We will be alright... ~MATTHY HET LAM

THIRTEEN ' I'M BACK.'

Elaine Rose point of view

Een half jaar later en ik ben vanaf morgen eindelijk klaar met therapie. Ik heb al die tijd Matt ook niet meer gezien of gesproken. Ik weet niet eens of hij me wel wil zien. De woorden vliegen soms nog echt door mijn gedachten 's nachts. Ik heb ook geen contact gehad met de anderen, mijn mobiel werd meteen afgenomen toen ik werd opgenomen. Klinkt ook wel logisch aan de ene kant en ik moet zeggen dat het me wel beviel, geen nare appjes meer van mensen van school geen haat, maar denk als ik morgen mijn mobiel terug krijg alles voorbij komt en dat ik een overvloed aan berichtjes krijg. Ik heb besloten om te gaan stoppen met school, ja ik zit in het examenjaar dan moet ik toch niet opgeven, maar ik kan het gewoon niet meer en ik heb een halfjaar gemist en dat haal ik niet meer in. Misschien probeer ik het volgend jaar nog, maar voor nu vind ik het goed zo. 

'Elaine Rose we hebben een verrassing voor je.' lacht Zoë 'Zoë je weet dat ik dat haat.' zeg ik 'Ja, maar alsnog het is je laatste avond hier bij ons, dat moet gevierd worden.' lacht ze 'Fine jij je zin.' zeg ik met een kleine lach

Samen lopen we naar de woonkamer waar allemaal slingers hangen, maar tot mijn verbazing zie ik Anne-Mae op de hoek van de bank zitten. Dit kan helemaal niet, ze is dood ze kan hier nu niet zitten dat is niet mogelijk. Waarschijnlijk is het de bijwerking van mijn medicatie, dus probeer er maar niet teveel op te focussen. Het werd een gezellige avond met de groep. Ik ga deze mensen echt missen. Ze hebben veel voor me betekent samen met de zorgverleners. Ik ben hun allemaal stuk voor stuk dankbaar, maar ik ben zo ready om terug te keren naar huis, maar ik vraag me wel af wat thuis is...

* Volgende ochtend*

Daar sta je dan eindelijk weer buiten en meteen schijnt het zonnetje. Beter dan dit kan voor mij niet. Ik ben op dit moment 2 maanden clean van selfharm. Ja het is tijdens mijn opname nog een paar keer fout gegaan. Ik pak mijn mobiel en zet hem voor het eerst in een halfjaar weer aan en ja zoals verwacht stromen de haatberichten binnen. Het zijn er duizenden, mijn mobiel raakt er nog net niet overbelast van. Ik pak mijn scooter en rijd dan naar het kantoor van de bankzitters in de hoop dat Matt daar is. Als ik daar aankom lijkt het kantoor compleet verlaten. Toch kan ik het niet laten om naar binnen te gaan en te kijken of er toch iemand is.. En ja hoor er was iemand op kantoor namelijk Robbie. 

*

'Koen waar blijven jullie? Zelfs Raoul is er nog niet.' zegt hij  'Sorry maatje we zijn onderweg Matt had zich compleet verslapen.' zegt Koen 'Hij zat wel te woelen vannacht, maar heb voor de rest niks raars aan hem gemerkt.' zegt Robbie 'Het lag niet aan jou Rob, hij had zijn wekker weer uitgedrukt oh en Roelie moest zo nodig een groot ontbijt maken voor zichzelf en dat ging een beetje mis.' zegt Milo 'Maar joe ik zie jullie zo wel.' zegt Robbie

*

Hij legt zijn mobiel weg en loopt door naar de keuken. Hij merkt niet eens dat ik hier in de deuropening sta. Ik besluit ook maar naar de keuken te lopen.

'Hey Robbie.' zeg ik zacht 'El?' vraagt hij 'Jep ik ben het.' zeg ik 'Je bent terug, hoe voel je je?' vraagt hij meteen terwijl hij mij in een knuffel trekt 'Ja goed, maar ben vooral ontzettend blij dat ik eindelijk thuis ben.' zeg ik 'Weet Matt dat je hier bent?' vraagt hij 'Nope.' zeg ik kort 'Hij komt zo met de rest er was gedoe, maar hey je draagt en topje. Je weet dat Matt je littekens gaat zien straks.' zegt Robbie 'I know, maar ik draag ze als teken dat ik vechter ben en dat ik hier nog steeds sta. Ik schaam me er niet meer voor.' zeg ik  'You go girl. Dit halfjaar in therapie heeft je echt goed gedaan zo te horen.' lacht hij 'Ja het was moeilijk in het begin, vooral omdat ik nog heel erg met de woorden van Matthy in mijn hoofd zat. Ik ben nog een paar keer terug gevallen, maar ik ben nu 2 maand clean.' zeg ik 'Ik ben zo trots op jou echt waar en ik weet zeker dat Matt dat ook gaat zijn. Hij had zoveel spijt van wat hij tegen jou heeft gezegd een half jaar geleden hij meende het allemaal echt niet. Ik heb hem alleen wel moeten vertellen over het feit dat je bent verkracht. Hij dacht namelijk dat hij de reden was dat je weg moest gaan.' legt Robbie uit 'Maakt niet uit, ben blij dat je het hem hebt verteld, maar zijn jullie nu eindelijk samen of niet.' lach ik 'Ja we zijn nu 5 maand samen en we zijn ontzettend gelukkig samen.' lacht hij 

Matthy point of view

'Pff we zijn eindelijk op kantoor. Ey Roel als je de volgende keer weer ontbijt wil maken, maak dan gewoon iets makkelijks.' zeur ik 'Ey Matt jij had je compleet verslapen, dus het is niet alleen mijn schuld dat we laat zijn.' zegt Raoul 'Nee het is die van ons allebei nu blij.' zeg ik 'Last van een ochtendhumeurtje Matt.' lacht Koen 'Heb gewoon kut geslapen meer niet.' zucht ik 'Hey maatje waarom heb je Robbie dan niet wakker gemaakt? Hij vertelde mij namelijk dat je aan het woelen was vannacht, maar dat hij verder niks raars heeft gemerkt.' vraagt Koen 'Koen je hoeft je geen zorgen om mij te maken iedereen heeft wel eens een slechte nacht.' zeg ik als ik het kantoor binnenloop 'Als het maar bij één nacht blijft, we willen de depri Matt niet meer zien.' zegt Raoul 'Die hebben jullie al in geen maanden meer gezien, ik voel me perfect, mijn leventje is perfect. Ik heb geweldige vrienden en mijn vriendje is een schatje.' lach ik