"Do you like to eat anything?" Tanong sa 'kin ni Xander tumingin ako sa paligid ang dami kasing pwedeng kainin dito sa canteen "takoyaki na lang" sagot ko, cavings ko na talaga yun kanina pa.
"Takoyaki then" bumili kami ng takoyaki then nung time na para bayaran ilalabas kona yung wallet ko pero binayaran na niya kaagad, "When you're with me don't bother paying for anything." Wow, okay hindi ako tatanggi sa biyaya.
We sat at one of the tables sa cafeteria "how's your day?" He asked, "okay lang naman, ikaw?" Sagot ko wala naman masyadong nangyaring interesting ngayung araw.
"My day has been good... Specially when I'm with you." Sagot niya.
Luh si kuya pa fall.
"Ganyan ka ba sa lahat ng babaeng kausap mo?" Tanong ko para kasing masyado siyang pa fall choz. "No, only with you" sagot niya "Sura ka?", "Yes sa'yo lang ako... Este! Sa'yo lang ako nakikipag usap ng ganto." He said.
Si kuya niyo naging kamatis sa sobrang pula.
Tumawa ako nung nakita ko yung itsura niya, mukha kasi siyanh kamatis dahil sa sobrang pula niya." What's the matter?" Tanong niya hindi parin makatitig ng maayos sa 'kin "Alam mo hindi ka dapat mahiya sa 'kin, hindi naman kita ipapakain sa mga lion." Sabi ko nang pabiro.
"I just can't help but get shy around you" sabi niya, hindi parin makatingin sa 'kin. Ang cute HAHA "tara na nga, malapit na matapos yung break time oh" sabi ko habang nakatingin sa oras sa phone ko.
Nang matapos na kaming ubusin yung natitira namin na takoyaki, naglakad na kami papunta sa room namin. Habang naglalakad may nakita akong stall ng tangkulu, yun ba tawag dun? I heard parang uso daw yun right now eh.
"Do you want one?" Tanong sa 'kin ni Xander nakita niya siguro ako na nakatingin dun sa nagtitinda ng tangkulu kineme, before I could answer lumapit siya dun sa nagtitinda at bumili ng dalawang tangkulu.
Sinundan ko naman siya "Ano ka ba hindi mo naman ako kailangan bilhan nyan" sabi ko "I don't mind buying you things" he said casually "baka maubos allowance mo nyan" sabi ko, baka kasi pagalitan siya ng parents niya.
"Don't worry, I still have alot of allowance" he said with a smile, after nun umakyat na kami sa building namin.
Nang makarating kami sa floor ng mga rooms namin, nagpaalam na kami sa isa't-isa.
To be continued.
YOU ARE READING
Our Love Story (Bridge Series #1)
RomanceEveryone wants to experience "highschool romance," but not me. I prefer to focus on my goals and date when I'm ready. All the guys that liked me are rejected... but him. Is he going to be an exception?
