wretched | Hyunlix

17

3. dersin ortasındayken sınıfın kapısı açıldı. İçeriye müdür yardımcısı girdi.

"Lee Felix. Benimle gelir misin?"

Ben mi? Neden ki?

Sıradan kalktım ve kapıyı kapattım. Birlikte koridor boyunca yürüdük ve müdürün odasına geldik. Büyük ihtimalle kaçtığım gün içindi. Ama kaçtığım gün için çağırıyor olsalardı Hyunjin'i de çağırmaları gerekmezmiydi?

Bir süre sonra müdür içeriye girdi ve benimle konuştu.

"Otur Felix. Ayakta durma."

Sandalyelerin birine oturdum. Biraz önündeki bilgisayara baktıktan sonra tekrar bana döndü ve konuşmaya başladı.

"Taemin öğretmeninin dolabını neden karıştırdın Felix?"

Şaşkınlıkla gözlerimi kocaman açtım.

"Ben? Ben bir şey karıştırmadım ki."

"Yalan söyleme, dürüst ol. Karıştırdığını görenler var. Dolabı alt üst etmişsin, ne arıyordun ki dolapta?"

"Yemin ederim ben bir şey yapmadım. Kim görmüş beni karıştırırken? Ben öğretmenler odasına girmiyorum bile..."

Sesim titriyordu konuşurken. Zar zor konuşuyordum.

"Anlaşıldı, itiraf etmeyeceksin. 4 hafta uzaklaştırma aldın Lee Felix. Belki ailenle görüşebiliriz."

"Ama ben bir şe-"

"Sınıfına çık. Eşyalarını topla ve evine git."

Dolu gözlerimle ayağa kalktım, kapıyı çarptım ve dışarıya çıktım. Resmen yapmadığım bir şey yüzünden suçlanıyordum. Öyle bir şey yapmadığım halde kim beni görmüş olabilirdi ki? Kim böyle bir şey yapmış olabilirdi?

Sınıfıma çıktığımda kapıyı çalmadan direkt açtım. Hızlıca sırama gidip masamdaki eşyalarımı toplamaya başladım. Hyunjin beni görünce konuştu.

"Felix? Ne oldu?"

Cevap vermeden çantamı aldım ve yanaklarımdan süzülen yaşları ellerimle silerek sınıftan çıktım. Ben çıktıktan hemen sonra kapı tekrar açıldı. Hyunjin sırtında çantasıyla peşimden geliyordu.

"Felix, ne oldu dedim sana?"

"Hyunjin, bak... Gerçekten şuan konuşmak istemiyorum. Sınıfa geri dön."

Omuzlarımdan tuttu ve beni kendisine çevirdi.

"Son kez soruyorum. Ne oldu?"

"Taemin öğretmenin dolabı karıştırılmış, beni suçluyorlar. Beni karıştırırken gören varmış. Ben bir şey yapmadım ki. Karıştırmadığımı söylediğimde de bana inanmadılar. 4 hafta uzaklaştırma verdiler, belki ailemi ile de görüşebilirlermiş. Ben bir şey yapmadım Hyunjin. Gerçekten ben yapmadım. Dün gün boyunca senin yanındaydım zaten..."

"Piçler. Bilip bilmeden nasıl seni suçlayabiliyorlar?"

"Bilmiyorum. Babam öğrenirse çok kızar, hatta dershaneden alır beni. Yapmadığımı söylesem de inanmaz bana."

"Tamam, ağlama. Yürü hadi gidelim."

"Yok yazılacaksın. Sen geri dön derse. Ben tek başıma giderim."

"Ortaokulda derslerden az mı kaçtım sanıyorsun? Umrumda değil. Ne yaparlarsa yapsınlar."

Elimi tuttu ve birlikte merdivenlerden aşağıya indik. Dershaneden çıktık.

...

Nihayet evimin önüne geldiğimizde Hyunjin konuştu.

"Bir şey olursa eğer bana haber ver tamam mı?"

"Tamam."

Boynuna sarıldım. O da karşılık verdi.

Derin nefes alıp evin kapısını çaldığımda kapıyı açan babamdı.

Ben geldim baba, hem de uzaklaştırma aldım dershaneden. Ne güzel sürpriz öyle değil mi?

"Felix?"

Gözlerine bakamıyordum babamın.

"Uzaklaştırma aldım dershaneden baba."

"Ne demek uzaklaştırma aldım?"

Cevap vermedim, içeriye girdim ve koltuğa oturdum. Peşimden babam geldi.

"Uzaklaştırma aldım ne demek Felix? Ne yaptın?"

Annem sesi duyunca balkondan çıkıp yanımıza geldi.

"Ben hiç bir şey yapmadım baba. Beni öğretmen dolabını karıştırmakla suçladılar. Ama ben bir şey yapmadım. Gerçekten yapmadım."

"Odana çık. Görünme gözüme."

Oturduğum yerden kalktım ve odama girip yatağıma oturdum. Telefonumu çantamdan aldım ve Hyunjin'i aradım.

"Efendim?"

"Hyunjin, babam bana inanmadı galiba."

"Baban mı?"

"Evet."

"Bağırdı mı sana? Ya da sesini yükseltti mi?"

"Hayır, sakindi konuşurken. Anlamadım ki bir şey..."

"Tamam, sorun etme bunu kendine. En fazla bir kaç gün biraz söylenirler olur biter."

"Çok kötü hissediyorum kendimi. Zoruma giden tek şey yapmadığım bir şey için suçlanmam."

"Boşver Felix. Bir şey kaybetmezsin. Altı üstü 4 hafta..."

"Umarım. Her neyse seni meşgul etmeyeyim. Görüşürüz."

"Kendine dikkat et."

"Tamam."

Kapattım ve yatağımda uzandım. Telefonumu başucuma bıraktıktan sonra gözlerimi kapatıp uyumaya çalıştım.

...