Distance | taejun

.....fluff❗️

Ellerini gömleğimin altına koyup belimi okşadı.Ardından baldırlarımı tutarak beni kanepeden kaldırdı ve kucağına oturttu.Gömleğimin düğmelerin birer birer çözülmeye başladı.Sadece işine odaklanmıştı,yüz ifademi umursamıyordu bile.Parmak uçlarıyla boynumdan göğsüme kadar okşadı,bunu nedeni daha çok içimdeki arzuyu ateşlemek isteğiydi.Dudaklarını boynuma gömdü.Temas ettiğinde hislerimi ona belli etmemek için hareketsiz durmayı tercih ettim.Çok geçmeden dili de ona eşlik etti.Bir yandan da gömleğinin düğmelerini iliklemeye başladı.Kollarını gömleğimin içine soktu,belime doladı ve vücudunu vücuduma bastırdı.Bu pozisyon boynumu emerken titrememe neden oldu.Ellerim serbest kaldığı icin beline sardım.Ne hissettim?zorunluluk,zevk,ama asıl istediğimi hissedemedim.Bu normaldi,sonuçta benimle yeni tanışan biri için mahv olmam kolay olmayacaktı.Dudakları boynuma ve çeneme bir öpücük bırakarak yüzlerimizi karşı karşıya getirdi.Bu yorgun bakışları nerede olsa tanırdım.Daha fazlasına aç,mahvolmuş bir bakıştı bu.Daha sonra hiç beklemeden dudaklarıma yapıştı.Elleri hemen kalçalarımı buldu.Bir süre hareketsiz bekledikten sonra dudaklarımı hareket ettirmeye başladım.Bunu hissettiğinde daha da hızlandı. Dudaklarımı emiyordu.Ben de ona aynı hızla eşlik ettim.Tabii bu hoşuma gitmedi,tam tersine memnuniyetsizliğim Yeonjun'u daha da çok istediğimi hissetmemi sağladı.Eli pantolonumu bulduğunda durdum.Devam edeceğimizi düşündüğü için şaşırmışdı.Evet onunla sevişebilirdim ama daha ileri gidemezdim. Kalktım.

"Neden,rahatsız mısın?"oda ayağa kalktı. Cevap vermedim,düğmelerimi iliklemeye başladım.Bir an önce evden çıkmak için etrafıma bakındım ama birden kendimi tuhaf hissettmişdim.Gözlerimi sımsıkı kapattım ve başım döndüğünü hissettiğim için açtım,panikledim,kalp atışlarım kulaklarımda yankılanmaya başladı.

"Taehyun,nereye gidiyorsun?"zar zor yürüdüm.Kolumu tuttu ve onu itti.

"Bırak,peşimden gelme"

"Seni eve ben bırakırım,gide bileceğini sanmıyorum"

"Sana gelmemeni söyledim"ona doğru döndüm ve sert bir şekilde konuştum. Sonra kapıya doğru ilerledim ve bulanık göz bebeklerimle kapı kolunu bulup açmayı başardım.Şiddetli rüzgarla yüzüme su damlaları çarptı ama yine de saat geç değildi.Tam o sırada yaptıklarımdan utanarak elimi kafama götürup ovaladım. Düşüncelerimin beni terk etmesini istedim.Dış kapıdan çıkarak yolun ortasında bekledim,yağmur az önceden daha hızlı yağmaya başladı.Islak saçlarım uçlarından gözümün önüne damlalar akıttı.Ağlamak isteği geçti içimden,dahası damlamaya başlamışdı bile.Durumun etkiside çok fazlaydı.Sadece şu an yaşananlar için değil,geçmiş için de kendimi tutamadım.