İki haftadır beynimi yiyen o düşüncelerle baş etmeye çalışıyorum ama olmuyor iki haftadır abimgil görevde ve iyiler mi nasıllar ne yapıyorlar hiçbir bilgim yok evet her ne kadar askeri öğrenci olsam da görev hakkında bilgi almam imkansız hala ne zaman gelecekleri belli değil ne yapıyorlar hiç bilmiyorum korkuyorum bir yanım çok korkuyor diyorum ona bir şey olursa ne yaparım bir yanım diyor ki bu kutsal bir görev yapıyor saçmalama kızım sen de bu meslek için can atıyorsun hem diyorum yıllar oldu nasıl alışamadım ama insan Alışamıyor insan sevdiklerinin gitmesine zarar görmesine Alışamıyor yıllar oldu ben Hala alışamadım ve bazı askerler var gidip geri dönemeyenler var arkasında eş çocuk anne baba demeden bırakıp gidenler var neden mi bu vatani korumak için bazen bencillik yapıyormuşum gibime geliyor ama bilmiyorum çok karışık beynimi yiyen düşünceleri sorgularken Emrenin sesi ile irkildim "Gökçe,Gökçe alo kime diyorum" dedi hemen kendime geldim "Efendim" dedim "Hayırdır sen niye daldın" dedi "Yok birşey emre had çıkmıyormuyuz" dedim "Seni bekliyorum ya hani yoksa ben çoktan çıkıp gitmiştim" dedi söylene söylene.
"Abartma emre alt tarafı iki dalmışım" diye kendimi savunmaya geçtim tabii emre bey altta kalırmı kalmaz "İki dalmışmısın kızım ben seni iki saatir dürtüyorum tık yok bide iki daldım diyo" dedi bi sitemle "Tamam emre tamam özür dilerim hadi uzatmayalımda gidelim" dedim uzatmamak adına sonra eve doğru yola çıktık.Eve geldiğimizde annem yeni gelmişti ona görünüp odama çıktım ve direk uyudum düşüncelerden kurtulmak adına.
Kalktığımda akşam olmuştu bir saat kadar uyumuşum ve aşşağıdan abimlerin seni geliyodu gelmişler diye sevinerek uça uça merdivenden indim ve koşup "Abiiii" diyerek boynuna atladım "Güzelimm" dedi ve saçlarımdan öptü "Ne zaman geldinizz ya" dedim "Yeni geldik çok olmadı" dedi yine sımsıkı sarıldım çünkü çok özlemiştim evet daha uzun gittiği görevler oluyodu ama bir gün bile olsa çok özlüyor insan bide bu gökalp aabim olunca kat kat daha artıyor.
Sonra içeri babam girdi "Bana sarılmak yok mu " dedi hemen koştum sarıldım "Babamm" "olurmu öyle şey tabiki var" dedim "Güzel kızımm" diyip oda saçlarımdan öptü "Kızım senin neyin var öyle gelip uyumazdın ne oldu sorun falan mı var" dedi " yok babacım bi sorun yorulmuştum yani öyle geldim uyudum" dedim hemen emre atladı hiç dururmu
"Yalan yavuz amca bu bugün baya durgundu inanırmısınız bilmem ama bu gün kafama bile vurmadı" dedi güldüm buna harbi ben bugün niye bunu dövmedim diye "Emre" dedim tehditkar sesle "Ne var" dedi "Belli sen benim dayağımı özledin gel bi güzel döveyim bak bakalım kim durgunlaşıyor" dedim "Yok güzelim ben şaka yapıyorum yaa dimi gökalp abicim" dedi abimin arkasına geçerek "Görüşücez seninle"dedim konuyu kapattım.Annem içerden seslendi " Gökçe kapı çalıyor kızım kapıya bakarmısın"dedi hemen kapıyı açtım ve şaşırmayarak karşımda Yurt ailesii "Hoşgeldinizz" dedim neşeli bir şekilde "Hoşbulduk kızım" dedi akif amca sonra ilerisinde filiz teyzem vardı hemen sarıldım "Filiz teyzemm" dedim sonra içeri sırayla İsra ve Selim girdi kapıyı kapatıp içeri girdim sonra mutfağa gidip sofrayı kurduk ama daha Göktuğ ile ayça ablam gelmemişti dememe kalmadı kapı çaldı gittim açmaya "Hoşgeldinizz" dedim abimle ayça abla gelmişti "Hoşbulduk birtanem " dedi abim " hadi sofra hazır gelin içeri" dedim ve içeri gittim sonra gökalp abimin yanına gittim oturdum ve tabiki yanımda emre eğildim kulağına "Seni dövmeyi unuttuğumu sanma benden çekeceğin var emrecimm" dedim uzata uzata bir anda kal geldi tabi "Ya şaka yaptım diyor nolcak kızım" dedi "Onu görücez emre"dedim sonra tekrar kulağına eğildim "İsraya söylemeliyim emrecim yada akif amcaya hangisini istersin" dedim emrenin akif amcanın ismini duyduğu an eli ayağına dolaştı "Sakın bak valla fena bozuşuruz" dedi güldüm "Şaka be ne korktun ya" dedim yemeğime döndüm
Evett biraz kısa oldu ama kusura bakmayın daha uzun bölümler atıcam ilk bölümler olduğu için böyle oldu.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
ASKER KIZIN HİKAYESİ
AksiKitap Harp okulu 4. sınıf öğrencisinin daha asker olmadan çektiği zorlukları ve hayatını anlatıyor.