İLK AşKIM

Çok Çaresizim...

Bu sabah uyandığımda kağan yoktu.Aslında gece'de gelmemişti ve bu beni rahatsız etti acaba ormanda'mı veya okuldan erkeklerden biriylemi kaldı her neyse.
Bavulumu açıp içinden siyah kot şort üstüme büyük beden kazak giyindim ve bu beni zayıf gösteriyodu....
Çadırdan çıkarken benimle beraber kağanda çıktı çıktı ama merve'nin çadırından çıktı ve siyah gömleğinin düğmelerini kapatıyodu'yuh ama bu kadarda olmazki biz çocuğu merek ediyoz kızın çadırından çıktı'demedim tabi çünkü...yemez...
Neden bu kadar üzülmüştüm bende bilmiyorum.Emre yanıma geldiğinde hocalarda geldi ve duyuru yaptılar bahar hoca bağırarak "çocuklar mustafa hoca'nın annesi rahatsızladığı için bugün gidiyoruz haberini olsun servis bizi bekliyo acele edin"dedi ve herkes toplanmaya başladı.O sırada kağan çadıra girdi bahane bulup bende gittim ve yüzüne bakarak yalvardım"Beni affet ama ben...."dedi ve durdum.Bana bakarak"Ne sen yine ne oldu söyle aclem var"dedi ve bana bakmaya devam etti ve başımı eğerek durdum"ben seni unutamıyorum ben Emre'yi sevemem kağan lütfen beni affet biliyorum oyuncak değil ama beni affet"dedim cevap bekledim bana bakarak güldü.
"sen salak olmalısın.Sen ben senin peşinden geleceğimi nerden çıkardın. Sen ve ben farklıyız anladın her halde şimdi salak salak konuşma ve kapa çeneni"diyip gitti sadece gitti.Onun bu sözleri beni çok üzdü ağlamamak için kendimi zor tuttum ama dokunsalar ağlarım o derece.Servise gidip yerime oturdum ve teledonuma mesaj geldi mert ah merti unuttum o benim kardeşim gibidir onunda sevgiisi var fakat birbirlerini seviyolar kulaklığı takıp en acıklı şarkıları dinledim bir süre sonra uykuya dalmışım.Sonunda ankaraya geldik servisten inip hemen arabayla eve gittim evde mert vardı ama ilk başla fark etmedim ağlayarak odama gittim cidden canım çok yanıyo yatağıma yatıp ağladım.Odaya mert girdi ve bana yaklaşarak neler olduğunu sordu ona herşeyi anlattım anlatırken daha çok ağlamaya başladım bu aralar zaten burnumun kanaması,başımın dönmesi beni öldürüyodu.Günler geçtikçe daha kötü oluyordum sanki elimi yıkamak için kalktığımda başım döndü birden her yer karardı ve yüzümde ıslaklık hissettim kendime gelmeye çalışıyodum fakat gelemedim.
Mert beni kucağına alıp duşa kabine soktu ve hırkamı çıkradı diyerleri üstündeydi yere oturarak ağladım"dayanamıyorum artık canım çok yanıyo mert bana o sözleri nasıl söyler.O sözleri söylerken karanlık bir çukura düştüm ve kimse beni çıkaramaz o hariç kimse" dememle burnumdan birşey aktı elimi götürmemle kan.
Sanki çeşmeden su alar gibi akıyodu.Yarım saat oldu hala durmadı.Mert bağırarak "kalk gidiyoruz"dedi ve beni kucağına aldı.
Hastahaneye geldiğimizde kanamam durdu doktor sırtımı açar açmaz bana soru sordu."Deniz bu aralar kavga ettin'mi?"gülerek"ben kavga sevmem yani karşıyım peki neden sordunuz?"dediğimde"sana bir kaç test yapıcaz bundan dolayı bugünlük misafirimizsin"dediğinde başımdan kaynar sular döküldü.Hızla konuşmaya başladım."Ah bilir misiniz ben misafirlikten nefret ederim"doktor gülerek odadan çıktı.Annem ve babam odaya girdiğin gibi soru yağmuruna tuttular beni..
Saat gerçekten geç olmuştu ve mert hala buradaydı ona bakarak"artık gitsen iyi olur sende yoruldun bu arada herşey için saol kardeşim"diyip güldüm.Bana bakrak"Dediğin gibi ben senin kardeşinim.Birşey olursan hemen arayın lütfen iyi geceler"diyip odadan çıktı.Cidden bugün çok yoruldum onun ardından bende uykuya daldım...