Distance | taejun

...someone secret?

Bugün iş günüm olmadığı için günü evde geçirecektim.Sıcak bir banyonun ardından kendime öglen yemeği hazırlamak üzere mutfağa indim.Soobin bugün annesini ziyarete gitti,eğer gitmeseydi muhtemelen günü birlikte geçirirdik.Ocakta bir şeyler pişirmeye başladım.Ev sessizdi,yalnız kalmanın huzuruyla kendimce şarkı mırıldanmaya başladım ve işime odaklandım.Birkaç dakika sonra kapı zilini duymamla mutfaktan çıkıp oturma odasına doğru yürüdüm.Bunun işle ilgili olabileceğinden emindim,çünkü genellikle Soobin hariç birilerin beklemiyordum. Kapı deliğinden baktığımda kimseyi göremedim.Kapıyı açtım ve odak noktam orayı buldu."Çiçek mi?"etrafa bakındım ve kimse yoktu,alıp içeri geçtim.Çiçekleri karıştırdığımda bir not olduğunu fark ettim ve alıp okumaya başladım.

"Bugün de yine seni düşünüyordum ve bu hediye ile gününü güzelleştirebileceğimi düşündüm.19:00 *kafede buluşalım"
Choi Yeonjun

Şaşırmışdım,bu gerçekten Yeonjun mu,kendince benimle dalga mı geçiyordu?böyle şeyler yapacak kapastede biri değilken şimdi neden?Çiçekleri masanın üzerine bıraktım,bununla başa çıkabileceğimi sanmıyordum.Bu yüzden fazla düşünmedim ve mutfağa geri döndüm amma yinede gidip gitmemek arasında kalmıştım.Mesele Yeonjun'du,konu o olunca ayaklarımı kontrol edemiyorum.Bir ileri bir geri gidip geldim,telefonumu alıp aramaya başladım ama cevap vermedi.Konuşmak istediği konuyu telefonlada konuşabilirdik ve neden kendi mekanı yerine tanımadığım bir kafede buluşmak istemişdi.Masadaki kırmızı çiçeklere odaklandım.Belki Yeonjun'u böyle görmek isterdim,o zaman ona olan hislerimi biraz olsun ifade edebildim.Sanırım kendime ve ona bir şans verebilirdim.

Hazırlanıp evden çıktım.Arabama bindim, kafenin konumunu bulup sürmeye başladım.Direksiyonu tutmaktan terleyen elimle cebimdeki notu alıp tekrar baktım. Gerçekten bunu düşünmeye devam ettim, sanırım bugün beni şaşırtmışdı.Sanki ilk kez yüz yüze buluşacakmışız gibi heyecanlanmışdım.

Yarım saat sonra kafeye vardım.Arabadan indim ve adımlarımı girişe doğru yönlendirdim.Etrafıma baktığımda en fazla beş altı kişi vardı,kafe oldukça boştu.İçeri geçtim ve masayı bulmak için etrafıma baktım.Herkesin aksine siyah takım elbiseli,arkası dönük olan kişi dikkatimi çekti,Yeonjun olmalıydı. Oturduğu masaya doğru ilerledim.Daha sonra oda tersine döndü.Gördüğüm yüzle yerimde durdum.Bunun olacağını nasıl düşünebildim?

"Sen?

"Açıkçası gelmeyeceğini düşünmüştüm ama Yeonjun'u göreceğin için çok heyecanlısın gibi görünüyor"

"Sen neden bahsediyorsun,neden beni buraya çağırdın?"Karşımda duran kişi hakkında hiçbir şey bilmiyordum.O gün sadece Yeonjun sarhoşken odada sohbet ettik.

"Konuşmak için,bu arada ben Jiwoong"

"O gün konuşduklarımızı çabuk unutmuşsun gördüğüm kadarıyla"

"Otur"diğer masaya geçti ve oturmam için sandalyeyi çekti.

"Ne söyleyeceksen söyle,buraya seninle muhabet etmek için gelmedim"

"Vaktini almayacağım"inkar etmeden geçip oturmuşdum.Ne konuda konuşacağıyla ilgili hiç bir fikrim yoktu.

"İçecek bir şeyler ister misin?"dedi.

"Hayır"kısa süreden sonra yerini rahatldı,konuşmadan önce dudaklarını ıslatdı.

"Bu konuda açık olacağım,konuyu uzatmanın bir anlamı yok"neyden bahsediyordu?

"Benimle çıkmanı istiyorum"dediği cümle gözlerimin irileşmesine neden oldu. Kararlı tavrı yüzüne yansıdı.Demek çiçekler bu yüzden.

"Nasıl?

"Sana aşık oldum"dur bir dakika,bu adam ne düşünüyor,o gün Yeonjun'un odasında ne yapıyordu?Ayağa kalktım,oda aynı şekilde.

"Yeonjun'la o gün.."

"O gün gördüklerin,aslında olayları yanlış anladın.Seninle konuşa bilmek için ne yapmalıydım bilmiyorum.Beni takip edeceğini düşündüm,yapdında"
şaşırmışdım amma bunu belli etmemeği seçtim.Cebinden kağıdı çıkarıp bana uzattı.Elleri bir süre havada kaldı ama ben almadım,sonra masanın üzerine bıraktı.

"Düşünmeni istiyorum,senden vazgeçeceğim sanmıyorum"konuşmasıyla ardından yanımdan ayrılmışdı.Bu konu için düşüncelerimin olumlu olucağını düşünmüyorum amma direkt çevirmekden kaçınmışdım.Hayal kırıklığı yarattı,bu kişinin benim için Yeonjun olmasını istedim ama bildiğim tek şey duygularımın tek taraflı olduğuydu.

geldim.