Uśpione szczęście

55 17 19
                                    

Uśpione szczęście

Tam gdzie kapią łzy zasnęło dane szczęście, ustał śmiech, rozprysła się radość jak  bańka mydlana.

Miłość wcześniej przez ręce dawnych ludzi  zbudowała w tamtym  miejscu dom, przepełniony uczuciami.

Niepozostało dziś wiele po tym zdarzeniu bo rozpadł się on
jakby domek karciany,
Posypały się fundamenty i ściany.


Tylko , że budynek wciąż stoi,ale pusty, zimny, zaniedbany bo nie ma w nim ludzi którzy tworzyli jego filary.

A nieopodal  kwitną niezapominajki co świadkami są nadzieji, że kiedyś smutek w dobro się przemieni.

Poezje podniebneOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz