Distance | taejun

..nothing

Odama geçdiğimde duvarın köşesinde asılı olan tümsek aynanın önünde durdum. Gömleğimin düğmelerini ilikleyip aynadaki yansımama odaklandım.Her tarafım morarmıştı.Kendime engel olamadım,birbirimiz için yanarken bu kolay bir kelime değil.Yeonjun'la hiçbir bağımız yoktu,sadece arkadaştık.Soobinin sayesinde tanışan iki yabancı ama şimdi yaptığımız şeyler birbirimize yakınlaşmamıza neden oluyordu,aşk için değil,sadece yatak arkadaşı olarak. Gömleğimin düğmelerini ilikleyip köşedeki komodinin üzerinde duran rom şişesini alıp masama geçtim.Alkol seviyesinin yüksek olmasına rağmen buna aldırış etmeden yudumlamağa başladım.Şu anda işte olmam umurumda bile değildi.

"Taehyun,neden geciktin,bana yardım edecektin"Soobin kapıyı çalmadan doğrudan odama girdi.

"Şu anda iş hakkında düşünecek havamda değilim Soobin"elimdeki şişeyi masaya bırakırken bu Soobini gözleminden kaçmamışdı.

"Şişeleri kaldırdığımı hatırlıyorum"

"Tamam,sana yardımcı olacağım konuyu söyle"konuyu değiştirdim.

"Taehyun sana ilaç aldığın halde içmemeni söylüyorum,beni neden dinlemiyorsun"dedi ve kanepeye oturdu.

"Buna engel olamadığımı biliyorsun Soobin"

"Kendini zorlamalısın,bunu yapamayacak kadar zayıf değilsin amma"

"Bilmiyorum Soobin artık aynı kişi değilim, benim için iyi olan hiçbir şeye uyum sağlayamıyorum"

"İyiydin ama son zamanlarda yine eski haline döndün,senin için çabalıyorum ama beni dinlemiyorsun bile"Soobinin sesinde öfke ve çaresizlik vardı.Sessiz kaldım.

"Bunu neden yaptığını biliyorum"dediğiyle şişeyi tekrar alıp yudumlamaya başladım.Ekşi ve boğazımı yakan tadı nedeniyle yutkunmakta zorlandım.

"Babanın dönüşünden dolayı çok tedirgin oluyorsun"zaten olayların başı buydu.

"Döneceği için endişelendiğini veya korktuğunu biliyorum ama unutma,hayat senin için köşeyi dönebilir.Olanları unut her şey geçmişte kaldı,artık önemi yok.Baban geldiğinde nasıl bir tepki gösterir bilmiyorum ama yine de bilemeyiz belki değişmiştir,bunun için on bir yıl yeterli bir süreç"Soobi'nin konuşması çok olumlu olabilirdi ama o sadece benim hayal ettiğim gibi düşünmemi sağlamak istedi ama doğru artık bazı şeylere kolayca inanmakta zorluk çekmiyorum bile.

"Şimdi ne değişti?Bunun olması için bir şeylerin değişmesi gerekiyor Soobin, bundan emin değilim"kanepeden kalkıp yanıma geldi.

"Sorun ne olursa olsun sana yardım edeceğim,babanla aranızı düzelteceğinize eminim"omzumu okşadı.

"Umarım Soobin"

"Şimdi işimize dönelim,sonra Yeonjun'a uğrarız"

"Yeonjuna mı"

"Evet,bu gece takılabileceğimizi söyledi. Kaç gündür ortalıkta yoktuk.Seni sordu"

"Beni mi sordu"birlikte olduğumuz gecenin üzerinden iki gün geçmişdi.Soobin dudaklarını kıvırdı ve sırıttı.

"Hiç öylesine,doğrusu seni sormasına şaşırdım.Yeonjun böyle şeyler yapmayan soğuk bir insan ama görünüşe göre oldukça yakınlaşmışsınız"soobin imalı bir şekilde söyledi.Sandalyeden kalktım.

"Hayır,o kadar da yakın değiliz"masamdan birkaç dosya alıp Soobi'nin önünde durdum.

"Hadi işe dönelim"yanından ayrılıp odadan çıktım.Soobi'nin Yeonjun'la yaptığım hiçbir şeyi bilmesini istemedim.Bu durumda Soobi'nin gözünde nasıl olacağımı bilmiyorum.Asıl mesele o geceden sonra onunla nasıl yüzleşeceğimdi.Ben uzaklaşırken o bir şeyleri itiyordu.