2* kader*

313 14 1
                                    

- efendim Anne, diyerek yorgun bir sesle Cevap vermiştim telefona

  
- oy kurban olurum ben kızıma, çok mu zor derslerin. Diyerek üzgün bir sesle Söylediği söz kalbimi acıtmıştı

  Bilmiyordu ki Annem kızını üzen ve yoran şeyin dersler olmadığını, gururumdu beni üzen şey. Değersizliğimdi elim Tereddütle hırkamın eteklerini kavradı. Başımın ağrısı yüzünden artık gözlerimi bile açamıyordum

- biraz, dedim

  Derin bir nefes alışını duyan kulaklarım konuyu çevirme isteği ile tutuştu ancak buna engel oldu Annem

- 2 hafta sonra buradasın zaten gülüm, hem önemli haberler var sana diyeceğimiz. Baban gelmeden söyleme dedi ondan söylemiyorum ama bil ki güzel şeyler. Bu seni motive etsin sınavlarını yüksek tut tamam ? Hadi Nur teyzen gelecek ben kapatıyorum güzel kızım. Diyerek konuşmama bile izin vermeden kapatmıştı telefonu

  Güzel haberleri merak etmeme sebep olmuştu, kaşlarım çatılırken gözlerim çoktan açılmış ihtimalleri düşünmeye başlamıştım. Oflayarak cama ilerledim, düşünecek takatim bile kalmamıştı. Kapının önünde duran arabayı gördüğümde dolan gözlerimden akan yaşa engel olamadım, halen daha o araba ile orda duruyordu. Elimi bulanan midemin üzerine koyarak pencere pervazına tutundum, arabanın hemen yanından geçen kız ile konuşurken bana kaçamak bakışlar atması cabası iken telefonuyla uğraşarak kulağına doğru götürdü. Telefonumun melodik sesi kulağımı doldurduğunda yavaşça kulağıma doğru götürdüm

- 2 dakikan var güzelim yoksa yine kendi hatan yüzünden aldatılacaksın, dedi narsistik bir sesle

O Benim Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin