CHAPTER 24

323 7 0
                                    

EX GIRLFRIEND

"Yes..."

I said yes to Sir Furkan. I realized what the purpose of my running away, was if the people in the Philippines were still on my mind. At malamang wala  na talaga silang paki sa akin. Si Xan, si Papa. Kase kung may paki sila? Edi sana hinanap na nila ako diba?

But I'm still here and just stuck and and exchanging conversations with my first boyfriend about how to be safe where I live.


"If you don't want to live at home, let's get a comfortable apartment so you don't have to worry about it" sabi nya habang nasa apartment kami at kalalabas ko lang din ng hospital.

Inaaya nya kase ako na tumira sa kanya since na mag-isa lang sya sa kanyang bahay. Pero syempre ay hindi ako papayag. Mas gugustuhin ko pa na ganito lang ang tirahan ko kesa mag pabigat pa sa kanya at unti-unti ay nasasanay na ako sa simpleng pamumuhay dito sa Turkiye at masaya ako na nakakapag adjust na rin ako and at the same time.

Ay maraming karanasan at marami rin natututunan at iyon ang mahalaga dahil ang lahat ng nangyayari sa ating sa buhay ay isang aral na kailangan natin matutunan.

We are not here on earth for no reason, every move we make as the world turns has a number. Kaya hindi ako pumayag sa gusto nya at mabilis na umiling sa kanya. "No, I'm fine here and i've gotten used to it and the rent here is cheap" I declared shyly at him while spinning his ashy eyes.

"But askim-"

"No buts" mabilis ko na putol sa kanyang sasabihin nang nalipat ang mga mata nya sa akin at tiningnan nya ako ng malamlam na may totoong pagmamalasakit.

"How many times do I have to tell you not to worry about your rent and I'll take care of it. I'm your boyfriend now and that includes putting you in a comfortable life" ah ganon? Ayos naman na ako dito at komportable na ako.

Kasing kumportable ng yakap nya sa likod ko habang nakatayo ako  sa harap ng maliit na bintana at hinayaan ko lang sya kaya sana ay hayaan nya rin ako sa gusto ko kase kaya ko naman bayaran ang rent and bills ko dito hangga't nagtatrabaho ako sa kanya at sinabi ko na. "That's the reason why I want to be here, because you will pay" i said with a wide smiley face.

While him is sad at laylay ang mga balikat na tumango sa akin. "Ok, but let me renovate it? So you're comfortable. I know you're not used to it yet" since he insisted so i nodded.

"But promise me not to make it obvious that i'm your girlfriend now and your employees might find out" i reminded him.

"Tsk, tsk. It's hard to be your boyfriend, you have so many conditions" he frowned.

"Oh, you're surrendering already?"

"Of course not! It's hard to find someone like you...you know" and he winked at me na ikinatawa ko sa kanya.

Ayaw ko lang sya na ilagay sa pedestal dahil lang sa may relasyon na kaming dalawa, kaya kung kaya ko naman iwasan ay gagawin ko parang walang issues na maririnig at smooth lang ang mga bagay-bagay at iyan ang gusto kong maunawaan nya na. "I don't want them to know because I'm also worried about your situation. Because you know i'm a minor and i don't want them to judge you"  paliwanag ko sa kanya.

"So what? I will fire whoever i hear talking bad about you and besides you will be seventeen next month and you will be eighteen next year so what's the big deal? he said without humor.

Tumawa ako ng mahina at mula sa pagkakatalikod ko sa kanya habang yakap nya ako ay hinarap ko sya at sinalubong ang mga mata nya. "Don't do that, and besides they know how i fight. I've tried it on you, right?" i said smiling at kahit sya ay tumawa rin.

MAKE ME A SLAVE: EL FARMA 2  (COMPLETED)Where stories live. Discover now