Hızla ara sokağa girdim,bayılacak gibiydim,çok kötü hissediyordum kafamdan bunlar geçerken birine çarptım,çarpar çarpmaz yere yığıldım.
"İyi misin?"
"Hayır değilim."
Arkamdan sanki biri ağlıyordu böyle hıçkıra hıçkıra baya kötü ağlıyordu ve ben bunları duymamazlıktan geliyordum nedenini bilmediğim bir şekilde.Belki abisi yüzündendir yada Jeongin'e söylediklerinden belki de içimden geliyordur bunlar...
"Hadi gidelim"
"Seungmin'e bakmayacak mısın?"
"Hayır Changbin gidelim işte"
Jeongin
Arkasını dönüp gitti Chan.Seungmin'e bakmadan onun yalvarışlarını duymadan gitmişti.Seungmin'in bağırarak ağlamasına çok üzülmüştüm,bana ne söylemiş olursa olsun ona yardım etmeliydim belki de benim yüzümden bitmişti ilişkileri,kendimi çok suçlu hissediyordum.
"Hadi Jeongin bizde gidelim"
"Changbin,Seungmin'e bakmayacak mıyız?"
"Neden bakalım ki?"
"Sesini duymuyormusun? Çok kötü ağlıyor"
"Bence Chan'ın yanında olmalıyız"
"Haklısın"
"Hadi gidelim"
El ele tutuşup indik merdivenlerden.Arabaya binip Jisung'lara gittik.
Chan bir sinirle odaya kapattı kendini,kimse bende dahil ne olduğunu anlamamıştık.Felix bir yandan hâlâ ağlıyordu,herkesin yüzü karış karıştı hiç birşey eskisi gibi değildi.Eskiden birbirimizle uğraşıp,gülüp eğlenirdik ama şimdi ne olmuştu bize? Herkes birbirinden nefret ediyordu,yani ben öyle hissediyordum açıkçası.
"Aşkım bi gelsene"
"Geliyorumm"
Üstüme beyaz battaniye alıp Changbin'le balkona çıktık.
"Üşüyor musun?"
"Evet"
"İstersen bu mükemmel kaslarimla seni ısıtabilirim"
"Yaa kaslarina çok ihtiyacım vardı aşkım tabiki"
Changbin'in kaslı kollarının arasına girdim,kendimi küçük bir çocuk gibi hissediyordum. (Changbin'i Jeongin'den uzun bu arada :)) Changbin'in kokusu,hem çikolataya hemde kahveye benziyordu ikisininde karışımı gibiydi kokusu ve ben bu kokuya o kadar aşıktım ki,kelimeler yetmezdi kokusunu anlatmama.O ilk karşılaştığımız yere bakarken ben yüzünü inceliyordum,yüzü kusursuzdur,gerçi onun her zerresi kusursuzdu.Ona sahip olduğum için çok şanslıydım,iyiki o akşam evden kaçmışım iyiki.Beni değiştiren,insan içine girdiren,sevmeyi öğreten Changbin'di ve tabiki diğerleri sayesinde de çok şey öğrendim.
"Jeongin"
"Efendim aşkım"
"Şimdi yaz tatiline giriyoruz ya acaba yurt dışına çıkıp kafamızı mı dinlesek hem bizimde anımız olur"
"Yaa çok iyi bir fikir aşkım bence gitmeliyiz"
"Tamam o zaman sen hazırlan gerçi kıyafetin fazla yok"
"Evet"
"Ben bir kac yere bakayım parayı da ona göre hazırlarım gerekirse Minho yardım eder"
"Tamamm"
"Tamam o zaman sen diğerlerine söylersin"
"Tamam...Changbin"
Elinden tuttum,yanağına küçük bir buse bırakıp gözlerinin içine baktım.
"Seni çok seviyorum"
"Seni çok seviyorum Jeong"
Gülümsedim,o da benim yanağımdan öpüp içeri girdi.
(...)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
