painting a dream

öncü

Haftalar aylara dönüştü. Yeni başlıyor gibi gelen okul kendini iki haftalık tatile bırakmıştı bile. Dönemin yarısına gelmenin rahatlatıcı bir mutluluğu vardı.

- Ne düşünüyorsunuz?

Toprak'ın sorusu ile elimdeki dönerden alacağım ısırığı durdurdum.

- Ne hakkında?

Ateş elindeki dönerden hiç dikkatını ayırmadan yiyordu sorusunu bile duymamıştı bence. Gerçi sokağın gürültüsen de olabilirdi. Daha meydanda olamayan kapalı alanı olan bir dönerci bulmalıydık.

- Üniversite.

Son senemiz olduğunu üçümüz de unutuyor gibiydik. Vericek bir cevabım olmadığı için yemeğime döndüm. Meslek lisesine gidiyorduk üniversite kazanırsak mücize olurdu biraz.

- Belki çizim sınavı denerim.

Sessizce mırıldandıktan sonra Toprak da başıyla onayladı. Ağzındakini tam bitirmeden homurdandı ayrana uzanıyorken.

- Bende sanırım ama kazanacağımı sanmam bence baraji bile geçemem üniversite sınavında zaten.

Çok umursuyor gibi gelmiyorken sesi yediğini yutup hiç konuşmayan Ateş'e sordu.

- Sen?

Ateş belli süre dürümüne baktı. Ciddi haline bürünmüştü yine.

- Girmeyeceğim sınava ben. Okul bitsin babamın yanında çalışacağım.

Duyduğum ile şasırıyorken Toprak çok takılmamış gibiydi. Kaç aydır hiç gelecek yada aileden bahsetmemiştik. Ama Ateş ile ilk tanıştığım yazı hatırlıyordum. Yengem mafya bozuntusu demişti babası için. Yengemin kuruntusu diye düşünmüştüm. İnsanları sınıflandırmayı severdi. Ama şuan Ateş'in ifadesini izlerken gerçek olmasından korkmuştum.

- Babanın şirketi yok muydu? Şanslısın oğlum.

Söylediği ile Ateş'i izledim biraz. Hafif gülümseyip dürümü yiyorken iştahım kapanmıştı. Gelecek hakkında düşünmek stres olmamı sağlıyordu. Elimdeki döneri bırakınca Toprak şasırarak bana baktı.

- Oha kıyamet geliyor Helen doydun mu?

Başımı sallayıp ayranımı içiyorken bana bakan gözlere döndüm. Ateş bir şey gizliyordu.