8* balayı*

280 15 1
                                    

O bir haftalık süreç var ya işte o süreç nasıl bitti bilmiyordum ancak tek bildiğim bu günün hiç bitmiyor olmasıydı. Ne mi bitmiyordu? Yeni gelin görmeye gelen misafirler!!!

Bu gün artık 7. Gün olmasına rağmen son part diye ümit ettiğim artık gerçek anlamda yorgunluktan ve tatlı, çay kahve yapmaktan bayılmak üzereydim. Beni beğeni ile inceleyen aile üyelerine tebessüm ediyor sorularını nasihatlerini büyük bir incelikle dinliyordum ancak yine de üzgün ifademi silemiyordum.  Ailem dün gitmişti Aksaray'a ve ben kalmıştım burda, tamam alışıktım okul hayatım boyunca onlardan ayrılmaya ama bu farklıydı işte. Onları düşündüğüm an istemsiz kalbim ağırlaşırken giden misafirlerden sonra evine dönen kaynanam ve görümcelerim ile yanlız kalan bana hiç yardımcı olmamıştı. 

  Derin bir nefes alarak dirseğimi yasladığım tezgahtan ayırarak saçlarımı ensemde toplamış bulaşıkları makineye dizmeye başlamıştım. Uzun uzun geçen günlerin sonunda Kaynanam gitmeden önce bana yarın misafirlerinin olacağını ve benim de gelmemi istediğini söylemişti. Onu kırmayıp kabul etsem de kimlerin geleceğini öğrenmem hoşuma gitmemişti, bariz bir şekilde açıktı ismini bile hatırlamadığım ancak beni sevmediği belli olan o kızın Ailesi gelecekti. Bildiğim kadarı ile onun Annesi Baran'ın yengesiydi, düşünmenin bir manası olmadığını kavrasam da hoşnutsuzdum çünkü Baran'ın sevdiği kızın o kız olma ihtimali hoşuma gitmiyordu.

  Nefesimi vererek özenle yerleştirdiğim bulaşıklar bittiğinde makineyi kapatmış tezgahı silmiştim, artık yapacağım bir kalmazken oflayarak telefonumdaki saate baktım. Saat 10 olmuş ve Baran ortalıkta yoktu, bulunduğumuz sitede bizden başka hiç genç yoktu. Hepsi yaşlı ve genellikle kulağı ağır duyan insanlardı,  bunun sebebi ne bilmiyordum ancak canım sıkılmıyor değildi ve bu sıkıntım nasıl geçerdi bilmiyordum. Dizlerim yorgunluktan sızlarken yatak odamıza girerek giyinme bölümüne ilerledim, şortumu ve askılı gecelik üstümü hızlıca giyerek çıktım odadan. Bu rahatlığım kessinlikle Baran gelmeden patlamış mısırlarımı alarak çoktan televizyonun önünde oturmuş battaniyeyi üzerime çekmiş olacak olmamdı.

O Benim Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin