Nie idź sam
Tak trudno jest uwierzyć w cud, gdy wciąż musimy biec pod wiatr,pleciemy wianki z ludzkich słów.Śmiejemy się by płakać ,znów.
Tak różni od siebie, a jednak podobni.
Czasami otwieramy serca by innym razem je zatrzasnąć.
Ile miłości ofiarujemy , tyle jej zbierzemy, tyle radości zbierzemy ile łez otrzemy.
Wydajemy się niekiedy jakby twardzi, niezniszczalni, a tak naprawdę jesteśmy tylko ludźmi,delikatnymi i wrażliwymi. Co swoje kroki stawiają cierpliwie na Ziemii.
Dlatego wstańmy i nie idźmy sami, obróćmy się za siebie, dając innym podążać za nami .
CZYTASZ
Poezje podniebne
PoetryNiedawno zaczęłam pisać wiersze o różnej tematyce.Poezja jest jak okruszki życia, dobroci i szczęścia, którymi chcemy się dzielić z innymi.Co może się wydarzyć gdy wpadniemy do jej niezwykłego świata i wsłuchamy się w muzykę naszych emocji?
