This Is Me ... -GESTOPT- » n.h

This Is Me ... 'Niall James Horan Fanfic'

Hoooii Ik weet dat ik nog 2 boeken heb die nog niet uit zijn .... Maar ik had inspiratie voor een ander boek O.O Dus ja ..... Ik schrijf later verder. Sorry voor de mensen die 'In Love With Niall' lezen. Ik ben een beetje inspiratieloos voor dat verhaal ... Dus ik verwijder hem misschien .... Comment aub of je dat erg vindt ...... Dat was wat ik wilde zeggen ^^ 

~

POV Quinty Ik hoor mijn vader tegen mijn moeder schreeuwen. Dit is allemaal mijn schuld. Ik moet weer zo nodig eigenwijs zijn. En ik zeg ook alles wat ik denk. Als ik niet zo was was dit nooit gebeurt: °Flasback° "Mam ik wil niet met pap mee ! Het is daar vies en het stinkt daar !" Roep ik. Het is natuurlijk niet waar. Want het is een prachtige studio. Maar ik ben te lui om te gaan. Zo ben ik eenmaal. "Jongedame je gaat nu mee of je mag nooit meer naar Nicole toe !" Zegt mijn moeder streng. "Ik doe niet aan dreigementen !" Hou ik vol. "Pardon ? Wat zei je ?" Zegt ze boos. "Ik zei ik doe niet aan dreigementen !" Zeg ik. Mijn vader komt er nu ook bij. "We vertrekken over 10 minuten." Zegt hij. "Ik ga niet mee !" Zeg ik eigenwijs. Mijn vader fronst zijn wenkbrauwene. "En je rede is ?" Vraagt hij. "Het stinkt daar en het is vies." Zeg ik wat zachter. Mijn vader is namelijk erger dan mijn moeder. "Quinty je bent er nog nooit geweest kom gewoon mee naar de studio. Ze gaan vandaag liedjes opnemen." Zegt mijn vader nog redelijk normaal. "Maar ... Maar ik heb het opgezocht ! Ik heb op de plaatjes gezien dat het vies is !" Probeer ik. Mijn vader kijkt geirriteerd. "Stap in de auto of anders-" "Ga je me nu ook al dreigen ? Eerst mam en nu jij !" Mam kijkt nu woedend. "Kom nou verdorrie mee !" Zegt mijn moeder kwaad. "Ik doe zo en jullie willen dat ik meega naar die f*king studio ?!" Schreeuw ik. "Hou eens op met die onzin ik heb het al zwaar genoeg met de dood van je oma dus ik vraag nog 1x WIL JE ALSJEBLIEFT MEE !" Schreeuwt ze uit. "Nee." Zeg ik en ik loop naar mijn moeders kamer. Mijn moeder volgt me me. Ik wil op het bed liggen maar ik moet nu weer eens zo onhandig zijn. Ik stoot mijn arm aan een foto die op de grond ligt. Helemaal gescheurt in 5 stukken. Verdorrie het was een foto van oma en mama. Haar enige foto van haar en oma. Ze loopt ernaartoe. "Mam ?" Vraag ik na een tijd. Ze antwoord niet. "Mam het spijt me." Zeg ik. Ze draait zich om. En met woedende ogen slaat ze me. "Ik zou willen dat je NOOIT geboren werd !" Roept ze en duwt me uit haar kamer. °Einde Flasback° Ik veeg mijn tranen weg en loop zachtjes naar onder. "Waarom moest ze dan ook zo nodig mee ?! Ze wilde niet eens en ookal heeft ze de foto omgestoten, je hoeft haar niet te slaan !" Hoor ik mijn vader schreeuwen. "Maar jij ging haar ook dreigen !" Roept mijn moeder. Ze stoppen opeens met schreeuwen. Ik schrik en verstop me snel op de gang. Ik hoor voetstappen. Opeens zie ik mijn moeder recht voor me gezicht. "Zat je ons af te luisteren ?" Vraagt ze rustig. "Ehh ... Nee." Zeg ik stotterend. •Volgende dag• Verdorrie ik heb me verslapen ! Snel omkleden douchen en vandaag even geen make-up. Ontbijt sla ik wel over. Ik kijk op mijn telefoon. What the Fuck ... 5 gemiste oproepen van Nicole en wel 6 smsjes. Geen tijd om te lezen. Snel mijn fiets pakken en gaan ! "Waar was je Q ?" "Verslapen." Mompel ik. "Dit is al je 4de keer in de week. Wat is er ? Je weet dat ik er voor je ben !" Zegt ze. Ik kijk haar dankbaar aan. "Vertel ik later wel ..." Zeg ik. "Oke." Mompelt ze en loopt het klaslokaal in. •Onderweg naar huis• Ik ren naar het fietsenhok. "Shit mijn fiets is weg ..." Vloek ik. "Kan ik je misschien helpen ?" Vraagt een jongen met blond haar. "Ehh ... Ja mijn fiets is een beetje ... Kwijt." Zeg ik stotterend. "Zou ik je naar huis brengen ?" Vraagt hij met een lieve glimlach. "Ehh ... Oke maar ... Ehh ... Ik woon in ... Ehh ... Een flat." "Oke spring achterop !" Zegt hij opgewonden. Ik zeg niet waar ik echt woon. Ik wil niet dat hij vaker komt. Mijn ouders maken sinds gister al de hele tijd ruzie. Elk minuut elk uur elk seconde. "Ik woon daar bij het parkje. Je hoeft niet mee naar binnen hoor !" Zeg ik ongemakkelijk. "Trouwens ik heet Niall, en jij ?" Vraagt Niall. "Ik heet Quinty." Zeg ik. "Ik vindt het jammer dat ik niet mee naar boven kan ..." Zegt Niall. "Maar ik heb ook een rede. Ik ben klasse fobisch (hoe je het ook mag schrijven.)" Zegt Niall. Ik zucht zachtjes van opluchting. "Owh jammer !" Zeg ik nep-balend. "Ken ik jou misschien ?" Vraag ik. "Zou kunnen ..." Zegt hij grijnzend. Hij begint een liedje te neurïen en hij zingt er een beetje bij. "And i let you noo-ooo i'm here for you and maybe you lost yourself ..." Zingt hij zacht maar goed. "Zit je misschien in een boyband ?" Vraag ik twijfelend. "Jep, goedgeraden !" Zegt hij. "Heb je dan geen last van papz ?" Vraag ik. "Ehh ... Ja maar ik ben nu vermomd ... en alsjeblieft zeg tegen niemand dat je me zag ... enzo ..." Zegt hij zachtjes maar hard genoeg dat ik het kan horen. "Oke." Zeg ik kortaf. "We zijn er. Ik ga weg als je al in de lift ben gastapt." Shit ik heb geen sleutels voor de flat. Poeh gelukkig woont Nicole daar ... Ik stap van de fiets af, geef Niall nog snel een knuffel en bedank hem. "Wacht ... Mag ik misschien je telefoon nummer ?" Vraagt Niall. "Tuurlijk." Zeg ik en ik geef het hem en loop naar binnen. Ik bel aan. "Hoii met Quinty." Zeg ik. "Hey Quint." Zegt Nicole. "Wil je de deur alsjeblieft opendoen ?" Vraag ik. "Tuurlijk !" En ze doet de deur open met een knopje (Idk hoe je dat moet zeggen maar je snapt me hopelijk wel.) Ik zwaai nog even naar Niall en loop naar binnen.

 ~

Quinty HIERNAAST