Gülümseyen yüzler vardı, gözler de gülümser miydi? Evet.
Mutluydum elimdeki telefonu bana heyecanla bakan küçük kıza uzattım, arkamı dönerek elini uzatan arkadaşıma bakarken gülümsedim. Fotoğraflarımızı çeken kameramanın aksine kendi telefonumda da bir anım olsun diye Berna'ya uzanmıştım telefonumu. Derin bir nefes alıp kameraya baktığımda uzun uzun flaşlar patladı. Bir kaç fotoğrafın ardından ayrılıp onunla sarıldığımda istemsiz gözümden bir yaş akmış onun gidişine üzülmüştüm.
Üzerindeki gelinlik kuğu gibi durmasına sebep olmuş hayatındaki bütün mutsuzluğa rağmen içine ümit tohumlarını yerleştirir gibiydi. Evet onun düğünündeydim, aylardır beklediğimiz an sonunda gerçekleşmiş ve gitmiştik. 2 gün boyunca evlerinde durmuş kına gecesini kutlamıştık. Israrla çalan telefonum tekrar çalmış olmalı ki küçük kız telefonu bana uzattı, yüzümdeki gerginlik dışarıdan görülecek bir şekilde açığa çıkmış iken Buse'ye gülümseyip bizi çeken Berna'nın yanağından öperek çıkışa doğru ilerledim. Defalarca kez aramayı red etmiş olsam da cevap verip bu belayı başımdan def etmem gerekiyordu, hem de bir an önce.
Sessize aldığım telefona kısaca bakıp etrafa bakındım, Sude ve İlayda halay çeken kadınların arasına karışmış kendilerini kaybetmisken Buse eşi Alp ile oturduğu yerde gülümseyerek onları izliyordu. Kesik bir nefesi ciğerlerime bahşettiğimde kapı eşiğinde az daha Baran ile çarpışıyorduk, sadece 3 saniye gözlerime bakmış sonra başını eğerek
ŞİMDİ OKUDUĞUN
O Benim
RomansaVe ben kaçtığım şey ateş diye düşünürken aslında o ateş zerresiydi, bunu ateşin ta kendisini tanıyınca anladım. * normallerin mekanı arkadaşlar, normal insanların. Psikolojik unsurlar içerir, şiddet, küfür ve cinsellik vardır * Telif hakkı bana ait...
