Elaine Rose point of view
Daar sta je dan weer op de afdeling oncologie met trillende handen en benen. Ik moet weten of het nu alweer terug is. Ze hadden me wel verteld dat het een hardnekkige kanker was, maar niet dat het al zo snel weer terug kon komen.
'Elaine Rose het Lam, wat doe jij nu alweer hier?' vraagt mijn arts 'Uhm ik denk dat het terug is.' stotter ik 'Hoezo denk je dat? Vorige week was er nog niks geks te zien.' vraagt ze 'Ik zie Anne-Mae weer en ze praat tegen mij. Ik moet het zeker weten.' zucht ik 'Kom hier we maken meteen een CT-scan om het zeker te weten oké?' vraagt ze 'Ja graag, ik moet bevestiging hebben. Of het nu goed nieuws of slecht nieuws is.' zucht ik
We zijn nu alweer een tijdje verder en ik wacht in heel veel spanning af tot de uitslag van mijn CT-scan. Dit is ook de eerste keer dat ik helemaal alleen ben en dit alleen door moet gaan. Ik kon namelijk de moed niet vinden om Matt of Koen hierover in te lichten. Ik zie mijn arts aanlopen met een geschrokken blik. Ik weet genoeg het is terug...
'Het is terug of niet...' zucht ik 'Het spijt me zo erg Elaine, maar ja het is terug. Opnieuw uitzaaiingen in de hersenen.' zucht ze 'Weer chemo en bestralingen?' vraag ik terwijl ik mijn tranen probeer in te houden 'Uh nee, we willen een operatie proberen om de uitzaaiingen te verwijderen. En als dat niet lukt stappen we over bestralingen of hormoon-therapie.' legt ze uit 'Oké, voor wanneer staat de operatie?' vraag ik 'Ze hebben een plekje voor je over 3 dagen, maar na de operatie heb je een support-systeem nodig. Het verbaasde me sowieso al dat je alleen hierheen kwam, maar Matt of je vriendje moet erbij zijn.' zegt ze 'Hun zijn op Bali de hele maand.' zucht ik 'Meid ik weet niet wat er tussen jullie gebeurd is, maar ze houden zoveel van je. Bel ze op en leg het hun uit, ze zullen het begrijpen. Ze gaan door vuur voor jou Elaine.' zegt ze en loopt dan bij mij vandaan.
Hoe ga ik de moed vinden om Matt of Koen op te bellen. Hun dachten dat alles goed ging en dat alles goed zou komen met mij, maar nu moet ik ze gaan uitleggen dat het nu al terug is en dat de kans dat ze mij gaan verliezen misschien wel heel dichtbij is..
Matthy point of view
Deze twee dagen zonder mijn zusje voelt als jaren. Ik weet niet eens of het goed gaat en dat ze veilig in Nederland is. Koen is ook niet te genieten. Het enige wat hij doet is in het bed liggen en komt er soms uit voor eten.
'Koen kom nou eens!' schreeuwt Raoul 'NEE!' schreeuwt hij terug 'Misschien is dit nog wel erger voor hem dan voor mij.' zucht ik 'Matt ik weet het niet, misschien wel.' zucht Milo
Ik kijk wat op mijn mobiel en zie dat mijn zusje me belt, meteen neem ik op en zet hem op speaker.
*
'EL!' schreeuw ik 'Is Koen ook bij je?' vraagt ze 'Uh ja soort van hij ligt vastgeplakt in bed sinds je weg bent.' zucht Robbie 'Kun je hem er ook bij halen?' vraagt Elaine 'KOEN EL AAN DE TELEFOON.' schreeuwt Milo 'Zusje wat is er mis?' vraag ik 'Is El aan de telefoon?' vraagt Koen 'Yeah.' zegt Raoul 'El wat is er aan de hand?' vraagt Robbie 'Het is terug..' zegt ze zacht 'Babe wat is terug?' vraagt Koen 'El nee zeg niet dat het is wat ik denk.' zucht ik 'Matt het is wat je denkt.' snikt ze 'Verdomme we hadden met je mee moeten gaan huis, dan had je het niet alleen door hoeven gaan.' zucht ik 'Matt jullie moeten terug naar huis komen.' zucht ze 'Babe we komen er zo snel mogelijk aan.' zegt Koen 'Jullie moeten wel opschieten, mijn operatie is over 12 uur en ik heb een support-systeem nodig anders kan hij niet doorgaan. En een volgend plekje is pas over 2 maand.' zucht Elaine 'Babe hoe lang weet je dit?' vraagt Koen 'Bijna 2 dagen, maar ik kon de moed niet vinden om het jullie te vertellen ik moest het verwerken.' snikt ze 'Schatje het is okay. We zijn niet boos, dat zullen we nooit worden. We gaan met de eerst volgende vlucht naar huis. Ik houd van je.' zegt Koen 'Ik houd ook van jou!' zegt Elaine
*
'Dit is echt verschrikkelijk nieuws, vorige week was er nog helemaal niks mis. Hoe kan dit zo snel zijn gegaan?' vraagt Raoul zuchtend 'En dan vraag je ons, jij bent zowat de expert hierin, maar ze vertelden ons wel dat deze soort van kanker hardnekkig was. Misschien dat het daarom zo snel ging.' zucht Robbie 'Kunnen we het hier please niet over hebben. Het gevoel dat we haar misschien binnenkort gaan kwijtraken doet al pijn genoeg.' zucht ik 'Maatje ze vecht en ze stopt niet met vechten totdat ze niet meer kan. Die operatie wil ze doen, ze wil vechten.' zegt Raoul 'Matt laten we hier nog niet aan denken.' zucht Robbie 'Ik weet het, ik denk veel te negatief en ga uit van de slechte dingen die kunnen gebeuren.' zucht ik 'Laten we maar zo snel mogelijk naar huis gaan en hopen dat we op tijd in het ziekenhuis kunnen zijn.' zegt Milo
JE LEEST
We will be alright... ~MATTHY HET LAM
Fanfiction'We will be alright..' zucht Matthy tegen mij. Ik geloof het allemaal niet meer wat mijn broer ook tegen mij zegt. Maar hij gelooft zelf ook niet wat hij zojuist heeft gezegd tegen mij. We leven in een toxische thuissituatie en bij mij op school is...
