ASKER KIZIN HİKAYESİ

•Bölüm 7•

"Abii" diyerek acı içinde bağırdı küçük kız çünkü düşmüş ve canı acımıştı hemen koştu abisi yanına hem kardeşi,miniği,göz bebeği,kısacası herşeyi olan küçük kız çocuğuna koştu "Ah gökçe niye böyle hızlı koşuyosun abim ya bak yine düştün" dedi abisi hafif kızgınlıkla ama aslında korku ile dedi bunu çünkü herşeyiydi küçük kız onun oda küçük kızın herşeyiyidi babası görevdeyken yanında olan yıkılmaz dağıydı onun.

Gökalp de çocuktu ama o oynamaktansa hep kardeşlerine zarar gelmemesi için peşlerinde dolanırdı en çokta miniğinin peşinde babasının sözünü dinlerdi "Oğlum ben görevdeyken annene kardeşlerine sen sahip çık" derdi babası "En çokta Gökçeye birtanemize" derdi babası Gökalp hep babasını dinledi zaten babası demese bile o korurdu kardeşini çünkü herşeyi idi o onun.

Yine gelmiştik bir hafta sonuna daha eve gidiyorduk son 1 gelişimizdi bu okula son 1 hafta kalmıştı hayallerime...

Motoru park edip eve girdik annem yemek hazırlıyordu her zamanki gibi ama bu sefer evde bi tantana vardı annem abimlere bağırıyodu kalkın bana yardım edin diye abim masayı hazırlarken göktuğ abim evin içinde ordan oraya giderek süsleniyordu noluyo be bu evde yine dedim içimden bu önemli bir detay sonuçta.

"Biz geldikkk" dedim abim geldi yanıma "Hoşgeldiniz güzelim" diyip sarıldı bende sarıldım "Bana sarılmak yokmu küçük hanım" dedi babam koştum onada sarıldım "Babamm" dedim sonra içeri mutfağa gittim anneme arkadan sarıldım "Annem ben geldim" dedim "Hoşgeldin güzel kızım" dedi "Annem varmı yapılcak bir şey" dedim "Var kızım şu sofrayı kur bu abilerin hiç bir şey beceremiyor" dedi güldüm bensiz bu evin hali ne olur yaaa niye kendimizi övme saati geldi.

Sonra masayı hazırladık hazırlamasınada niye bu kadar yemek var "Anne biz niye bu kadar hazırlık yaptık" dedim anlamayarak "Akif amcanlar gelicek kızım" dedi babam "Heee anlaşıldı göktuğ paşamızın heycanı" dedim gülerek "Tabi kızım ne sandın" dedi sonra kapı çaldı hemen koşup açtı ve ben hala gülüyorum bu niye bu kadar heycanlı sanki istemeye geliyorlar

"Hoşgeldiniz" dedi göktuğ abim "Hoşbulduk oğlum" dedi akif amca ve içeri girdi "Hoşgeldin akifciğimm" dedim sarıldım "Hoşbulduk güzel kızım" dedi akif amcam sonra filiz teyze ayça abla isra selim derken sofraya oturduk yemek yemeye başladık.

Babam,Akif amca ve abim beraber konuşuyorlardı annemlede filiz teyze isra ile emre ayça abla ilede göktuğ abim bi benle selim boş boş duruyorduk "Süloom biz niye böyle mal gibi kaldık" dedim güldü bende güldüm çünkü ciddi mal gibi kalmıştık "Gökçe" dedi selim "Efendim" dedim "Gelsene bir şey konuşalım" dedi "Söyle bakim" dedim

"Gökçe şimdi bak şöyle bi kız var karargahta doktor ben sanırım bundan hoşlanıyorum ama kız biraz soğuk ve sert biri ne yapayım sence" dedi ahaaa bunun karın ağrısı belli oldu "Şimdi sülom hemen git açıl demicem biraz dur az daha seni tanısın zaten yeni başladın biraz zaman geçsin açıl kıza de böyle iken böyle net ol eğer sert ve soğuk biri ise zaten senin net olmandan dolayı şans verir" dedim sarıldı "Ohh be kızım valla günlerdir ne yapacağımı şaşrıdım" dedi "Yaaa sülomm çen çimdi büyüdünde aşıkmı oldu çenn" dedim gülerek "Ya kızım dalga geçmesene" "Hem senide görürüm ben aşık olunca gelirsin sülomm ben napıcam yaa diye" dedi "Hıh hiçte bile ben vatanım ve bayrağımdan başka birini sevmem" dedim ve çoook büyük konuştum

Sonra akif amcalar eve gidince babam çağırdı hepimizi "Gelin bakalım" dedi "Şimdi öncelikle oğlum emre biliyosun seni hiç ayırt etmedim diğerlerinden çünkü sende benim evladımsın canımdan bir parçasın her ne kadar biyolojik olmasada hem onuda boşver olsa nolur olmasa nolur şimdi biliyosun hep senin demeni bekledim çekinme diye ama oğlum bak sen gökçe nasılsa bende yeri seninde aynı seni bizim nüfusa aldırmak istiyorum resmiyette de benim oğlum olmanı istiyorum" dedi babam "Şimdi yavuz amca" dedi emre babam sözünü kesti "Baba de sende oğlumsun hem fundaya anne derken bana niye demiyosun oğlum çekinme baba de elimde büyüdün sen babanım senin" dedi babam öyleydi o bizim babamızdı emrede bizim kardeşimizdi öz dü benim içim kim ne derse desin o hatta benim ikizimdi can parçamdı.

Ayağa kalktı emre koştu babama sarıldı babamıza "Teşekkür ederim baba her şey için teşekkür ederim iyiki varsın iyiki varsınız" dedi yine oldukmu duygusal "Sende iyiki varsın oğlum sende" dedi babamda annem yine ağlıyodu her zamanki gibi abimler ve ben gülümseyerek izliyoduk çünkü hep istediğimiz şeydi bu tam aile olmak ve oldu da şimdi tamamlandık tam bir aile olduk...

"Ayy yetoo hadi yatalımm ya benim uyukum geldi" dedim "Haklı benim güzel kızım hadi herkes odasına" dedi babam ve odalara gitti tam emre odasına girerken "Emre" dedim "Efendim" dedi koştum sarıldım "Sonunda oldu sonunda tam bir aile olduk teşekkür ederim" dedim "Asıl ben teşekkür ederim herşey bütün herşey senin sayende bitanem iyiki varsın" dedi "Tabi iyiki olucam be bensiz sen napardın" dedim güldü sonra odama girdim ve direk yatağa girip uyudum.

Sabah erken kalkıp kahvaltı hazırladım çünkü benim ayda yılda yaptığım bir şey biraz şaşırsınlar.

İlk annem geldi sonra abim ve babam gelip oturdular.

Vee bilin bakalım kimler eksik tabikide göktuğ ve emre yani ben bunları her sabah kaldırmaktan bıktım onlar bıkmadı.

İlk abimin odasına girdim yüz üstü yatmış kafasınada yastığı kapatmış uyuyor.

"Abi" dedim ilk cevap yok dürttüm "Abii" dedim yine cevap yok "Ya abi kalksana kahvaltı hazırladım seni bekliyoruz" dedim.

"Yaa Beni rahat bırakın zaten var yok bir izin günüm" dedi uykulu bir şekilde.

"E iyi bari ayça ablaya derim abim uyuyor beni izin günümde rahat bırakın diyo" dedim

Bi anda yataktan sıçradı yada atladı yani saliselik bir şeydi anlayamadım.

"Abim canım abim biliyorsun seni ne kadar çoook sevdiğimi değil mi" dedim yanağından öptüm sarıldım.

"Abi ayça abla falan yok kalk diye dedim" dedim "Ya kızım siz benim duygularımla niye oynuyorsunuz" dedi.

"Abi valla kalk diye dedim kötü niyetle değil ya" dedim üzüldüm şuan fazlası ile "Tamam Tamam şaka yaptım güzelim sıkıntı değil hem iyi dedin biz bugün bi dışarıya çıkalım" dedi.

"Tamam o zaman ben emreyi uyandırmaya kaçar sende çabuk gel" dedim emrenin odasına gittim Allah'ım buda aynı şekilde uyuyordu bizde genetik sanırım ya bu tarz uyuma şekli abim ve babamda da var yani.

"Emre hadi kalk"  "kahvaltı hazırladım seni bekliyoruz"dedim yatakta  doğrulup "Tamam geliyorum" dedi sonra aşağıya indim.

Kahvaltımızı yaptık bulaşıklarda bitince geçtim koltuğa oturdum.

Sonra babamın telefonu çaldı arayan üst rütbeli biriydi sanırım babam komutanım dedi.

Telefon kapandı ve şu iki kelime "Görev var" dedi babam belkide şu iki kelime benden canımı alıp koparacak bir şeydi ama itiraz edemezdik biz bunun için doğduk bunun içinde canımızı veririz.

Sonra babamla abim hazırlanmaya başladılar.

"Baba ne kadar sürer bu görev abim de gelsin istiyordum törenime"dedim "Kızım bende gidiyorum ve ne kadar sürer hiç belli değil biliyorsun bu işleri bir kaç gün desem hafta olabilir hafta desem ay olabilir"dedi.

Yüzüm düşütü ama anında toparladım çünkü beni böyle görmemeleri lazım yoksa abim gidemezdi aklı kalırdı kalmasın benim aklım zaten onlarda onlarında kalmasın.

Çıkmadan önce abime sıkı sıkı sarıldım oda sarıldı sanki bırakmamak istercesine aynı şekilde babamada sarıldım sımsıkı.

Sonra gittiler arkadan sadece bakabildim dahası yoktu bu kadardı iki kelime belkide benim hayatımı mahvedecekti belkide...

Evettt arkadaşlar yine bir bölümün sonuna geldik yeni bölüm gelicek aynı şekilde ve dediğim gibi uzun bölümler ve asıl bölümler şimdi başlamakta bir sonraki bölümde görüşürüzzz 💖

Yorum ve oylama yapmayı unutmayınnn💖