Distance | taejun

........We are always alone

"İki kişiyle birlikte olmak"bunu duymayı hiç beklemiyordum.Beni kenara çekip küvetten çıktı.

"Seni sevdiğimimi sandın?Özellikle de yaptıklarından sonra?"utanc vericiydi.Yanlış birşey yapmış ola bilirdim amma onunda benden geri kalar yanı yoktu.

"Her gün yattığım biriyle ciddi bir ilişki icinde olmayı düşüne bilirmiyim sence?"konuşması alaycıydı.Yeonjun'un bu kadar alçalacağını hiç beklemezdim.Sevdiğim adam benimle dalga geçiyor.Cevap bile beklemeden odadan çıktı.Yüzüme bile bakmadı.Bu kişilerin karşıdakini dinlemeden onu incitmesi,yargılaması kolay mı?Yaptığım yanlıştı ama bunun için özür dilemek bile bana fazla gelmezdi.Belki o gün Jiwoong'un yanına gitmekle hata yaptım ama onun hataları daha fazlaydı.Neden?Onunla yattığımı ima etti,ne olduğunu nereden biliyordu?Onunla yatmadım bile.Bunu Jiwoong mu söyledi?Bunu gerçektenden yaptımı,yalan mı söyledi?
Bildiğim şey kalbimin yorgun olduğuydu. Artık çocuk değildim,büyüdüm.Yalnızdım, hayatımı düzene soktum ama hâlâ yorgun ve kızgındım.Aşk ilk günkü gibi kalabilir, heyecan da aynı kalabilir ama yalnızca ilk gün.Benim için de öyleydi,bugünün ve yarının güzel olmasını umuyordum.Ancak ilk günden itibaren her şey bozuldu.Ve asıl acı çeken bendim.Beni bu duruma sokan,umutsuzluğa iten herkesten nefret ediyorum.Evet ben bir yetimim,kimsesizce hayatın eline teslim edilmiş biriyim.Bugün mutluydum,bu benim için sıradan bir durumd değildi.İlk defa kendim için mutluluk aradım,Yeonjun'du ama sadece birkaç dakika önce.Hayat geldiğim yeri yine yüzüme vurdu.

Yeonjun evinden ayrılmıştı.Artık burada işim olmadığından kendi evime döndüm.

...

"Neden bana olanları şimdi anlatıyorsun.Daha ne kadar saklayacaktın?Bana bir yabancıymışım gibi davranıyorsun.Bak Taehyun,biz arkadaşız"

"Biliyorum Soobin ama bunları sana söylersem benim hakkımda hayal kırıklığına uğrayacağını düşündüm. Sonuçta arkadaşınla yattım"geç olmuştu.Uyumaya çalıştım ama bu durumda çok zorlanıyordum.Soobin bu saatte yanımdaydı.

"Yeonjun'a karşı hislerin olduğunu tahmin etmiştim"

"Üzgünüm"

"Taehyun,üzülmeni istemiyorum,bana söylemeni istiyorum.Tek başına başa çıkamıyorsan benimle konuş"

"Soobin,pişmanım,belki o gün Jiwoong'la gitmeseydim Yeonjun böyle tepki göstermezdi.Onu hayal kırıklığına uğrattım,haklı"Soobin koltuğundan kalktı ve yanıma oturdu.Yanaklarımı avuçlarının arasına aldı.

"Bunun için kendini suçlama.Onu sevdiğini söylüyorsun,peki ya o?Sana güvenmediğini söyledi,bunu kendin söyledin"yanaklarımdan süzülen yaşları sildi.

"Kendini üzecek hiçbir şey yapmana izin vermeyeceğim.Olanları unut,bundan eminim Yeonjun yapdıklarından pişmanlık duyucak"başımı salladım.Soobinin konuşması beni birazda olsa rahatlatmıştı.

"Şimdi uyu,geç oldu,yarın işe gitmemiz gerekiyor"

"Soobin,bana sarılarak uyurmusun"
güldü.Yataktan kalkıp önce beni yatırdı, sonra kendisi de uzanıp bana sarıldı.O şimdiye kadar tanıştığım en iyi insandı.En önemlisi bana iyi davrandı.Benim bir ailem yoktu amma Soobin'ile tanıştığımdan beri benim için oldu.

Bin olmuşuz bile öpûyorum.