Filiz bağırarak önüme geçtiğinde ne olduğunu anlamamıştım.Bir anda patlayan silah sesiyle Filiz karnının üst bölgesini tutdu.Bir anda yere düşmesiyle başını dizimin üzerine koydum.
"Filiz hayır hayır!Sakın gözkerini kapatma"
"Sana söylemiş..tim uzak dur di..ye"
"Hşş tamam kendini yorma.Arennn buraya bakın lan"
Aren bizi görünce koşarak yanımıza geldi.
"Abi noldu?"
"Lan Filizim vuruldu.Adamlara söyleyin bunu yapanı bulsunlar.Arabaya hemen!"
"Ben de seni seviyorum güzelim bak az kaldı bir az daha dayan"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Filiz gözlerini yumduğunda sanki nefessiz kaldım.
"FİLİZİM UYAN NOLUR! GÖZLERİNİ AÇ FİLİZ!"
Açmıyordu işte.Hastaneye vardığımızda Filizimi kucağıma alarak sedyeye yatırdım.Amaliyyathaneye aldılar hemen.Ben yerde oturup ağlıyordum.Koskoca mafya ağlıyordu.Evet sevdiği kız ölümle yaşam arasında mücadele veriyordu.Daha minnacıktı.Daha 19 yaşındaydı ama her şeyi yaşamıştı.
"Abi yenge güçlüdür bırakmaz bizi"
"Aren bırakmamalıydım onu odada tutucaktım.Ama ben izn verdim benim yüzümden öldü"
İçeriden bir hemşirenin çıkmasıyla ona doğru koştum.
"Lütfen iyi deyin lütfen"
"Beyefendi izn verin lütfen kan kaybı var.Bir de kalp hastası olduğu için yaşaması mucize olur"
"Ağzını arasınlar yoksa ben yapacağımı bilirim bakalım patronu kim.Ona bunun bedelini ödeticeğim"
Aren gittiğinde ben tekrardan güzelime baktım.Bir anda gelen makina sesiyle doktorlar ellerine elektroshocku ellerine aldılar.
"Filiz beni bırakma lütfenn"
Tam iki dakika orda yaşaması için bildiğim bütün duaları okudum. Sonunda kalp atışları yeniden duydum. Ölmemişti.Geri gelmişti beni bırakmamıştı.Onu odaya aldılar.Ben de hemşirelerden izn alıp odaya girdim.Elini elime alıp okşayıp öpmeye başladım.
