O Benim

13* onun zihnindeki kadın

   Sonunda bavulları toplayarak çantama uçakta ve ya otobüste her neyse lazım olabilecek ihtiyaçlarımı koyarak koluma atmış odada bi o yana bi bu yana gidip duruyordum. Dudaklarımı dişlemekten belli noktalarını kanatmıştım, saat gecenin 1'ine gelmiş ve hala ne bir haber vermişti bana ne de kendisi gelmişti. Sinirliydim, yorgundum ve en çok da haksızlığa uğramış kırılmıştım. Elimdeki telefonumun titremesi ile kaldırıp ekrana baktım, Baran yazısını gördüğüm anda cevap vermek yerine sessize alarak şortumun arka cebine koydum. Şort mu? Asla tercih etmezdim ama bunu hak etmişti ona karşı ufak bi başkaldırıydı bana göre. Bavulları kavrayarak kapıya ilerledim, gecenin bir köründe gitmek zorunda mıydık? Evet.

   Kumaş şort giymeyi tercih etmiştim, bej rengi şort tenime bol dursa da üzerine giydiğim büstiyer bedenimi sarmış iken göğüs kısmında ufak bi dekolteden göğüs cizgim belli oluyordu. Asansöre binip alt kata bastım, zemin kata kısa bir sürede indiğimde otel görevlileri beni gördüğünde yardım etmeye gelmişti. Kapı önünde duran Baran ile göz göze geldiğimde kaşları havalanmış tehtidvari bir şekilde üzerime bakıyordu, dudaklarımı ıslatarak saçlarımı omzumdan geriye doğru attım. Çantamı omzuma daha sıkı tutarak kapı eşiğinde arabanın önünde bavulu bırakan genç adama tebessüm ederek teşekkür ettim. Bana halen daha kaşını kaldırmış tehtidvari bir ifade ile bakan kocama göz ucuyla baktığımda bavulu kavrayarak yeni olan arabanın bagajına attı.

   Konuşmadan sürücü koltuğuna giderek kapıyı kapattığında derin bir nefes alarak gökyüzüne doğru sabır istercesine baktım, çıkış işlemlerini muhtemelen önceden yapmış olmalı ki hiç bir şey demeden arabayı çalıştırdı. Arabanın kapısını açarak içeri girdiğimde beklemeden sürmeye başladı, o konuşmadı ben de bana karşı yaptığı saygısızlığı sessiz durarak protesto ettim. Rahat bir tavırla arabayı süren adama göz ucuyla bakarak geriye doğru yaslandım, dudağımı büzerek gözlerimi kapattım ancak beni gözlerimi kapatmaktan alıkoyan onun konuşması oldu