Ouders

12 2 1
                                    

Lief dagboek, (Gaby's versie)

Gisteren deed ik iets heel stoms, ik had per ongeluk een voicemail berichtje ingesproken naar Timothy, waarin ik mijn liefde voor hem verklaarde op een hele domme onhandige manier. Ik probeerde de hele dag het van zijn telefoon te wissen, uiteindelijk lukte het mij en gingen we ook nog samen naar de bioscoop 's avonds. Na ja ik niet alleen met hem, Amanda en Nico waren er ook bij. Ik droomde hoe het zou zijn om alleen met Timothy naar de film te gaan.

Vanmorgen ging mijn wekker vroeg, ik rekte mij uit en keek naar mijn telefoon. Vandaag was Timothy jarig. In mijn pyjama liep ik richting mijn beeldscherm. Ik zette mijn computer aan. Op de achtergrond van mijn computer staat een grote foto van Timothy. Dromerig keek ik er na en gaf een kus op zijn lippen.
"Gefeliciteerd, lieve Timothy," zei ik tegen het beeldscherm. Snel pakte ik mijn zelfgemaakte cadeau voor hem. Een blauwe sjaal die ik had gebreid. Bij het ontbijt kreeg ik bijna geen hap door mijn keel. Ik was veel te zenuwachtig om het cadeau te geven aan Timothy.

Bij school zag ik Timothy en Nico staan bij de trap. Ik verstopte mij en keek even naar hun. Amanda kwam naast mij staan.
"Geef het cadeau nou," zei Amanda.
"Ik durf niet," zei ik verslagen.
"Kom op, niet denken gewoon doen."
Amanda duwde mij richting Timothy. Ik struikelde even, maar het lukte mij gelukkig om op mijn eigen voeten te blijven staan. Timothy en Nico waren aan het praten, maar stopte meteen toen ze mij zagen.
"Ik.... Ik... heb... uhmmm... Gefelici... uhmmm... " stamelde ik. Op dat moment duwde Cindy mij aan de kant en feliciteert Timothy met zijn verjaardag. Helaas moest Timothy daarna weg voor een fotoshoot en kreeg ik niet de kans meer om wat tegen hem te zeggen.

In de kleine pauze besloot ik om mijn cadeau te brengen naar zijn huis. Hij woont in een enorm groot landhuis aan de rand van de stad. Een enorm hek zit er om heen en bij de poort hangt een camera systeem. Ik probeerde mijn cadeau in de brievenbus te doen, maar die zat dicht. Even keek ik naar de bel en aarzelde, maar drukte er toch op.
"Ja..." hoorde ik een vrouwenstem zeggen.
"Is Timothy thuis?", vroeg ik.
"Nee, die is er niet, kan ik iets doorgeven."
"Nou ik heb een cadeau voor zijn verjaardag," begon ik.
"Doe maar in de brievenbus," hoorde ik en meteen ging de brievenbus open.
Ik deed mijn cadeau erin, maar dan realiseerde ik mij dat ik mijn naam er niet op had gezet.

Tijdens de lunch pauze zat ik te lunchen thuis met mijn moeder. Ik zat te dagdromen over Timothy. Hoe zou hij mijn cadeau vinden? Ineens knipperde mijn horloge. Ik ging De game in en op dat moment deed mijn moeder het raam van de keuken open. Ineens kwam er een enorme luchtbel door het raam en die hield mijn moeder gevangen. Ze vloog omhoog. Ik keek omhoog en zag nog meer mensen gevangen zitten. In een andere bubbel zag ik dat mijn vader za. Mijn moeder zweefde op hem af. Snel ging ik mij transformeren in Geo.

Ik rende het huis uit, op zoek naar de vijand. Buiten zag ik twee kinderen huilen om hun ouders in de bubbels. Ik probeerde ze te troosten en beloofde ze dat ik er alles aan zou doen om ze te bevrijden. Ik rende over de daken. Ineens hoorde ik vuurwerk weg komen bij het huis van Timothy, dus rende ik er heen. Daar zag ik dat er een feestje aan de gang is. Er draaide langzaam muziek. Ik zag de vijand achter een dj tafel staan. Op de dansvloer zag ik Cindy langzaam dansen met Timothy. Ik voelde mij kwaad worden van jaloezie. Meteen drukte ik op mijn knopje voor een voorwerp en gooide het op hun af, maar het ketste af op een tasje van iemand anders en belande op de tafel bij de dj. Mijn horloge knipperde weer. Snel verstopte ik mij en veranderde weer in Gaby. Amanda stond ineens naast mij.
"Nu is je kans om je cadeau te signeren," overtuigd ze mij.
Eerst wilde ik niet weg gaan, ik moet de vijand verslaan, maar ik kreeg daar nu toch geen kans voor. Snel rende ik het huis in en ging mijn cadeau zoeken om het te signeren. Toen ik terug kwam keek ik even aandachtig naar de dj en ineens herkende ik hem. Nico?

Lief dagboek, (Timothy's versie)

Gefeliciteerd, mij. Ja vandaag ben ik jarig, maar ik voelde mij niet echt bepaald jarig. Ik mag toch geen feest hebben voor mijn verjaardag van mijn vader. Sinds mijn moeder vorige jaar overleed hebben we niks meer gevierd. Mijn vader zit altijd maar in zijn kantoor. Ik liep bedroeft naar de keuken voor het ontbijt.

Tijdens de lunchpauze zat ik met Nico te praten.
"En ga je een feestje geven," vroeg Nico mij.
"Ik mag van mijn vader geen feestje geven."
Bedroefd keek ik naar de grond.
"Na ja zeg, je wordt maar één keer zestien. Wat is dat nou weer voor iets raars. Weet je ik ga wel even praten met je vader."
"Dat heeft toch geen zin, hij luistert toch nooit naar wat ik wil."
Nico wou nog wat zeggen, maar op dat moment zie ik Gaby ineens op ons afkomen. Ik begreep totaal niet wat ze zei en voordat ik haar dat kon vragen, kwam Cindy ineens voor mij staan. Ik luisterde totaal niet naar haar. Ik keek even naar Nico. Ik hoopte maar dat hij niks tegen mijn vader zou zeggen.

Ik liep naar huis voor de lunch. Helemaal alleen zat ik in de keuken. Leuke verjaardag zeg. Na een tijdje hoorde ik ineens lawaai in de hal. Ik hoorde Nico praten tegen wat mijn vader stem wel leek. Toen ik de hal in liep zie ik inderdaad mijn vader.
"Geen spraken van, er komt geen verjaardagfeest. En Timothy mag ook niet meer met zulke mensen omgaan. Vanaf nu verbied ik hem om met jou om te gaan."
Ik schrok even. Nico werd boos en liep mijn huis uit. Ik probeerde nog sorry te zeggen voor mijn vader, maar hij negeert mij.

Ik liep weer terug naar de keuken met een traan over mijn wangen. Mijn eten liet ik verder staan en keek bedroeft uit het raam, totdat het weer tijd was voor school. Even was ik bang dat ik ook niet meer naar school mocht, maar daar zei mijn vader niks van toen ik weg ging. Mijn horloge ging ineens knipperen op het moment dat ik naar buiten liep. Ik drukte op een knopje en verdween in de game.

Meteen zag ik wat er aan de hand was. Op het terrein van ons landgoed zag ik al mijn klasgenootjes staan. Ze gaven een verrassing feestje voor mij. De vijand was de dj die ik herkende. Het was Nico. Iedereen was aan het dansen. Even had ik totaal geen zin om te gaan vechten en besloot om ook te gaan dansen. Cindy was er ook. Ze kwam heel dicht bij mij staan. Ze deed haar armen om mij heen en wou mij zoenen, maar ik draaide snel mijn hoofd weg. Er is er maar één op deze hele wereld die ik zou willen zoenen en dat is Geo. En precies op dat moment zie ik Geo. Ik was even beduusd. Wat zag ze er toch weer beeldschoon uit. Ze rende op de vijand af. Ik kon mezelf wel voor mijn hoofd slaan. Waarom deed ik dat niet.

Ik rende mijn huis in en ging mij transformeren op de wc. Snel ging ik naar buiten. Samen met Geo ontweek ik de ene na de andere bubbel van de vijand. Ineens draaide er allemaal bubbels om ons heen. We kwamen gevangen te zitten in ééntje. De bubbel steeg op met ons erin. Ik gleed steeds weg tegen Geo aan.
"Gebruik je vuist," riep Geo.
"Had je dat niet eerder kunnen voorstellen. Toen we nog lager bij de grond waren."
Even keek ik angstig naar beneden. Geo keek mij geïrriteerd aan. Ik deed wat ze voorstelde. Mijn vuist legde ik tegen de bubbel aan. Die knapte meteen uit elkaar. Met een noodgang vielen we naar beneden. Geo gebruikte haar touw en slingerde het om een vlaggenmast. Met één beweging ving ze mij op. We kwamen zachtjes op de grond terecht. Samen met Geo rende ik terug naar mijn huis. Daar was het feest weer in volle gang. Geo drukte op haar horloge en er kwam een voorwerp uit. De vijand blies weer allemaal bubbels onze kant op. Deze keer lukte het de vijand niet om ons te vangen. Geo gooide het voorwerp naar de vijand en hij raakte uit balans. Ik rende op hem af. Het lukte mij om zijn bellenblaas stok te pakken te krijgen. Ik brak hem in tweeën. De vijand verdween. Ik keek even om naar Geo met een glimlach op mijn gezicht. Ze keek terug, maar toen ging haar horloge knipperen en verdween ze zo snel ze kon weer uit het zicht. Ik keek haar even na en besloot ook de game uit te gaan.

Later op de dag kreeg ik een cadeau van mijn vader. Het was een blauwe gebreide sjaal. Ik was erg verrast, want ik had niks meer verwacht. Vol trots draag ik die vanaf nu altijd naar school. Blijkbaar houdt mijn vader toch meer van mij als ik dacht.

De GameWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu