Gözlerim kamaşırken hafifçe aralayarak neden dün gece akıl edip kapatmadığım cama sinirle baktım, hayır yani neden akıl edememiştim. Şimdi uyanmak zorunda kalmazdım mesela? Gerçekliğe doğru yavaş yavaş dönerken belimde ki eli hissetmemle başımı kaldırıp elin sahibine baktım. Başını boynuma gömmüş elini belime koymuştu, yüzündeki masum ifadeye bakmadan edemedim, yutkunarak yüzüne dağılmış saçlarına dokunmak istedim ancak yapmadım. Ellerim donuk kalırken gözlerini yavaşça açması ile irkildim ancak elimi çekmedim elimi tutarak doğruluğunda saniyeler içerisinde üzerime eğilmiş beni de altına almıştı. Ne yapacağına heyecanla bakarken o tuttuğu elimi yavaşça bırakarak ellerini kolumdan aşağı doğru hareket ettirdi, kesik bir şekilde nefes alarak gözlerine baktım.
Açıkta kalan tenime bakarak başını yavaşça boynuma gömdü, ıslak dili tenime dediği anda titredim. Korkmam ve ya panik yapmam gerekmiyor muydu? Belki de uyku sersemiydim. Eli belimin iki yanında kırmaya korktuğu bir şeyi tutuyormuş gibi nazik bir şekilde tutuyor boynumu öpüyordu, derin bir nefes alarak ellerimi yavaşça indirdim ancak hissetmiş gibi iki eliyle hızla ellerimi sabitleyerek başını kaldırdı. Nefes nefese ona bakarken yüzüm kızarmış domates gibi olmuş gibiydim, sıcak basarken
- Günaydın Vera, dedi fısıltıyla
Cevap vermek aklımın ucundan bile geçmezken doğrulması ile derin derin nefesler aldım, bana dönerek göz ucuyla baktı.
- kahvaltıyı teknede yaparız diye düşündüm.
Başımla onu onaylayıp gözlerine baktım o ise dudaklarını ıslatarak
- o halde 5 dakikan var, hadi bakalım giy bir şeyler gidelim. Diyerek dolaba ilerledi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
O Benim
Lãng mạnVe ben kaçtığım şey ateş diye düşünürken aslında o ateş zerresiydi, bunu ateşin ta kendisini tanıyınca anladım. * normallerin mekanı arkadaşlar, normal insanların. Psikolojik unsurlar içerir, şiddet, küfür ve cinsellik vardır * Telif hakkı bana ait...
