Gamze yine o kabusu görerek uyanmıştı uykusundan. Bu kabusa bir türlü anlam veremiyordu. Ter içinde korkuyla uyanıyordu ancak ne gördüğünü hatırlamıyordu. Tek bildiği şey çok sıcak olduğuydu. Sabaha az kalmıştı bu yüzden yeniden uyumayı denemedi. Kalkıp yeni güne hazırlanmaya başladı.
İbrahimle buluşacaklardı. Artık sıradan bir aktivite olmuştu onunla buluşmak. Bunca geçen zamana rağmen Mert'i göremiyordu ama. Hala onunla ilgili olarak garip bir his vardı içinde. İbrahimle kahvaltıya gideceklerdi. Gün makul bir saate gelmeye başlayınca hazırlanıp aşağıya indi ve İbrahim'i beklemeye başladı. Kapı açıldı ve içeriden Mert çıktı. Gamze onu görmeyi beklemiyordu, şaşırmıştı ve yine o garip duydu içini doldurmuştu. Mertle konuşmaya başladılar. Beş-on dakika sonra İbrahim geldi ve gördüğü manzaraya pekte sevinmedi. İbrahim gelince Mert ve Gamzede muhabbetlerini bitirip tokalaştılar. Gamze İbrahim'in yanına geldi ve gitmeye başladılar. Gamze yürürken bir kez daha arkasını dönüp Mert'e baktı. Mertte hala Gamzeye bakıyordu. Gamze önüne döndü ve yürümeye devam etti. Mert'in dokunuşu nasıl oluyorsa Gamzeye bir huzur veriyordu. Böyle düşünürken yanakları kızardı. İbrahim hala susmayı tercih ediyordu. Ama daha fazla dayanabileceğini sanmıyordu. Gamze ve Mertin arasında bir şeyler olmamalıydı. Eğer varsa da daha fazla gizli kalmamalıydı.
