Lief dagboek, (Gaby's versie)
Gisteren was het echt een dag dat bijna alles mis leek te gaan. De hele dag was ik bezig geweest met TJ om vijanden te verslaan in het spel. Elke keer als wij hem of haar hadden verslagen verscheen er een nieuwe aan de andere kant van de stad. We renden van hot naar her. Toen we eindelijk klaar waren, was de school al uit. Ik had de rest van de dag school gemist. Eenmaal thuis zag ik dat Amanda mijn tas en tablet naar huis had gebracht en er lag een briefje op.
Ik moet je spreken, ik weet wie Geo is.
Ik schrok mij natuurlijk een ongeluk. Was ze er achter dat ik Geo was. Snel pakte ik mijn telefoon, maar ik had geen bereik. Ik klom via mijn bovenraam naar het dak en keek naar beneden. Daar stond een busje geparkeerd en ik zag dat er een man bezig was met de telefoonpaal. Ik zuchtte, dus voorlopig geen bereik. Ik draaide mij om en ging maar huiswerk maken dat ik eerder op de dag had gekregen.De volgende dag versliep ik mij en was ruim een uur te laat op school. Snel rende ik naar school en precies op dat moment kwam Amanda boos naar buiten. Ik wou nog wat tegen haar roepen, maar ze rende de deur uit. Snel vervolgde ik mij een weg naar de klas, die al ik volle gang was. Ik probeerde zo stil als ik kon achter Nico en Timothy te gaan zitten. Even keek ik opzij naar de stoel naast mij, die leeg was. Ik hoorde Timothy en Nico praten.
"Had je het al gehoord? Amanda is geschorst," zei Nico tegen Timothy die hem verbaasd aan keek.
"Wat?", zei ik iets harder dan de bedoeling was. Timothy en Nico keken mij aan en voelde mijn wangen weer rood worden.
"Ja, echt waar, ze zou in Cindy's kluisje hebben gebroken om bewijs te zoeken dat zij Geo is."
"Wat?!", zei ik vervolgens weer, deze keer nog harder.
De juf hoorde mij en keek mij boos aan. Vervolgens stuurde ze mij naar de directeur. Ik zuchtte even en toen ging mijn horloge weer knipperen. Er was weer een vijand actief. Ik liep de gang in en drukte snel op mijn horloge. Meteen verdween ik in de Game. Ik hoorde een geluid in de kamer van de directeur en rende er naar toe. Toen ik de kamer binnenkwam zag ik de directeur verstijft zitten. Het leek wel of hij op pauze stond. Zijn mond stond open alsof hij net iets wou zeggen. Op dat moment sprongen ineens de beeldschermen in de hele school aan. Ik zag een meisje met een paars masker en rood haar. Ze had een pak aan met allemaal internet tekens erop en een grote play / pause knop op haar borstkast.
"Ik ga jullie onthullen wie Geo werkelijk is, later op de dag kom ik terug met een speciale uitzending," schreeuwde het meisje over de schermen.
Ik slikte even. De beeldschermen vielen allemaal uit. Snel zocht ik een plek om te transformeren in Geo.Ik rende naar buiten en sprong via een lader naar een dak van een huis. Ik zag TJ zitten op een dak kijkende naar een raam. Ik volgde zijn blik en zag dat hij keek naar Cindy, die zich aan het verkleden was. Ze had een pak aan net als dat van mij en een masker trok ze op haar ogen. Ik sprong naast TJ en even schrok hij op. Ik zag een opgeluchte blik in zijn ogen en verzekerde hem ervan, dat Cindy niet Geo was.
"Gelukkig maar, er kan maar een de ware zijn," zei hij en knipoogde even ondeugende naar mij. Ik reageerde niet. Hij liet zijn blik vallen.
"Wat is er?", vroeg ik bezorgd.
"Ik wou gewoon dat we elkaar konden leren kenden buiten De Game om, zonder kostuums."
"Dat is te gevaarlijk, bovendien we hebben wel wat belangrijkers aan ons hoofd, we moeten een vijand verslaan."
Ik keek hem even nadrukkelijk aan en zie dan weer een glimlach op zijn gezicht verschijnen.
"Je hebt gelijk," vervolgde hij en samen keken we naar Cindy, die net een touw omhoog gooide dat leek op de mijne, maar dat van haar luisterde niet echt en belande in een zielig hoopje op de grond. Ik lachte even en TJ begint ook te lachen. Ineens ging Cindy's telefoon af en zagen we de vijand uit de telefoon komen. Meteen zetten ze Cindy op pauze.
"Ik ga jullie allemaal onthullen wie Geo is," hoorde we de vijand roepen. Ik zag dat de vijand een klein telefoontje in de handen had, die ze gebruikte als een soort afstand bediening. Ik schrok even. Aan het telefoontje hing een bedeltje met een sterretje erop. Amanda had precies zo eentje. Is Amanda de vijand?
Lief Dagboek, (Timothy's versie)
Vandaag kreeg ik even de schrik van mijn leven. Even dacht ik dat ik gevallen was voor Cindy. Er was een moment vandaag dat ik dacht dat zij Geo was. Niet dat ik een hekel heb aan Cindy. Ik ken haar al vanaf dat ik klein was omdat mijn ouders veel bespreken met haar ouders en we elkaar vaak zagen. Maar ze kan best gemeen zijn en ik had toch meer van mezelf verwacht dat als ik ooit een meisje leuk zou vinden op de manier dat ik Geo leuk vind, het in elk geval zou zijn op een meisje dat aardig was, en stond voor gerechtigheid en met een goed hart. Bij Cindy twijfel ik daar weleens aan.
In de Game beweerde een vijand de identiteit te weten van Geo en haar te willen ontmaskeren. Alles wees erop dat het Cindy was. Ik was daarom ook heel opgelucht toen de echte Geo naast mij kwam zitten op het dak terwijl ik Cindy aan het observeren was. Zoals altijd flirtte ik met haar, maar ik kreeg geen reactie. Ik vertelde haar dat ik graag haar zou willen leren kennen buiten De Game om, maar daar wou ze niks van weten. Op dat moment kwam de vijand uit de telefoon van Cindy en met een klik van een raar soort afstand bediening wilde ze Cindy ontmaskeren. De beeldschermen in de hele stad sprongen aan en we zagen Cindy op het beeld verschijnen. We bedachten een plan om haar te stoppen.Samen met Geo rende ik naar de ruimte waar Cindy en vijand stonden. Meteen realiseerde de vijand zich dat Cindy niet Geo was en draaide zich om naar ons. Ze probeerde ons ook te pauzeren, maar mist. We probeerde haar naar de kelder van het gebouw te lokken omdat daar geen internet connectie was. We realiseerde ons dat ze het internet gebruikte om haar kwade plan uit te voeren. Helaas leek het plan te mislukken en ze volgde ons niet. Snel rende we weer terug en zien dat alle deuren op de verdieping zijn afgesloten, behalve eentje. De deur was natuurlijk een valstrik, maar we renden er toch door.
In de ruimte achter de deur stonden allemaal tafels. Op elke tafel lag een telefoon. Geo renden meteen op de telefoons af. Eén voor één maakte ze de telefoons kapot. De vijand ontsnapte naar een keuken naast de ruimte. Geo rende achter haar aan. Ik probeerde te volgen, maar de deur klapte achter Geo aan dicht. Hij ging met geen mogelijkheid meer open. Ik zag een ventilatie schacht en klom erdoor. Boven de keuken liet ik mij erdoor heen vallen. Ik belande achter de vijand. Ze draaide zich om en duwde mij naar achter, waardoor ik in een enorme vriezer belande. De deur klapte op slot. Door de klap viel ik op de grond en deed mijn horloge ineens heel raar. Mijn pak verdween. Ik begon te rilde van de kou. Het voelde wel een eeuwigheid, net voordat de deur open ging springt mijn pak weer om mij heen. Door de kou viel ik flauw, toen ik weer bijkwam lag ik in de armen van Geo. Haar gezicht lag erg dichtbij mij. Ik knipperde even met mijn ogen en ze liet mij los.
"We moeten haar signaal blokkeren," zei Geo. IK knikte en gebruikte de voedsel lift om naar het dak te komen. Daar rende ik op de antenne af, op dat moment verscheen de vijand. ik gooide mijn stok op haar af. Ze viel naar achteren. Het lukte mij om bij de antenne te komen en ik verbrak het signaal. De vijand verloor haar krachten. Geo, die inmiddels ook boven was, pakt het sterretje van haar telefoon. Ze brak hem in tweeën, meteen verdween de vijand. Opgelucht keken we elkaar aan. Ineens knipperde haar horloge als een gek. Snel rende ze het gebouw weer in en verstopte zich in een kast. Ik wou haar tegenhouden.
"Ik zal niemand vertellen wie je echt bent," zei ik en keek haar smekend aan.
"Niemand mag weten wie we zijn, zelfs wij niet," zei ze terug.
Ze wilde de deur van de kast dicht doen. Even deed ik mijn hand er tussen en aarzelde of ik zou luisteren, maar ik besloot om te luisteren en liet de deur los. Ik draaide mij om en ging naar huis. Ik hoorde de stem weer in mijn oren.
"Waarom deed je dat?"
"Ik weet het niet, maar als het aankomt op Geo kan ik niet nadenken. De liefde van mijn leven stond achter die deur, maar ik bevroor. Ik hou van haar met heel mijn hart, maar ik wil haar niet kwijt en als dat betekend dat we elkaars identiteit nooit mogen weten, dan is dat maar zo. Zolang ik maar bij haar kan zijn."Lief dagboek, (Geo's versie)
Na het gevecht vandaag ging het bijna mis, TJ wist bijna wie ik was. Maar dat is gevaarlijk, als wij het van elkaar weten kan de vijand er ook achter komen en dan zijn we nergens in De Game meer veilig. We moeten het geheim houden ondanks alles. Amanda kwam later nog langs. Ze had een nieuwe theorie. Ze liet mij foto's zien van Timothy en tekende het costume van TJ erover.
"Weet je als je zo kijkt, lijkt Timothy wel op TJ." Ik keek haar geïrriteerd aan.
"Echt niet, TJ lijkt niet op Timothy. Timothy is veel liever, leuker en aardiger en hangt niet steeds de clown uit."
Ze lachte en ik probeerde haar telefoon te pakken om de foto's van Timothy naar mijn telefoon te sturen.
JE LEEST
De Game
Teen FictionMijn naam is Gaby, ik ben net als ieder andere tiener. Maar dat verandert als een mysterieus spel mijn aandacht trekt. Overdag zit ik op school, maar na schooltijd speel ik het spel. Ik moet daarin vijanden verslaan Mijn identiteit weet niemand maa...