Başladığınız tarihi bırakın bu satırlara bırakabilirsinizz!!!
^ Bölüm 1:Yol Ayrımı ^
'Hayal Edemezsin-Fikri Karayel
Çözemezsin- Dedblüman
This İs Me Trying- Taylor Swift'
^İsimler önemsiz. Kim olduğumuzu biz bile bilmeyiz.^
Çocukluğum boyunca, annemin hiçbir zaman neden bu kadar sinirli olduğunu anlayamadım. Günler geçti, aylar geçti, yıllar geçti; ben annenin kendi çocuğuna neden bu kadar sinirli olduğunu hiç anlayamadım. Annemin hayata karşı neden bu kadar sinirli olduğunu anlayamadım.
On yedi yaşımın sonuna gelmiştim, dile kolay on sekiz yıldır hayattaydım, bir yerlerde nefes nefese kalıyor bir yerlerde nefesimi tutuyordum. Ama anlamıyordum, insanlar annelerini anlayamayan, ona kırılan kızlarını gördüklerinde şöyle söylüyorlardı; "Annen de bu hayatı ilk kez yaşıyor. Ona karşı anlayışlı olmalısın." Peki o zaman, o neden benim ilk kez yaşadığım hayatımda bana karşı anlayışlı olmuyordu?
Neden beni hiç-
duymuyordu?
Dinlemiyordu demiyorum.
Duymuyordu.
Bu ne demek anlamıyorlar. Bağırıyorum, çığlıklar atıyorum bir yerlerde, eskiden; başlarını çeviriyorlar. Ağlıyorum, sessiz olmamı söylüyorlar. Acı çekiyorum ve bunu duyduklarında herkesin acı çektiğini söylüyorlar.
Hayır, hayır anlamıyorsunuz.
Gerçekten, acı çekiyorum.
İçimdeki şeyi anlatmak için şiirimi okumalıyım belki de onlara? Anlamlandırmaları için olanları?
Hayır yanılıyorum, duymayacaklar.
Yanılmıyorum, sadece saçmalıyorum.
Çünkü biliyorum, aptal romanlar hep yalan söylüyor, hayat o kadar toz pembe değil ve hiçbir sorun konuşulduğunda çözülmüyor. Hayat böyle değil, gerçek hayat böyle değil. Keşke olsaydı. Bağırıyorum çağırıyorum, susuyorum, konuşuyorum, sorunlar çözülmüyor.
Yazdığım şiir önümdeki defterin bir köşesinde çürüyecek ve anlamayacaklar, okusalar da, anlamayacaklar. Çünkü biliyorum, bakmakla görmek aynı şey değil. Duymakla dinlemek aynı şey değil.
Ne, ne bu?
Bir şey.
Bir şeyden, çok daha fazlası.
Bir şey
Ne yaşadın diyorlar,
"Ne yaşadın da bu hâle geldin?"
Gözlerinden akan hüzün dudaklarına damlıyor,
Ruhunu perçinleyen o yara seni kanatıyor
Hiç durmayacakmış gibi kanatıyor
Hiç bitmeyecekmiş gibi ağlatıyor hıçkıra hıçkıra
İlk kezmiş gibi kanıyor
Ama biliyorsun
İlk değil,
İlk değil ve son değil
Yüreğini kaplayan bu yara son değil ve bir gün bunu hatırlatacak
En acı şekilde
ŞİMDİ OKUDUĞUN
NE HABER AŞKTAN? (DÜZENLENİYOR)
Novela Juvenilİzgi Akel, okul birincisi, profesyonel atletizm öğrencisi, girdiği her sınavda birinci olan ve katıldığı her koşuyu kazanan o kız. Ama yanında kimse yok, etrafında başarısını alkışlayan tek bir kişi bile yok. Üstelik bu başarıyı gerçekten hiçbir zam...
