Sessiz Ağla |JeongBin|

4.4

JEONGİN'DEN~
Herşey çok güzeldi arkadaslarimla kar tatili yapmak daha bi eglenceliydi sanki...

Su içmek icin mutfağa indim,salonda oturan Changbin'i gördüm üzgün görünüyordu,benim yüzümden olma olasılığı var miydi? Sanırım evet,vardı.Mutfaktan su içmeye ilerledim,sonrasında kapının kapanma sesini duydum hızla arkamı döndüğümde Changbin beni süzüyordu aynıydı bana olan bakışları ne bir kin vardı ne de bir nefret,ona aşıktım çok aşıktım ama korkuyordum karşılığını alamayacağım diye.

Su içtikten sonra sessizce odama gidiyordum Changbin'in hala tek başına gözünüyordu ne yani az önce hayal mi görmüştüm?oturduğu koltuğa yaklaştım yanına gitmek istedim ama buna cesaret edemiyorum,nedenini bende bilmiyorum.Sessizce odama çıktım.

Odama girdiğimde yatağımın üstünde oturan Seungmin'i görünce şaşırmıştım geldiğimi fark eden Seungmin konuşmaya başladı.

S:Jeongin bende seni bekliyordum
-neden?
S:otursana
-peki,ne konuşucaz Seungmin?
S:Jeongin sanırım Changbin'le aran benim yüzümden bozuk ben hersey için özür dilerim o gün herseyi Chan'e anlatırken duymuştun zaten o yüzden tekrar anlatmayacağım Changbin'le aramda hiç birşey yok herkes birbiriyle iyiyken sizin böyle olmanız bizi üzüyor artık böyle olmayın lütfen
-Seungmin,özür dilemene gerek yok o gün Changbin bana bağırdığında çok korkmuştum ondan zaten hayatımı biliyorsun neler yaşadığımı da korkuyorum ondan uzak durmak bana çok kötü geliyor ama yapabilecegim birsey yok onun özür dilemesi gerekmez mi?
S:evet gerekir Jeong ama Changbin öyle bi insan değil baban gibi değil Jeongin
-biliyorum Seungmin ama napiyim bende böyleyim işte...

CHANGBİN'DEN~{Seungmin ve Jeongin bunları konuşurken}
B:Changbin ne yapıyorsun burada?
-oturuyorum Chris kör müsün?
B:hayır değilim,yanına oturabilir miyim?
-oturma desemde oturacaksın Chris
B:ahh evet,her neyse konusmak ister misin?
-hayır
B:neden?
-istemiyorum
B:o zaman ben konuşayım sen de dinle olur mu?
-dinliyorum
B:Changbin'im canım arkadaşım benim Jeongin'e yaptığın yanlışın farkında mısın? Sence Jeongin neden öyle bir tepki verdi o gün biliyorsun,ona bağırmamalıydın Changbin.Onun yerine koysana kendini senin ailen her gün dövüyor seni bağırıyor çağırıyor son olayını da biliyorsun ayrica sen bunları yaşıyorsun sonra arkadaşların oluyor ve ailenin davrandığı gibi davranıyor sana bu seni kırmaz miydi?
-benim bi ailem yok Chris bana bunları öğretecek bi ailem yol ve asla olmayacak inan çok kızdım kendime neden öyle şeyler dedim diye çok ağladım ama farkettim ki Jeongin ben olmadan daha mutlu gibi ya zaten bu olay olmadan önce de konusmuyorduk ki
B:neden? Ayrica senin bi ailen var o da biziz bunu asla unutma (göz kırpar)
-cidden öyle mi Chris siz benim ailem misiniz?
B:evet biz birbirimizin ailesiyiz her neyse neden önceden konuşmuyordunuz?
-öptüm
B:NE! bi dakika nasıl öptün neresinden öptün
-dudağından öptüm işte Chris
B:ooo demek ki tek bizim Jeongin'imiz aşık değilmiş
-ne? Ne dedin sen
B:aa yaa hiç bisi demedim ki
-Chris yalan söyleme az önce tek Jeongin aşık değilmiş dedin doğru mu bu? Jeongin beni mi seviyor?
B:hıhı hemde ne sevmek oğlum ya sırılsıklam aşık sana

Duyduğum şeyle şoka girmiştim demek ki tek taraflı bisi değilmiş icimde gereksiz bi mutluluk oluştu.Jeongin'le konuşmak için odasına gidecektim ki Chris'e sarıldım "teşekkür ederim Chris" dedim ve yanağından öptüm,gülümsedi.Jeongin'in kapısının önündeydim içeri girip girmemek arasindaydim ama son anda cesaretlenip girdim odasına bir dakika ne? Jeongin odasında yoktu neredeydi? Arkamdan gelen sesle arkamı döndüm."Jeongin senin odanda,seni bekliyor" gülümsedim Seungmin'in deyişiyle odama girdim ve yatağımda oturan Jeongin'i gördüm,heyecanlandım.Kafasini kaldırdı,yine gözleri gözlerimi bulmuştu,ayağa kalktı ben içten bir sesle "özür dilerim" dedim hala gözlerime bakıyordu,anlamsız bakıyordu.Bir kaç adım bana yaklaştıktan sonra küçük kollarını boynuma doladı,sarılmıştık ilk defa kalbim yerinden çıkacaktı.Jeongin kalbimin ritmini bozuyordu,karnımda ki kelebekleri uyandiriyordu.Bende kaslı kollarımı onun ince beline doladım uzun bi süre böyle kalmıştık sonra Jeongin'in ağlayan sesini duydum ve geri çekildim elimi yanağına,alnımı alnına koyarak "ağlama,lütfen senin gözünden akan her bir damla yaş benim içimi yakıyor Jeongin,ağlama" kafasını tamam anlamında sallamistive hiç beklemediğim birsey yapmıştı.Öpmüştü,aylar sonra dudakları dudaklarıma değiyordu bu çok güzel bir histi,beni öpüşünü çok sevmiştim tekrardan aşık olmuştum ona.Yatağıma geçip birbirimize sıkıca sarılıp uykuya dalmıştık.