Uśpione szczęście

61 18 19
                                    

Uśpione szczęście

Tam gdzie kapią łzy zasnęło dane szczęście, ustał śmiech, rozprysła się radość jak bańka mydlana.


Miłość wcześniej przez ręce dawnych ludzi zbudowała w tamtym miejscu dom, przepełniony uczuciami.


Niepozostało dziś wiele po tym zdarzeniu bo rozpadł się on
jakby domek karciany,
Posypały się fundamenty i ściany.



Tylko , że budynek wciąż stoi,ale pusty, zimny, zaniedbany bo nie ma w nim ludzi którzy tworzyli jego filary.


A nieopodal kwitną niezapominajki co świadkami są nadzieji, że kiedyś smutek w dobro się przemieni.

Poezje podniebneOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz