Medyada ki resmi bulmak çok zordu heheehhe
Büyük oda, küçülüyordu. Duvarlar alçalıyor, gün ışığı kararıyordu.
"Sasuke, kısa süreliğine sana veda etmem gerekecek."
Naruto, Sasuke nin yanında idi. Hasret gidermeye değil, hasretin haberini vermeye gelmişti.
"Majesteleri gitmek zorunda mısınız?"
"Savaş kapıda Sasuke. Hem çok uzun değil, sadece 1 hafta gideceğim."
"Sarayda olmanızı bilmem bile bana yetiyordu. Şimdi saraydan bile çok uzak bir yere gidiyorsunuz."
Sasuke hüzünle başını eğdi. Hüznü, belkide ilk defa bu kadar derinden hissediyordu. Soğuk duygu bacaklarından tüm vücuduna yayıldı. Hareket etmek, konuşmak zor geliyordu. Boğazında bir düğüm vardı. Hüznün acısı ile oluşan koca bir kördüğüm.
Naruto, elini uzattı. Asilzade adamın eli, pamuk yüzlü çocuğun çenesini tuttu. Değerli bir hazineyi tutan Kral, hazinenin parlaklığını daha iyi görmek için, kafasını kaldırdı. Kara inci gözler, gözyaşı ile parlıyordu. Kara gözlerin aksine, pamuk yumuşaklığında ki beyaz cildin üzerine düşen, tel tel kara saçlar... Herşeyi ile mükemmelliğin vücut bulmuş hali idi. Belkide ilk defa mükemmelliği bu kadar iyi idrak ediyordu, adeta büyülenmiş Naruto.
Mümkünmüydü bu hazineyi öpmemek? Yumuşacık dudaklarına tutkulu bir öpücük kondurmak?
Değildi!
Naruto, büyük bir iştah ile yapıştı Sasuke nin dudaklarına. zevk, haz, bütün bedeninde bir karıncalanma hissi uyandırırken, aşkın tutkusu ile yanıp tutuşan dudaklar, uyumlu danslarına devam ediyordu.
Dudaklar birbirinden ayrılsa bile, arzu bitmemişti. Bu yetmiyordu. Yetmezdi aşklarını bu şekilde göstermek!
Ama bir zaman sonra ayrılmaları gerekecek idi. Naruto, Sasuke den birazda olsa uzaklaştı. Ama gitmek istemiyordu. Burada kalmak istiyordu. Belkide kalabilirim diye düşündü Naruto.
Bu esnada Naruto nun yanına biri çıkageldi.
"Efendim tüm hazırlıklar tamam. Yola çıkmamız lazım."
Baş danışman Shikamaru, alttan alttan 'bu kadar veda yeter' demeye çalışıyordu.
Naruto bir baş hareketi ile, Shikamaru yu gönderdi. Ve son kez, Sasuke ye baktı. Duygu dolu gözler birbirini buldu. Naruto biraz daha bakışırlarsa, Sasuke yi bırakamayacağını biliyordu.
Arkasını döndü ve odadan çıktı.
Sasuke yi gözyaşları ile beraber bıraktığını bilse bile.
****
Yılların çabasını yüzüne yansıtan adam, cam kenarında dışarıda yıkanan kuşları seyrediyor idi.
İki serçe, kuş banyosunda yıkanıyordu. Oldukça huzurlu bir andı. Bu huysuz adamın içini ısıtabilecek şeyler olduğunu bilmek gerçekten güçtü.
Eskinin anıları gün yüzüne çıkıyordu. Tıpkı yıkanan kuşların tüylerinin batmayarak gün yüzüne çıkması gibi.
Anılar adamın gözlerinin önüne geldiğinde, dünya karardı ve anıları kağıt şeritler halinde göz önüne serildi.
Yıllar yıllar önce, Uchiha klanında ki, küçük bir alfa çocuktu. Günlerini eğitim üzerine geçirip duruyordu. Hergün, Klan dan ve şehir merkezinden uzakta ağaçlık bir alanda antrenman yapıyor, güçlü olmak için ter döküyordu.
Daha 16 yaşında idi. Fakat beklentiler 16 yaşında ki bir gence göre çok fazla idi. Sırf babası Madara, Kral Hashirama ya denk bir shinobi olduğu için hayli ile Fugaku dan da beklentileri çok oluyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kralın gözdesi/NaruSasu
Ficção Adolescente"Hareminizdeki, o kadar omega ve cariye varken, neden bana bu kadar takıntılısınız?" Naruto, birden duraksadı. Sonrasında ise, jilet gibi keskin hatları olan, pürüssüz dudağı hafif bir tebessüm ile karşılık verdi. "Bırak cariyeyi, haremim bile yok."...
