Lief dagboek, (Timothy's versie
Echt waar, Cindy is zo irritant. Laatst zat ik door een vijand vast met haar en kon niet wegkomen om te transformeren. Het was al erg genoeg dat ik de hele dag moest samen werken met haar, maar nu zat ik ook nog vast met haar. Ik bleef aardig doen tegen haar. Ineens was ik bevrijd en ging Geo helpen de vijand verslaan. 's Avonds waren we uitgenodigd voor een concert. De hele avond danste ik met Amanda, Nico en Gaby. Het was de beste avond van mijn leven. Ik was nog nooit eerder bij een concert geweest, want dat liet mijn vader nooit toe.
Vandaag was ik bij mijn schermen training. Met gemak versloeg ik mijn tegenstander met mijn zwaard. Ik nam even een pauze om even te drinken en ging naar mijn kastje. Daar zocht ik mijn telefoon. Ik zag dat ik een voicemail berichtje had, maar ik schrok van de tijd. Snel ging ik De game in en veranderde in TJ.
In de stad werd een beeld onthuld van mij en Geo. Ik vond dat een hele eer. Snel ging ik de stad in op weg naar de onthulling. Daar stond de vader van Cindy en de man die het beeld had gemaakt, maar Geo zag ik nergens.
"Ze zal zo wel komen", verzekerde ik hun.
Ze keken mij ongelovig aan.
"Wat zou ik graag Geo ontmoeten," zei de beeldhouder dromerig.
De vader van Cindy besloot niet te wachten en het beeld werd onthuld. De beeldhouder wou wachten op Geo en raakte geïrriteerd. Ik realiseerde mij dat hij verliefd was op Geo. Dit gaf mij een vreemd gevoel. Een gevoel dat ik nog niet eerder had gevoeld.
"Weet je Geo en ik, wij zijn een stel. Ik hou van haar en zij van mij."
Ik weet niet precies waarom ik dat zei, maar het gaf mij een goed gevoel. Als de ceremonie voorbij is, ga ik terug naar mijn les.Later thuis, ben ik mijn telefoon kwijt. Ik weet niet waar hij is en kan hem nergens vinden. Paniekerig zoek ik hem overal. Na een tijdje dacht ik dat ik hem kwijt geraakt was bij de scherm les. Ik vroeg of mijn lijfwacht mij kon brengen met de auto zodat ik hem daar kon gaan zoeken. Onderweg ik de auto merk ik dat mijn horloge knipperde, dus terwijl ik in de auto zit, druk ik op een knopje en verdwijn in De Game. Op de radio van de auto hoor ik dat TJ een schilderij had gejat uit een museum. Dat kon natuurlijk niet omdat ik in de auto zat. Dat moet de vijand gedaan hebben. Toen de auto stopte rende ik de auto uit de gymschool in en veranderde op één van de wc in TJ. Snel rende ik naar het museum.
Bij het museum weet ik de politie te overtuigen dat ik het niet was. Ik ga het museum in op zoek naar aanwijzingen, maar de politie zette mij gevangen. Het was een val.
"Ik was het niet, het was een bedrieger," riep ik, maar het heeft geen zin.
Ze luisterden niet. Ik besloot mijn vuist te gebruiken en brak de tralies van de kooi waarin zij mij gevangen hadden gezet. Er stonden allemaal agenten in de weg. Ik vocht mij een weg naar buiten en ontsnapte via het riool. Daarin veranderde ik terug in Timothy. Eenmaal buiten realiseerde ik mij wie de vijand was. De beeldhouder.Ik ging opzoek naar waar hij woonde. Al snel vond ik hem. Toen ik zijn huis binnen sloop zag ik doosje staan. Er stond één woord op. Gevangen. Ik snapte er niks van. Het doosje sprong open en er kwamen handboeien uit die om mijn polsen vlogen. Ik probeerde ze te breken, maar het lukt niet. De vijand kwam binnen. Hij zag er precies hetzelfde uit als ik. Hij jatte mijn stok en deed alsof hij de echte TJ was. Op dat moment kwam Geo binnen. Ze dacht dat ik de vijand was.
"Ik ben de echte TJ, als je mij niet geloofd. Vraag dan maar naar onze relatie, schoonheid."
Ik zag dat Geo twijfelde.
"Heb je onze relatie geheim gehouden," vroeg ze ineens.
"Ja dat heb ik."
Op dat moment gooit ze haar touw naar mij toe en knappen mijn handboeien in tweeën.
"Ik ben de echte TJ," riep de vijand.
"Ow ja, als jij de echte was, zou je weten dat er helemaal niks is om geheim te houden. We hebben geen relatie," riep Geo.
Ik rende meteen op de vijand af. We rollen over de grond en begonnen te vechtend. Helaas wist Geo nu weer niet wie wie is en sloeg haar touw op mij af. Ze hield mij gevangen.
"Ik ben de echte TJ," riep ik, maar de vijand deed het ook.
Ik keek haar diep aan in haar ogen. Ineens liet ze mij los. De vijand wil weg rennen, maar Geo ving hem met haar touw.
"Vernietig zijn ring." Even keek Geo mij aan, maar vertrouwde mij en ze vernietigde de ring. De vijand verdween.
"Begrijp mij niet verkeerd. Ik ben dankbaar dat je mij herkende en vertrouwde, maar hoe deed je dat," vroeg ik.
"Dat was niet zo moeilijk, toen ik door had wie er echt verliefd op mijn was. De beeldhouder." Bedroeft keek ik naar beneden. Mijn horloge knipperde weer.
"De beeldhouder was niet de enigste wiens hart jij brak vanavond," zei ik zacht, maar ze hoorde mij niet.
Snel ging ik weg om te transformeren en verliet De Game.Later op de dag tijdens de les vond ik ineens mijn telefoon in mijn tas, alleen had ik geen voicemail berichtjes meer. Ik snapte er niks van. Nico keek mij aan.
"Misschien helpt het je om je hoofd even leeg te maken door samen naar de film te gaan," zei hij.
Ik knikte.
"Mogen wij ook mee," vroeg Amanda.
Zij wees naar haar en Gaby. Ik knikte weer en zie Gaby blij op kijken. Mijn hart voelde alleen nog zwaar als of het gebroken was. Zal er ooit een dag komen dat Geo mij ziet zoals ik haar zie?
JE LEEST
De Game
Novela JuvenilMijn naam is Gaby, ik ben net als ieder andere tiener. Maar dat verandert als een mysterieus spel mijn aandacht trekt. Overdag zit ik op school, maar na schooltijd speel ik het spel. Ik moet daarin vijanden verslaan Mijn identiteit weet niemand maa...