Changbin'in kucağından inip kapıya doğru ilerledim.Kapının deliğinden baktım ve gördüğüm kişiyle şoka girdim.Kahretsin! Babam burayı nereden bulmuştu ki? Onu görür görmez kalbim bedenimden çıkacaktı. O lanet kapıya daha fazla vurmaya devam ederse herkes bu kata gelecekti. Changbin'in elinden tutup onu yatak odasına götürdüm.Dolabın içine sokmaya çalıştım fakat kocam fazla kaslı olduğu için sığmadı.
"Aşkım ne yapıyorsun?"
"Seni dolaba sokmaya çalışıyorum"
"Dolap yerine sana sokulsam?"
"Changbin saçmalama babam burada şuan"
"Döverim... Siktir olup gider değil mi?"
"Yani iyi fikir ama olmaz, beni burada bekle geleceğim"
"Tamam seni bekliyorum güzelim"
Gülümseyerek ayrıldım yanından, derin nefesler ala ala gittim kapıya.Nefesimi tutarak açtım kapıyı.
"Seni pislik velet neden açmıyorsun kapıyı?!"
"İçerideki adamı korkuttun neden geldin"
"İçerideki adam kimmiş bi bakayım"
"Hayır! Yani olmaz çıplak şuan"
"Olsun her gün bi adamınkini görüyorum birşey olmaz"
Cidden miğde bulandırıcı bir cümleydi bu adamdan bıkmıştım artık.Babama doğru bakacakken elinde silahla gelen Changbin'i gördüm,göz göze geldiğimiz anda vurmuştu babamı.Ayaklarımın ucuna düşen babama şaşkın bir şekilde bakıyordum kafamı kaldırdığımda vücudu titreyen Changbin'i gördüm.Hemrn yanına gidip sarıldım.
"Changbin... İyi misin?"
"J-Jeong... B-ben az önce... B-babanı vurdum"
"İyiki vurdun Changbin... İyiki şimdi eşyalarını hemen topla ve Seul'a Lee know'ların yanına gidelim... Lütfen"
"T-tamam"
Changbin'le birlikte onun eşyalarını toplayıp çıktık evden.Bu evde kimse yaşamadığı için bir sıkıntı yoktu.
...
Changbin'le birlikte sonunda gelmiştik Seul'a,burayı o kadar özlemişim ki kokusunu,suyunu, insanlarını özellikle de Lee know'ları çok özlemiştim.Changbin'le birlikte Han Nehri'nde yürüdükten sonra gitmiştik Minho'nun evine.Kapıyı bin kere çalmıştık ve sonunda açmışlardı.
"Buyrun kime bakmıştınız?"
"Lee Minho burada değil mi?"
"Hayır onlar buradan gideli çok oldu"
"Peki teşekkürler"
"Changbin nereye gitmiş olabilirler ki?"
"Jisung'un evine gitmiş olabilirler umarım oradadırlar"
Changbin'le bir taksiye atlayıp Jisung'un evine gittik.Bir dakika bir dakika... Burası... Eskiden hatta küçüklüğümden beri oturduğum mahalleydi ne yani Jisung burada mı yaşıyordu? İnanılmaz gibi.
"Hatırladın mı burayı Jeong"
"Evet hatırlamaz mıyım? İlk karşılaştığımız yer... Burası hiç değişmemiş hâlâ aynı görünüyor... 'Yere bakarak' yerdeki Jeongin o kadar değişti ki...."
"Jisung'un evide tam karşı"
"Hmm o gün Jisung'un evinde miydin?"
"Evet yine Minho'yla kavga etmişlerdi o gün barıştırmıştım ikisini"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sessiz Ağla |JeongBin|
FanfictionHızla ara sokağa girdim,bayılacak gibiydim,çok kötü hissediyordum kafamdan bunlar geçerken birine çarptım,çarpar çarpmaz yere yığıldım. "İyi misin?" "Hayır değilim."
