Kardeşinin saraydan kaçması ile insan diyarına giden Elvis orada kardeşinin tıpa tıp aynısı ile karşılaşır. Kardeşi ile değil. Bu kızı ikna ederek kendi diyarına götürür. Onları orada akıl almaz şeyler bekler. Ve en önemlisi geçmiş... Gerçekler can...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
TEYA DORA-DZANUM
-İNSAN DİYARI-
Neden sabahın köründe kalkıp okula gidilirdi? Cidden on beş yıldır öğrenciydim hala bu soruyu cevaplayamamıştım. Üstüne birde tıp öğrencisi olmak...Bana yakalım bence... Okuldan nefret ediyordum. Bütün benliğim ile. Kocaya kaçmama son doksan dokuz...
Saate baktığımda 06.55 idi ve ben gece üçte yatmıştım. İnek miydim? asla! ama ders çalışmıştım. Anlamsızca bir istek geldi. Bana çok uzak bir istek. Geldiği zamanda geri çeviremezdim. O istek ders çalışma isteğiydi. Yılda iki kere falan geliyordu zaten.
Hızla yataktan kalktım. Başım çatlıyor, gözlerim yanıyordu. Vücudumdaki bu hisleri umursamamaya çalıştım. Hasta mı olacaktım acaba?
Ne olur Tanrım yataklara düşeyim, lütfen...
Lavaboya gitmek için odamdan çıktım. Odadan çıktığım anda kardeşim Edward'ı görmüştüm. Çok severdik birbirimizi...
Ne ölüne, ne ölüme!
"Günaydın, ablacığım." Demek zorundaydım çünkü kapının arkasından "gizlice" izleniyorduk. Annem ve babam... Edward ile aramızı düzeltmemiz için odaya kilitlendiğimiz vardı. "Seni görünce," Derken ellerini havada kaldırıp hayali bir şeyler çizdi. Ardından arkama doğru bakışlarını kısarak baktı. Bende baktım fakat dağınık yatağım dışında bir şey yoktu. "Doğdu güneşim. Oldu en güzel sabahım, gördüm bir çift ormanı, kuş olup şakıdım. Ey sevgili, ben sana fena vuruldum..." Edward sakin, ablanım ben senin. Çiftleşme döneminde ki horoz gibiydi. kimi bulsa şansını deneyecekti sanki. "Edward," Derken kolunu dürtüp gözlerini kısıp baktığı yerden bakışlarını kendime çevirdim. "Oğlum sen mal mısın? " Derken de oldukça ciddiydim. Yanağıma sulu bir öpücük bırakıp geri çekildi. "Senin malınım ablam...Senin..." Derken göz kırpmıştı. "Sen benimle mi flörtleşiyorsun lan!? " Dedim sesimi hafifçe yükselterek. Ayrıca Edward tipim değildi siyah saçlı siyah gözlü kara kuru bir şeydi. Annem siyah saçlı siyah gözlüydü, babam kızıl saçlı yeşim gözlüydü ben babama Edward anneme benziyordu. Bana doğru eğildi. Benden uzundu tabi. "Abla sana cidden soruyorum sen nasıl tıp okuyorsun? Mal sana hallendiğimi sansınlar ki bizi uzak tutsunlar." Mantıklıydı. Etkilenmiş bir şekilde dudak büzdüm. "Edward," Diye kınayıcı bir nida döküldü dudaklarımdan. "Ben senin ablanım bana aşık olmuş olamazsın! " İlk bir bocaladı sonra hızla toparlanıp aşk dolu bakışlarla bakmaya başladı. "Edward! " Diye saklandığı kapının arkasından çıktı babam, onunla birlikte annemde tabi. "Sen ne diyorsun?Kızımdan uzak dur! " Derken beni göğsünün içine sokmak ister gibi kendine çekmişti. Hızla anneme döndü. "Annabel, Linda'nın odasıyla Edward'ın odası aynı katta olmasın. Edward koltukta, salonda yatsın. Kapıyı da kilitle anahtarı bana ver."
