Sessiz Ağla |JeongBin|

3.3

Changbin
Dün gece Jeongin'in anlattıkları beni çok üzmüştü bir aile nasıl böyle olabilirdi? Cidden aklım almıyordu gece boyunca hiç uyumamıştım,Jeongin'i düşünmüştüm,bu zamana kadar nasıl yaşayabildiğini neler yaşayabileceğini düşündüm ama aklım almıyordu,cevap vermiyordu,ben onun yerinde olsam şimdiye öldürmüştüm kendimi ama o güçlü kalmıştı ki zaten insanlar böyle olmalı güçlü kalabilmeli aynı Jeongin gibi...

Güneşin ışınlarıyla uyanmıştım bugün tekrardan uykuya dalacaktımki Minho'nun sevgi dolu sesini duydum;

"günaydınnnnn Changgggggg"

"sana da Minho"

"yaa kalk hadi bugün kendi ellerimle kahvaltı hazırladım"

"ciddi misin?"

"yess"

"sen bana kahvaltı mı hazırladın şimdi?"

"Yok bee sana ne hazırlıcam içeride mışıl mışıl uyuyan bir adet Jeongin'e hazırladım tabikii"

"yazıklar olsun"

"aa öyle deme Chang sende aç kalmazsın merak etme sende yersin buda benden sana bir kıyak olsun hehe"

(Minho Changbin'i öpüp odadan çıkar)

"Tanrım,sen bana sabır ver..."

Jeongin'in odasına girdim,bembeyaz tenini güneşin ışıkları parlatıyordu,yüzünde yastığının izleriyle,o kadar eşsiz ve güzel görünüyordu ki ömrüm boyunca ona bakabilirdim.Yanına yaklaştım,henüz uyanmamıştı,gözlerim dudaklarına kaydı, dudakları resmen 'beni öp' diye bağırıyordu onu öpmek istiyordum ama yeni tanışmıştık onun bana karşı hisleri var mı-arkadaş anlaminda-bilmiyordum belki o da beni herkes gibi çirkin bulup sevmemişti.Gözleri yavaş yavaş açılıyordu oturduğum yerden kalktım o da yattığı yerden kalktı bana anlamsız bir şekilde bakıyordu yani ne seviyordu ne de sevmiyordu,korkuyor muydu acaba? Bedenime engel olamayarak tekrardan yatağına oturdum elim yanağına gitti,o korkuyla bakıyordu bana bense onu yiyecekmişim gibi bakıyordum yaklaştım,dudaklarımı araladim ve çok öpmek istediğim o eşsiz dudağı öptüm şok olmuş olmalıydı ki karşılık vermemişti bu kisa öpücükten hemen yataktan kalktım ve boğuk bir sesle;

"Üzerini değiştir ve aşağı in yemek yiyeceğiz"

Hızla çıktım odadan ben az önce ne yapmıştım? Gidip özür dilemeli miydim? Evet dileyecektim kapının kulpunu tutacağım esna da Minho geldi ve beni aşağı indirdi kendisi Jeongin'le gelecekmiş,çok umrumdaydi evet umrumdaydı.

6 AY SONRA~Chan ve Felix Jeongin'le buluşmuşlar ve Minho'nun evinde kalıyorlar Changbin,Minho,Hyunjin ve Chan aynı sınıfta üniversite sondalar;Jeongin,Jisung,Felix ve Seungmin aynı sınıfta ve üniversite üçüncü sınıftalar ayrica Hyunjin ve Seungmin kardeşler ve Changbin'lerden ayrı yaşıyorlar ama bu sekizli çok iyi anlaşıyorlar.

Jeongin'den~
Mutluydum,bu insanların yanında çok mutluydum hemde ailemden ayrılalı 6 ay olmuştu ve onlardan hiç ses soluk yoktu Minho sayesinde hepsine alışmıştım hepsi de birbirinden tatlı,iyi insanlardı Tanrı'ya her gün şükrediyordum iyiki o gün karşıma Changbin çıkmış diye,Changbin beni öptüğünden beri hiç konuşmuyorduk göz göze gelmemiz bile çok nadirdi artık neden böyle olmuştuk ki? Saçmaydı bana göre de ona göre de çok saçmaydı birbirimizle konuşmak yerine ağzımızı bıçak açmiyordu çocuklar bunu farketmisti ki Jisung ve Minho çifti sormuştu ilk olarak bende 'bilmiyorum' diye geçirmiştim ikisi anlayışlı insanlardı ve fazla uzatmamışlardı.Beni bu derin düşüncelerden uzaklaştıran Chris yani kore adıyla Chan hyung olmuştu;