Co pozostanie
Kiedyś skończy się świat, lecz my nie zapomnijmy wtedy o sobie, zostańmy
w swoich sercach i myślach i głowie.
Przekonamy się wówczas, co miało większą wartość od złota, a co nie pozostawiło w nas nic oprócz szkaradnego błota.
Choć los jest przewrotny, a życie delikatne, jak krucha porcelana, zmieniamy się, biegniemy i nieustannie szukamy.
Pamiętajmy o tych, których kochamy,
żeby w czasie potrzeby na nas się wsparli i nie zostali nigdy sami, jakby umarli.
CZYTASZ
Poezje podniebne
PoetryPoezje podniebne to zbiór moich wierszy, drugim imieniem tego tomiku mogłaby być nadzieja. Poezja jest dla mnie niczym odłamki przeżyć i uczuć, to sztuka prawdy i emocji, wyrażająca z delikatnością to, co nieuchwytne dla zapisu prozą. Co może się...
