki? Belki evet belki de hayır. Bunun cevabını kendisi de bilmiyordu.
Ailesi epey varlıklıydı ve onlarla birlikte yurt dışında yaşıyordu Gamze. Her şey güzeldi o zamanlar. Bir kolejde eğitim almıştı Gamze. Lise dönemindeyken başlamıştı ailesiyle sorunları. Babasının o iğrenç şeyi yapışına şahit olmuştu: annesini aldatışına.. Ne yapacağını, kime ne söyleyeceğini bilememişti. Çareyi kaçmakta bulmuştu. Ama tabi uzun süreli bir kaçış olmamıştı bu. Üniversite için Türkiye'ye gelmiş burada okumuştu. Ancak okul bitince geri dönmek zorunda kalmıştı yurt dışına. 4 yıl boyunca bir kez bile gitmemişti yanlarına. Ama ailesi onun varlığını sürdürmüş hala o varmış gibi yaşamlarına devam etmişlerdi. Gamze 4 yılın ardından döndüğünde odasını bile bıraktığı gibi bulmuştu sanki hiç gitmemiş gibiydi. Ev gibi anne ve babası da hiç değişmemişti ve tabiki huylarıda. Gamze sadece bir kez daha şüphelendi babasından ve bilgisayarına ufak bir göz attı. Aradığı ama bulmak istemediği şeyi bulmuştu. Yine sustu içine attı. Annesine üzülüyordu eşini hala deli gibi seviyordu. Annesine söylemeye kalksa nasıl söyleyecekti bunu. ''Anne babam seni aldattı 4 yıl önce ben bildiğim halde sustum göz yumdum sonra gittim, geldim hala aldatıyor, adam bildiğin seni 4 yıldır anlatıyor anne. Belki de daha uzun zamandır ama ben bu kadarını biliyorum susarak buna ortak oldum'' mu diyecekti?
Aklına daha farklı bir çözüm geldi. Annesinin kendi kendine görmesini sağlayacaktı evet bunu yapabilirdi. Ancak babasına biraz daha süre vermeyi tercih etti. Belki düzelirdi. Annesinin üzülmesine dayanamazdı Gamze. Aradan bir kaç yıl daha geçmişti ve babası düzeleceğine daha da kötü olmuştu. Artık eve gelmeyi neredeyse bırakmıştı.
Gamze artık buna göz yummayacaktı. yeterince uzun süre susmuştu zaten ve bu sırla büyümek olgunlaşmak onu epey yormuştu. Artık ergen değildi aklı başındaydı ve olacakları göze almıştı.
Babasının yine eve geç geldiği günlerden birinde salonda oturup onu beklemişti Gamze. Babası geldiğinde ise yıllarca içinde tuttuklarını bir anda püskürmüştü babasının yüzüne. Sonrası ise bir faciaydı. Annesi de duymuş bir anda ağlama krizine girmiş ve bayılmıştı. Babası ise Gamzeye bağırıyordu. İlerleyen zamanlarda annesi kendisine gelmiş tamamen düzelmişti ve ne yaparsa yapsın eşini bırakamayacağını söylemişti. Gamzenin kabullenemediği aldatmayı annesi kabullenmişti. Gamze bu manzaraya daha fazla dayanamayacaktı. Bu yüzden evi terketmeye karar verdi ve işte şimdi buradaydı.
Hayatını gözünün önünden geçirmesi bitince yerinden kalktı ve hazırlanmaya başladı. Canı sıkılmıştı ve dolaşacaktı.
