Niezapomnienie
Przyrzeczona miłość wieczna i na zawsze. A gdy patrzę teraz na te wspólne chwile, w zdjęciach zapisane na twarzy sentyment i łzy niewypłakane.
Uśmiech dawny gdzieś się zapodział, wpadł w nieznaną uliczkę,
powrócił i przyodział jakieś inne nieznane wcześniej oblicze.
Pamiętam jakby wczoraj dróg naszych spotkanie, niczym sen piękne, a jednak na jawie, ulotne i czułe, jak zakochanie.
A teraz ty już tam, po tej lepszej świata stronie z dala ode mnie w niebiańskich kwiatach toniesz.
Tylko czasem we śnie odwiedzisz, szepniesz czule, niby lekkim muśnięciem ukoisz serca bóle.
A gdy słońce wzejdzie, sama znów zostanę. I tylko wciąż będą mówić,
do mnie stale: zapomnij, puść w niepamięć, żyj dalej!
A ja zapomnę? Pewnie, może, jakże? Bo kocha się zawsze - nieobecnych także.
CZYTASZ
Poezje podniebne
PoetryNiedawno zaczęłam pisać wiersze o różnej tematyce.Poezja jest jak okruszki życia, dobroci i szczęścia, którymi chcemy się dzielić z innymi.Co może się wydarzyć gdy wpadniemy do jej niezwykłego świata i wsłuchamy się w muzykę naszych emocji?
