Aşklarım yeni kurguyla ben geldim. Umarım beğenirsiniz. Emeğimin karşılığı için vote ve yorumu unutmayın. Bu yazdığım dördüncü kurgu, yayınlayacağım ikinci kurgudur.
Yazmaya başlama tarihim; 29.03.2024
Yayınlama tarihim; 19.05.2024
Sizde buraya başlama tarihinizi bırakabilirsiniz.
KİŞİLER VE OLAYLAR TAMAMEN KURGUDUR!!!
KEYİFLİ OKUMALAR!
UYARI! BU KURGU ŞİDDET,KAN VE OLUMSUZ ŞEYLER İÇERİR. KÜÇÜKLER VE ÇABUK ETKİLENENLER OKUMASIN!
2004 Erzurum
Küçük kız sevecen bir şekilde annesinin yanına yaklaştı ve annesinin kucağında olan minik şeye dikkatle baktı. Şu an o minik insan uyuyordu. Küçük kız ise miniğin uyuduğunu anladığında somurtarak annesine bakmaya başladı. Bu minik tam bir haftadır hayatlarındaydı ve küçük kız o geldiğinden beri kendini hep mutlu hissediyordu. Çünkü biliyordu, artık yalnız değildi.
"Anne, neden hep uyuyor? Hani biz hep oyun oynayacaktık onunla?"
Zerre vicdanı olmayan ve kendinden başka kimseyi düşünmeyen kadın ofladı. Normalde bu çocuğu doğurmayacaktı ama aşık olduğu adamdan olan kızı ısrar edince doğurmuştu. Hiç istemese bile bunu sırf aşık olduğu adamın gözüne girebilmek için yapmıştı. Çünkü aşık olduğu adamın kendi parçası olan Selay, istemişti bu bebeği. Ama aşık olduğu adam kendi öz kızını zerre umursamamıştı ki bu kadını umursasın.
"Selay boş konuşma da al bunu, yatır şuraya. Yeminle kolum koptu, bu piç uyusun diye."
Selay şaşkınlıkla annesine baktığında ettiği lafın kötü bir kelime olduğunu biliyordu ama anlamının ne olduğunu bilmiyordu. Bu yüzden kaşlarını çattı.
"Neden sürekli kardeşime öyle deyip duruyorsun? Onun bir suçu yok ki."
Annesi olacak kadın istemsizce alayla gülünce Selay daha fazla sinirlendirmemek için küçük elleriyle miniği kucağına aldı ve ondan kalan beşiğe yavaşça yatırdı. Daha sonra annesinin yanına yatağa çıktı ve ayaklarını uzatarak düşünmeye başladı.
"Anne,"
Kadın bezmiş bir şekilde yanındaki küçük kıza döndü ve oflayarak kızının soracağı sorusunu bekledi. Kızına alışmıştı artık. Soruları bitmek bilmiyordu. Küçük kız heyecanla lafına devam etmeye koyuldu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SESSİZLİĞİN RENGİ
AksiDoğuştan beri sağır ve dilsiz olan biriydim ben. Nasıl ve nereye kadar böyle yaşayabilecektim ki? Üstelik ablamın katili olan annemin yanındaysam, ne zamana kadar hayatta kalabilecektim? Kaçmak tek seçeneğimdi ve ben bunu başarmıştım. Her şeye ve he...
