Esila Çınar, yaşadığı acı kayıpla başa çıkmak için çocukluğundan beri yaptığını yapmış ve kalemine sığınmıştır. Fakat bu sefer kaçış yolu önüne bambaşka kapılar açmış ve bastırdığı kitabı milyonlar tarafından okunulmuş, başka dillere çevrilmiştir. B...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
bölüm dört - bir çift göz
"akşamlar olunca ben de artık sadece kapılara bakıyorum. benim de tüm sevdiklerim öldü. Tanrı beni de yalnızlığı ile zehirledi ."
- Şükrü Erbaş
🎼Cem Adrian, Herkes Gider Mi?
🎼Sickick, Intro
🥀
29.03.2024
Hayat boyunca herkesin birini aradığını söylerler. O kişiyi bulduğunda tüm hayatın değişirmiş. Dünya eskisi kadar kötü bir yer gelmezmiş, güneş bile bir başka açarmış. Aşk insanda çok şey değiştirirmiş. Bana böyle anlatmıştı insanlar, kitaplar. Bende hayatımın her gününü her şeyi değiştirecek o kişiyi bekleyerek geçirmiştim. O kişi gelecek ve beni sıkıcı hayatımdan çıkaracaktı.
Yıllar geçmişti, ben çoğu kez o kişiyi bulduğumu düşünmüştüm ama geçen zaman daima beni haksız çıkarmıştı. Ne zaman tam buldum desem kalbim paramparça olmuştu. Ben bir kere aşık olmuştum ama eğer aşka çok yakın bir duygu varsa onu da hissetmiştim. Alper'e aşık olmuştum hayatım boyunca ama birini çok sevmiştim. Öyle çok sevmiştim ki onun için her şeyden vazgeçecek kadar gözüm kararmıştı. O uçurumun kenarında, atlayacakken bir güçle kendime bunun aşk olmadığını söyleyebilmiştim. Gitmiştim sonra. Bir sabah uyandığımda sevdiğim biri vardı; öbürküsü gün uyumadım ama bir düşman kazanarak başladım güne.
Alper'de de bunun olmasını beklememiştim. Gerçekten aşık olmuştum ona. Hayatıma girdiği andan itibaren gerçekten de güneş bile farklı doğmuştu benim için. Hayat daha güzeldi, her gün camımın önünde öten kuşlar beni artık o kadar da rahatsız etmiyordu. Varlığı güvende hissettiriyordu. Onun evde olduğunu bilmek bana yaşama hevesi veriyordu. Ama sanki öldüğünde o kapıyı çarpıp gitmişti evden. Evet, çok acı vermişti, yasım hala sürüyordu. Ama artık yanımda olduğunu hissetmiyordum. Onunlayken öğrendiğim ne varsa onu gömdüğüm toprağa gömmüştüm onları da. Ondan sonra yanımda hiçbir şey kalmamıştı.
Aşk değilmiş gibi geliyordu hatta zaman geçtikçe. Birine güvenmem gereken zamanda o çıkmışta karşıma ve ben kendime dair kaybettiğim ne varsa ona bağlamıştım. O toprağa girdiğinde ise tüm o hisler geri gelmişti, hiçbir şey değişmemiş gibiydi.
