~Hani insan bi uçurumun kenarında hisseder ya kendini bende öyle hissediyordum uçurumun kenarındaymışım gibi gülmeyi seviyordum ama babam sağolsun yine soldurmuştu gülüşümü,gülmeyi sevmeyi de bırakmıştım zaten babanızı başka bi kadınla görseniz sarmaş dolaş nasıl hissedersiniz? Benim gibi değil mi? Boşluktaymış gibi sanki bir karanlığın içine hapsedilmiş gibi ne kadar takmak istemesem de takıyordum,peki annenizin babanız onu aldattı diye üzüntüden intihar etmesine ne derdiniz? Ben bunların hepsini yaşadım maalesef içime atamadım bu sefer bu olayı hıçkıra hıçkıra ağladım sabahtan akşama,akşamdan sabaha kadar.Annem,yalan yok güzel kadındı herkesin dikkatini çekiyordu,yalan yok seviyordum onu ama o beni sevmiyordu işte bu da benim küçüklüğümden beri en büyük sıkıntımdı sevilmemek.Çok isterdim annem beni de sevsin başımı okşasın ama maalesef benim annem öyle değildi böyleydi benim annem yapacağım birsey yokki,dünyaya bir kere geliyorum sonuçta annem beni sevsin diye uğraşacak mıydım birde? Annem beni yarım bıraktı sevgisizlikten,annesizlikten,iyilikten,saygıdan,çocukluktan herseyimden yarim bıraktı beni,ben yarim kaldım.Şimdi annem öldü yarım kalan kısmı artık kimse sarmayacaktı yada saracaklardi ama saran annem olmadıktan sonra ne önemi var ki yarım kalmamın yaralarımın olması inan bunların hiç önemi yoktu kimse dokunmasın bana kimse yanıma gelmesin istemiyordum,bir Türk şarkısı dinlemiştim geçenlerde şöyle diyordu şarkıda; 'Vicdanıma bir sor ne acı çektim
Kendimi ben sana emanet ettim
Eller kadir kıymet bilmiyor annem
Senin kadar kimse sevmiyor annem' ne kadar anlamlı bir sözdü bu çok hoşuma gidiyordu bu söz senin kadar kimse sevmiyor annem... Peki bir anne çocuğunu sevmezse o çocuk ne yapsın? Annem bile sevmiyordu beni baska kim sevebilecekti ki? Ben hiçbir zaman sevilmeyecektim buna o kadar inandırmıştım ki kendime keşke geberip gitsem şurada ölsem kimin umurunda olurdu ki?Peki ya babam? Benim babam nerede? Babam kadınlarla sürtüyordu herzaman ki gibi ne annem ne de ben umrundaydim onun babamdan hep nefret ettim ona 'baba' derken bile midem bulanıyordu...
O gün bizimkilerle okula gittik güldük eğlendik okul çıkışıydı herkes sevgilisiyle el ele çıkıyordu dışarı normal olarak bende Changbin'le birlikte el ele çıkıyordum babamın kapının önünde bi kadınla öpüştüğünü görmüştüm,midem bulandı anneme bunu nasıl yapabilirdi? Biz babamı izlerken annem geldi,babama çantasıyla vurmaya başladı bağırdı çağırdı bir dakika bir dakika annemin yüzü neden morarmıştı babam onu da dövüyordu başka ne olabilirdi ki? Annemin yanına gittim onu sakinleştirmeye çalıştım ama başarısızdım annem ağlıyordu buda benim canımı yakıyordu ne kadar istemesem de yanıyordu.Changbin yanımıza geldiğinde babamla kavga etmişti,Changbin beni korumasına sevinmiştim anlık.Annem o gece intihar etti işte babamın yaptığı saçmalıklarına dayanamamıştı bu olay 1 hafta önce yaşandı bense odamın kapısını kitlemiş hala odamda ağlıyordum tek başıma,arkadaşlarım merak ettiler ama ben onlara yalnız kalmak istediğimi söyledim bunları kafamdan geçirirken 'Song Cry' şarkısını dinliyordum benim için çok anlamlı ve güzeldi bu şarkı.Bir değişiklik yapmaya çalışıyorum, daha fazlasına ihtiyacım var.Her gülün bazen yağmura ihtiyacı vardır.Sevmeye çalışıyordum, ama hiç bilmiyordum...[Song Cry şarkısından alınmıştır.]
Changbin'in ısrarıyla açmıştım kapıyı,berbat haldeydim Changbin halimi görünce sımsıkı sarıldı.Dolan gözlerime bakınca onunda gözleri dolmuştu,kapıyı örtüp yatağa oturduk ben içimi dökerken o beni dinliyordu ve anlıyor gibiydi sözüm bitince konuşmaya başladı.
C:I.n üzüntün boşa yani boşuna üzülüyorsun seni sevmeyen biri için bu kadar ağlaman normal değil yani annen evet ama o kadın sana neler yaşattı babanla birlikte bunlar aklına gelmiyor mu hiç lütfen en yakın zamanda hatta şuan toparlanman lazım hepimizin ihtiyacı var sana,sen kendini kapattıktan sonra hiç gülmedik eğlenmedik.Sevgilim,yalvarıyorum sana bizi böyle cezalandırma kendini de sensiz olmak istemiyorum sensiz bir hayat yaşamak istemiyorum lütfen yanında olalım buna izin ver bebeğim inan sensiz olmuyor.Seni çok seviyorum,seviyoruz unutmaDedikleri mutlu etmişti,sarıldım sımsıkı sarıldım ona ve şunları dedim;
-bende seni çok seviyorum,sizi çok seviyorum,söz veriyorum bir daha asla böyle bisi olmayacak söylediklerinin hepsinde haklısın bana zarar veren,kalbimi her gün acıtan birisi için üzülmemeliyim.Changbin,bende sensiz yaşamak istemiyorum beni bırakma lütfen.
C:asla sevgilim asla bırakmayacağım seni asla.Ayrıldık ellerini yanaklarıma koydu ve öptü karşılık vermem uzun sürmemişti zaten.Bu adamı çok seviyordum.
Changbin'le biraz daha konuştuktan sonra aşağı indik çocukların yanına hepsinin yüzü düşmüş kimse kimseyle konuşmuyordu bizim geldiğimizi fark eden Chan ayağa kalkıp sarıldı.
B:bizi endişelendirdin küçük ekmek
Diyince diğerleri de geldi,grup sarılması yapmıştık ben başımı Chan'in omzuna yan yatırmış ağlıyordum Chan'de,diğerleri de bize eşlik ediyordu.Tanrım iyiki varlar.(...)
Umarım beğenirsiniz🤍
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sessiz Ağla |JeongBin|
FanfictionHızla ara sokağa girdim,bayılacak gibiydim,çok kötü hissediyordum kafamdan bunlar geçerken birine çarptım,çarpar çarpmaz yere yığıldım. "İyi misin?" "Hayır değilim."