Robbie point of view
Ik lag heerlijk op de schouder van Matt te slapen, maar wordt wakker door geluiden. Ik wrijf met mijn vrije hand door mijn ogen en het eerste wat ik zie zijn de bezorgde gezichten van Raoul, Milo en Koen. Het is dus slecht nieuws.
'Matt, Robbie is wakker.' zucht Milo 'Is de arts al langs geweest?' vraag ik 'Uhm ja, Raoul had gelijk ze heeft uhmm kanker..' stottert Matthy 'Nee dat meen je niet.' zucht ik 'Het is uitgezaaid naar haar hersenen, de prognose is slecht.' vult Raoul aan 'Shit man. Hier hadden we allemaal zo niet op gehoopt, maar El is een vechter ze kan dit overleven.' zeg ik 'De overlevingskans is 5% Robbie.' zucht Koen
Als ik dat hoor stopt mijn hart even met werken. 5% overlevingskans dat is niks. Moeten we zo Elaine gaan verliezen? Moet Matt zo zijn zusje kwijtraken?
'NEE GA WEG. JE LEEFT NIET MEER. IK HEB JE BEGRAVEN. IK HEB GEHOORD HOE JE DOODGING. GA WEG JE HOORT HIER NIET' horen we Elaine schreeuwen. Als Matt dat hoort staat hij op uit de stoel en rent naar de kamer waar zijn zusje ligt. Wij rennen hem achterna. Als we daar aankomen zien we een huilende Elaine op het bed zitten met een kussen voor haar gezicht. Ik pak de hand van Matt vast en wrijf met mijn duim over zijn hand, waardoor hij wat rustiger wordt.
'El wij zijn alleen hier. Het komt allemaal goed. De doctoren gaan je helpen zusje het komt goed.' sust Matt 'Ik wil niet meer. Ik kan niet meer.' huilt ze 'Nee je kunt niet opgeven hoor je mij. Wij helpen je hierdoor heen.' zeg ik 'Ik heb een DNR getekend. Ik weet dat de kanker mijn dood gaat worden, als het niet nu is dan is het wel over een aantal jaar. Ik wil niet aan de beademing liggen en wil niet gereanimeerd worden, als het mijn tijd is om te gaan dan moet ik ook gaan.' zegt ze
Matthy point of view
Als ik dat hoor stort mijn leven pas echt in. Ze is aan het opgeven, ze denkt echt dat ze geen kans meer heeft op overleving. Naja die kans is ook nihil. Ik kan haar niet verliezen en al helemaal niet zo snel. Ik wil haar niet begraven ik moet eerst gaan... Ze is nog zo jong met een heel leven voor zich, ze heeft nog niet eens normaal kunnen leven. Ik gun dit haar niet. Ik wou dat ik dit van haar kon overnemen.
'Ik wou dat ik dit van jou kon overnemen. Je verdiend dit niet.' huil ik 'Nee ik verdien dit niet, maar jij ook zeker niet. Matt jij hebt nog een heel leven voor je met de boys, mijn leven is niet zo. Ik kan niet naar school en haal ook geen diploma. Ik heb niks verder. Jij hebt zoveel, laat dat niet aan je voorbij gaan.' zegt mijn zusje 'Please geef nog niet helemaal op, vecht zolang als je kan. Ik wil je nog zo lang mogelijk bij me houden.' snik ik 'Ik vecht tot ik mijn laatste adem uitblaas voor jou.' zegt Elaine 'Ik houd van je, het is gewoon kut dat ik jou moet gaan begraven straks. Zo hoort het niet te zijn. Ik hoor als eerst te gaan.' snik ik 'Matt luister heel goed naar mij. Ik zal voor altijd bij je blijven, namelijk in je hart. En ik blijf zo lang als ik kan. Ons verhaal is nog niet klaar broer. We zouden altijd nog samen op vakantie gaan met z'n tweetjes. Ik weet dat dat nu niet meer mogelijk is, omdat je een vriendje hebt en ik weet dat je ook niet zonder hem kan. Maar we kunnen wel met z'n allen weggaan en ik denk dat het ons allemaal wel goed zou doen.' zegt Elaine 'Elaine Rose heb je een keuze gemaakt of je wil beginnen met de behandelingen?' vraagt een arts die binnen komt gelopen 'Ja ik wil graag meteen beginnen. Ik wil blijven vechten. Misschien ben ik 1 van die 5% die dit overleefd.' zegt ze
Hoe kan Elaine nu nog zo positief blijven, net zei ze nog allemaal rare dingen en nu zegt ze dit. Wat is de waarheid? Het lijkt wel alsof ik met 2 verschillende personen aan het praten ben...
Elaine Rose point of view
Ik zie Matthy denken heel hard denken. Ik wil hem nu helemaal niet storen. Ik wil hem met rust laten, maar is dat nu wel de juiste optie?
'Ben je dan klaar om te beginnen met de eerste set van chemo?' vraagt de arts 'Uhh ja laten we dat maar doen.' zucht ik 'Prima, dan maak ik alles in orde en dan kom ik zo terug om de chemo te koppelen aan het infuus.' zegt de arts en loopt dan mijn kamer weer uit 'Boys jullie hoeven hier niet te blijven dat weten jullie toch.' zeg ik 'Wij willen blijven, we doen dit samen dat hebben we beloofd. Je hoeft dit niet alleen te doen Elaine.' zegt Raoul 'Jullie hebben ook een leven, jullie hebben vriendinnen die moeten jullie ook niet vergeten.' zeg ik 'Ik heb geen vriendin, dus geen problemen voor mij.' lacht Koen 'De ware komt vast wel een keer op je pad Koen, dat weet ik zeker.' zeg ik 'Naah ik weet het zo nog niet hoor, zijn relaties houden het nooit echt lang vol.' grapt Milo 'Miel, voor sommigen van ons duurt het gewoon even voordat we de ware gevonden hebben. ' zeg ik 'Oeii volgens mij is die vriendin nog dichterbij dan we denken.' zegt Robbie zacht, maar niet zacht genoeg
En gelijk heeft hij misschien wel. Ik weet het niet zeker, maar Koen doet toch iets met me, maar ik weet niet wat. Hij is altijd wat stilletjes als ik met hem ben en kan niet goed een houding geven, misschien voelt hij wel hetzelfde.. Ik weet het allemaal niet meer, maar wie wil er nou een relatie met mij?
JE LEEST
We will be alright... ~MATTHY HET LAM
Fanfic'We will be alright..' zucht Matthy tegen mij. Ik geloof het allemaal niet meer wat mijn broer ook tegen mij zegt. Maar hij gelooft zelf ook niet wat hij zojuist heeft gezegd tegen mij. We leven in een toxische thuissituatie en bij mij op school is...
