Sasuke,Naruto'nun gözlerinde kaybolmuştu. Artık ikisinin gözü de sadece birbirlerini görüyordu. Taki Sasuke,boynundaki acı hisle birlikte yere yıkılınca ya kadar.
Bu Neji idi. Naruto merakla,
"Neji! Sen gitmemişmiydin?" Diye sordu merakla.
"Efendim. Bu haydutun buraya geleceğini anlamıştım. Fakat bu kadar çabuk olacağını tahmin etmemiştim. Onu hareketsiz görünce charkra noktalarını kapatmak için bir şans yakaladım."
"Hahhaha Neji sen gerçektende harikasın." Diyerek Neji'yi tebrik etti Naruto. Daha sonra yerde hareketsiz bir şekilde yatan adama dönüp,
"Fakat önce onunla ne yapmamız gerektiğini düşünelim."
"Efendim izin verin onu hemen öldüreyim. Kim için çalıştığının bir önemi yok. Daha fazlası gelecektir zaten."
"Hayır Neji! İlk önce onu sorguya çekmemiz lazım. Sebebini bilmeden kimseye zarar veremeyiz." Diyerek Neji'ye çıkıştı.
"Neden yaptığı belli değilmi?" Neji kralın bu emrini sevmemiş olacak ki,hiç düşünmeden cevap verebilmişti.
Fakat Neji'nin bu kendini bilmez tavrı,Naruto'nun hiç hoşuna gitmemişti. Başını yavaşca Neji'ye doğru çevirirken,ölümcül bakışları etrafı yıkıyordu. Naruto Neji ile gözgöze gelince, Neji nasıl bir tavır sergilediğini anlamıştı. Az önce Sasuke'nin dalıp gittiği gözlerde boğuluyordu,Neji.
Neji zar, zor da olda olsa, bu ezici bakışların altında,ağzını azda olsa açabilmişti.
"Ya..yani, tabi efendim nasıl isterseniz." Neji bu kelimeleri söyledikten sonra boğazında bir düğüm oluşmuştu. Zorla yutkundu ve Naruto'nun cevabını bekledi.
Naruto ise Neji'nin bu dediğinden sonra,o öfkeli bakışı aniden yok olmuş yerini,güzel bir gülümseme almıştı.
"Peki ohalde Neji. Onu al ve alt kattaki sorgu odalarından birine götür."
"Emredersiniz efendim!"
Neji,komutu alır almaz harekete geçti. Sasuke'yi omuzuna atıp alt kata doğru gitti.
Neji gidince,Naruto'nun aklı hemen düşünceler ile dolmuştu.
O kimdi? Neden onu öldürmek istemişti. Ve neden bu kadar güzel gözleri ve yumuşak elleri vardı? Naruto bu soruların cevabını istiyordu. Ve Sasuke'yi kolay kolay bırakmayacaktı.
*
*
*
Sasuke hiçbirşey göremiyordu. Heryer kapkaranlıkdı . Boynunda bir acı,kollarında bir ağırlık vardı.
Sasuke'nin bulanık aklı yavaş yavaş kendine geliyordu. Bir sandalyede oturduğunu fark etti. Ellerini hareket ettirmeye çalıştı,ama yapamadı. Gözlerini açmaya çalıştı, fakat gözleri de bağlanmıştı. Yakalanmıştı. Hemde bu sefer tamamen kendi suçuydu.
Sasuke nasıl bu hataya düştüğünü anlamıyordu. Öfkeliydi, kendine öfkeliydi. Hatırladığı son şey,masmavi gözlerde kaybolduğu idi. O kral Sasuke'yi etkilemişti. Sasuke bunu anlayınca daha da sinirlendi. Nasıl bir alfa tarafından etkilenebilir di. Onca yıl dominant alfalar arasında yaşayıp, eğitim alsada hiçbiri Sasuke'yi etkileyememişti. Fakat bu kral daha ilk bakışta Sasuke'yi etkisi altına almayı başarmıştı.
Sasuke kendinden nefret ediyordu. Artık tıpkı babasının dediği gibi, işe yaramaz birisi olduğuna ikna olmaya başlasa da, artık bunun bir geri dönüşü yoktu.
Sasuke bu düşünceler arasında kaybolmuş giderken, bir ses onun bu düşüncelerini bozmuştu.
"Demek sonunda kendine geldin."
Adım sesleri gittikçe yaklaştı ve iyice yaklaşınca sustu. Bir el Sasuke'ye doğru uzandı, ve Sasuke'nin gözündeki bez çözüldü.
Sasuke uzun süren karanlıktan dolayı başta görmekte zorlansa da yavaş yavaş gözleri karanlığa alışmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kralın gözdesi/NaruSasu
Genç Kurgu"Hareminizdeki, o kadar omega ve cariye varken, neden bana bu kadar takıntılısınız?" Naruto, birden duraksadı. Sonrasında ise, jilet gibi keskin hatları olan, pürüssüz dudağı hafif bir tebessüm ile karşılık verdi. "Bırak cariyeyi, haremim bile yok."...
